Otto Nuschke

Otto Nuschke
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F003810-0001 / Steiner, Egon / CC-BY-SA 3.0

Otto Nuschke na Niemieckim Ewangelickim Kirchentagu w 1956
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1883
Frohburg

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1957
Nieder Neuendorf

wicepremier NRD
Okres

od 1949
do 1957

(c) Bundesarchiv, Bild 183-H0910-0600-001 / CC-BY-SA 3.0
Otto Nuschke (po prawej z przodu) na I Niemieckim Kongresie Ludowym w 1947 r.
Grób Otto Nuschke w Berlinie
Pomnik Otto Nuschkego we Frohburgu

Otto Gustav Nuschke (ur. 23 lutego 1883 we Frohburgu w Saksonii, zm. 27 grudnia 1957 w Nieder Neuendorf koło Berlina) – niemiecki dziennikarz, działacz społeczny i polityk, przewodniczący Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (1948–1957), wicepremier NRD (1949–1957).

Życiorys

W młodości uczęszczał do Akademii Sztuk Graficznych w Lipsku. W 1902 został redaktorem „Hessische Landeszeitung” w Marburgu, uczęszczał na zajęcia na miejscowym Uniwersytecie jako wolny słuchacz. W 1910 zatrudniony w „Berliner Tageblatt”, od 1916 pełnił obowiązki redaktora głównego „Berliner Volks-Zeitung”. Wziął udział w I wojnie światowej.

Od wczesnej młodości zaangażowany w politykę po stronie lewicowo-liberalnej. Od 1906 pełnił obowiązki sekretarza generalnego Związku Wolnomyślicieli (Freisinnige Vereinigung) w Kassel, a po jego zjednoczeniu z innymi organizacjami lewicowymi w Ludową Partię Postępu (Fortschrittliche Volkspartei, FVP) również i jej sekretarzem generalnym w Kessel.

W 1918 znalazł się wśród założycieli Niemieckiej Partii Demokratycznej (Deutsche Demokratische Partei, DDP). Należał do założycieli organizacji Reichsbanner Schwarz-Rot-Gold. W 1931 wybrany sekretarzem generalnym powstałej z DDP Niemieckiej Partii Państwowej (Deutsche Staatspartei, DSP). W 1919 wybrany posłem do Zgromadzenia Narodowego w Weimarze. Od 1921 do 1933 sprawował mandat posła do pruskiego Landtagu.

Działał Związku na rzecz Międzynarodowego Porozumienia, Niemieckim Związku na rzecz Reformy Rolnej oraz Niemieckim Towarzystwie Pokoju. W 1944 przewidziany przez zamachowców z 20 lipca na szefa radia.

Po 1945 współzakładał CDU w Niemczech Wschodnich. Na III zjeździe CDU we wrześniu 1948 wybrany przewodniczącym ugrupowania. W 1946 wszedł w skład Landtagów Brandenburgii i Saksonii-Anhalt. W marcu 1948 wraz z Wilhelmem Pieckem (SED) i Wilhelmem Külzem (LDPD) objął przewodnictwo nad Niemiecką Radą Ludową, która miała opracować nową konstytucję. W 1949 wybrany do Izby Ludowej, mandat piastował do śmierci. W tym samym roku mianowany wicepremierem NRD (do śmierci).

Sygnatariusz apelu sztokholmskiego w 1950 roku[1].

Podczas powstania ludowego w NRD 17 czerwca 1953 aresztowany przez demonstrantów i przekazany policji zachodnioniemieckiej, jednak po przesłuchaniu zwolniony[2][3].

W 1955 uzyskał doktorat honoris causa na Uniwersytecie Karola Marksa w Lipsku. Po śmierci jego imieniem nazwano ulicę Myśliwską w Berlinie (od 1991 ponownie: Jägerstraße). Otoczony kultem państwowym i partyjnym był patronem licznych instytucji NRD, m.in. Domu Ottona Nuschkego w Berlinie (siedziby CDU).

Wybrane publikacje

  • Mensch, Politiker, Journalist, Union-Verlag, Berlin 1953.
  • Nicht nebeneinander – Miteinander! (wraz z Heinrichem Grüberem), Verlag Deutscher Friedensrat, Berlin 1955.
  • Reden und Aufsätze. 1919–1950, Union-Verlag, Berlin 1957.
  • Mahnung und Beispiel. Reden und Aufsätze aus den Jahren 1951–1957, Union-Verlag, Berlin 1958 (pośmiertnie)
  • Ein Leben für die Interessen des Volkes, Union-Verlag, Berlin 1983 (pośmiertnie).

Przypisy

  1. Dziennik Polski, rok VI, nr 91 (1861), Kraków 1 kwietnia 1950 roku, s. 2.
  2. Darstellung der Verhaftung mit RIAS-Interview.
  3. Darstellung der Ost-CDU.

Bibliografia

  • Günter Wirth: Otto Nuschke. Union-Verlag, Berlin 1965.
  • Gerhard Fischer: Otto Nuschke. Ein Lebensbild. Union-Verlag, Berlin 1983.

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv B 145 Bild-F003810-0001, Frankfurt-Main, Evang. Kirchentag, Otto Nuschke.jpg
(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F003810-0001 / Steiner, Egon / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
7.-12.8.1956

anläßlich des Deutschen Evangelischen Kirchentages in Frankfurt/Main

Stellv. Ministerpräsident Otto Nuschke (Sowjet Zone)
Tombstone Otto Nuschke.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Bundesarchiv Bild 183-H0910-0600-001, Berlin, 1. Deutscher Volkskongress.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H0910-0600-001 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Berlin, 1. Deutscher Volkskongress

ADN-ZB/IML 1. Deutscher Volkskongress für Einheit und gerechten Frieden in der Deutschen Staatsoper (Admiralspalast) in Berlin, Friedrichstraße, vom 6. bis 7. Dezember 1947. UBz: einen Ausschnitt des Präsidiums; vorn v.l.: Dr. Wilhelm Külz (LDPD), Wilhelm Pieck (SED), Otto Nuschke (CDU); hinten v.l.: Walter Ulbricht (SED), Otto Grotewohl (SED).

Abgebildete Personen:

  • Grotewohl, Otto: Ministerpräsident, stellvertretender Staatsratsvorsitzender, DDR
  • Külz, Wilhelm Dr.: Reichsinnenminister, DDP, Oberbürgermeister von Dresden, Gründer Liberal-Demokratische Partei Deutschlands (LDPD), Deutschland (GND 118725114)
  • Nuschke, Otto: Stellvertretender Ministerratsvorsitzender, Vorsitzender des Volkskongresses, CDU, DDR
  • Pieck, Wilhelm: Präsident, Politbüro der SED, Vorsitzender der KPD, DDR
  • Ulbricht, Walter: Staatsratsvorsitzender, Erster Sekretär des Zentralkomitees (ZK) der SED, Vorsitzender des Nationalen Verteidigungsrates, DDR
Otto Nuschke Frohburg.jpg
Autor: Leppus, Licencja: CC BY-SA 3.0
Otto-Nuschke-Denkmal in Frohburg