Otto Ohlendorf
 (c) Bundesarchiv, Bild 183-J08517 / CC-BY-SA 3.0 | |
 SS-Gruppenführer | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1939–1945 |
| Formacja | |
| Stanowiska | dowódca Einsatzgruppe D, szef Urzędu III |
| Odznaczenia | |
    [1] | |
Otto Ohlendorf (ur. 4 lutego 1907 w Söhlde-Hoheneggelsen k. Hanoweru, zm. 8 czerwca 1951 w Landsbergu) – hitlerowski zbrodniarz wojenny, SS-Gruppenführer i generał-porucznik policji, dowódca Einsatzgruppe D, szef Urzędu III (wywiad wewnętrzny – SD Inland) w ramach RSHA.
Okres międzywojenny
Był członkiem NSDAP (nr 6631) i SA od 1925, a od 1926 członkiem SS. Do 1931 studiował – ukończył ekonomię i prawo, uzyskując tytuł doktora z obu tych fakultetów. W latach 1933–1935 był asystentem w Instytucie Gospodarki Światowej w Kilonii. Błyskotliwa kariera Ohlendorfa w aparacie terroru III Rzeszy rozpoczęła się w 1936, gdy został on konsultantem SD do spraw ekonomicznych. Szybko awansował i już w 1939 został szefem Urzędu III w RSHA. Stanowisko to piastował do końca II wojny światowej.
W czasie wojny
W trakcie przygotowań do agresji na Polskę i podczas kampanii wrześniowej zaliczał się do członków tzw. sztabu Heydricha, kierującego działaniami policji bezpieczeństwa i SD.
W czerwcu 1941 Ohlendorf został przez Reinharda Heydricha mianowany dowódcą Einsatzgruppe D. Było to zgodne z wytyczną Heinricha Himmlera, by wszyscy wyżsi oficerowie SD spędzili część swojej służby w warunkach „wojennych” (miało to spowodować uodpornienie na widok dokonywanych przez hitlerowców zbrodni). Einsatzgruppe D działało na obszarach koło Morza Czarnego (w tym na Krymie i północnym Kaukazie). Według zeznań samego Ohlendorfa, Einsatzgruppe D wymordowała ok. 90 tysięcy ludzi do marca 1942, głównie Żydów, ale także obywateli radzieckich innych narodowości. Za swoją gorliwą służbę otrzymał wiele odznaczeń i pochwał (w propagandzie Trzeciej Rzeszy Ohlendorf był przedstawiany jako wzór młodego nazisty). Adiutant zbrodniarza, Willi Seibert, zeznał, że Ohlendorf bardzo dbał o psychikę swoich oddziałów i był zwolennikiem używania specjalnych samochodów-komór gazowych w celu mordowania ofiar, zamiast przeprowadzania masowych rozstrzeliwań.
Od 1943 Ohlendorf był dyrektorem ministerialnym w Ministerstwie Gospodarki Rzeszy i kierownikiem wydziału Ogólna Polityka Ekonomiczna.
Proces i wyrok
Po zakończeniu wojny Ohlendorf został schwytany przez aliantów i zeznawał najpierw jako świadek przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze, dokładnie opisując działalność Einsatzgruppen. Następnie zasiadł na ławie oskarżonych w procesie Einsatzgruppen przed amerykańskim trybunałem wojskowym (był to jeden z 12 procesów norymberskich). Zapytany w trakcie przewodu sądowego, dlaczego mordowano także dzieci, odpowiedział, że po dorośnięciu dzieci przedstawiałyby nie mniejsze zagrożenie niż „partyzanci”, pragnąc pomścić zabitych rodziców. Stwierdzając „partyzanci”, Ohlendorf miał na myśli bezbronnych i niewinnych zlikwidowanych przez Einsatzgruppen cywili. 10 kwietnia 1948 trybunał skazał oskarżonego na karę śmierci przez powieszenie i Ohlendorf został stracony w 1951. Mimo że w procesie Einsatzgruppen zapadło aż 14 wyroków skazujących na najwyższy wymiar kary, był to tylko jeden z 4 wyroków śmierci, które zostały wykonane.
Przypisy
Bibliografia
- Alwin Ramme, Służba Bezpieczeństwa SS, Brygida Jodkowska (tłum.), Eugeniusz Stanczykiewicz, Warszawa: MON, 1984, s. 282, ISBN 83-11-07070-9, OCLC 830233885.
- Biografia Ohlendorfa na stronie deathcamps.org; [wersja z 18.03.2009].
Media użyte na tej stronie
Планка Золотой партийный знак НСДАП
Baretka: Wojenny Krzyż Zasługi z Mieczami I Klasy (III Rzesza).
Baretka: Wojenny Krzyż Zasługi z Mieczami II Klasy (III Rzesza).
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1938, wstążka wojenna) – Komandor – Królestwo Rumunii.
Two principal German defendants of the Einsatzgruppen "commandoes" trial in Nuernberg are SS Major General Otto Ohlendorf and SS Brigadier General Heinz Jost (front to rear) shown in the dock preparing their final pleas during a court recess. "The Einsatzgruppen units," the prosecution stated, "were special task forces whose primary purpose was to accompany the German army into the Eastern territories and exterminate Jews, Gypsies, Soviet officials and other civilians regarded as 'racially and politically undesirable' ". Ohlendorf, as commander of the Einsatzgruppen D, which operated mainly in Southern Russia, and Jost, as commander of Einsatzgruppe A operating mainly in the Baltic region, have admitted ordering the execution of several hundred thousand civilians. They are charged with committing war crimes and crimes against humanity, and membership in the SS and SD, adjudged criminal organizations by the International Military Tribunal. [Original Descriptive Caption]
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches to the General’s rank “SS-Gruppenfuehrer” until 1945.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-J08517 / CC-BY-SA 3.0
SS-Brigade-Führer Otto Ohlendorf wurde vom Führer auf Vorschlag des Reichswirtschaftministers Funk mit der Führung der Geschäfte des Hauptabteilungsleiters im Reichswirtschaftministerium beauftragt. Gleichzeitig hat Reichswirtschaftminister Funk Hauptabteilungsleiter Ohlendorf zum ständigen Vertreter des Staatssekretärs im Reichswirtschaftsministerium bestimmt. 19.11.43
[SS-Brigadeführer Otto Ohlendorf]
Abgebildete Personen:
- Ohlendorf, Otto: SS-Brigadeführer, Leiter SD im Reichssicherheitshauptamt (RSHA), 1951 hingerichtet, Deutschland