Otto Pérez Molina

Otto Pérez Molina
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1950
Gwatemala

Prezydent Gwatemali
Okres

od 14 stycznia 2012
do 3 września 2015

Przynależność polityczna

Partia Patriotyczna

Poprzednik

Álvaro Colom

Następca

Alejandro Maldonado (p.o.)

podpis

Otto Pérez Molina (ur. 1 grudnia 1950 w Gwatemali) – gwatemalski generał i polityk, w latach 2001–2015 lider Partii Patriotycznej (Partido Patriota, PP). Kandydat w wyborach prezydenckich w 2007 oraz w 2011 roku. Prezydent Gwatemali od 14 stycznia 2012 do 3 września 2015.

Życiorys

Otto Pérez Molina ukończył szkołę wojskową Escuela Politécnica de Guatemala oraz stosunki międzynarodowe na Universidad Francisco Marroquín w Gwatemali. Studiował także obronę kontynentalną w Inter-American Defense College w Waszyngtonie. Został absolwentem Central American Economic Studies Institute (INCAE) w Kostaryce[1][2].

W czasie swej służby w wojsku pełnił różne funkcje. W 1983 poparł wraz z grupą wojskowych ministra obrony Óscara Mejíę Victoresa, który na drodze zamachu stanu odsunął od władzy generała Efraína Ríosa Montta. W latach 1991–1993 zajmował stanowiska szefa Departamentu Wywiadu Wojskowego. Odegrał znaczącą rolę w przywracaniu porządku po nieudanym zamachu stanu, dokonanym przez prezydenta Jorge Serrano Elíasa w 1993. W następstwie wydarzeń nowy prezydent Ramiro de León Carpio mianował go szefem kancelarii prezydenckiej, którym pozostał do 1995[1][2].

W 1996 został mianowany Generalnym Inspektorem Armii. Reprezentował rząd w negocjacjach prowadzących do podpisania w 1996 porozumienia pokojowego, kończącego trwającą ponad 30 lat wojnę domową w Gwatemali. W latach 1998–2000 reprezentował kraj w Inter-American Defense Board. W 2000 opuścił szeregi armii i przeszedł na wojskową emeryturę[1].

24 lutego 2001 założył Partię Patriotyczną. W wyborach powszechnych 9 listopada 2003 partia, razem z dwoma innymi ugrupowaniami, utworzyła koalicję Wielki Sojusz Narodowy (Gran Alianza Nacional, GANA). W wyniku wyborów Molina uzyskał mandat deputowanego do Kongresu. W gabinecie prezydenta Óscara José Rafaela Bergera Perdomo pełnił funkcję komisarza ds. obrony i bezpieczeństwa, lecz zrezygnował ze stanowiska z powodu różnicy poglądów z szefem państwa[2].

W 2007 kandydował z ramienia Partii Patriotycznej na urząd prezydenta. W czasie kampanii wyborczej zapowiadał zdecydowaną walkę z rosnącą przestępczością. Opowiadał się za karą śmierci oraz wykorzystaniem wojska do walki z przestępcami[2]. W pierwszej turze wyborów prezydenckich 9 września 2007 zajął drugie miejsce z wynikiem 23,5% głosów, za Álvaro Colomem, który uzyskał 28,2% głosów. W drugiej turze 4 listopada 2007 ponownie przegrał z Colomem, zdobywając 47,2% głosów poparcia[3].

W 2011 ponownie ogłosił swój udział w wyborach prezydenckich[1]. Po odrzuceniu kandydatury Sandry Torres przez Sąd Konstytucyjny, pozostawał według sondaży wyborczych głównym faworytem do zwycięstwa[4]. W pierwszej turze wyborów 11 września 2011 zdobył 36,10% głosów, wygrywając z drugim Manuelem Baldizónem z partii Odnowa Demokratycznej Wolności (LIDER) (22,68% głosów)[5][6]. W drugiej turze wyborów 6 listopada 2011 pokonał swojego kontrkandydata, zdobywając 53,74%[7][8]. W czasie kampanii wyborczej zobowiązał się do walki z przestępczością zorganizowaną oraz ubóstwem. Zapowiedział zaangażowanie wojska do walki z gangami narkotykowymi, zatrudnienie dodatkowych 10 tys. funkcjonariuszy policji, a także budowę nowego centralnego zakładu karnego[8][9].

Urząd prezydenta objął 14 stycznia 2012, jako pierwszy wojskowy w stanie spoczynku od przywrócenia demokracji w kraju 1986 i zakończenia 36-letniej wojny domowej w 1996[10]. Dzień po objęciu prezydentury wydał wojsku rozkaz współuczestniczenia w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej na terenie całego kraju[11].

W sierpniu 2013 ogłosił Jezusa Chrystusa panem swojego państwa[12].

2 września 2015 na podstawie zarzutów korupcyjnych został pozbawiony immunitetu przez parlament i następnego dnia złożył rezygnację z urzędu prezydenta[13].

Przypisy

  1. a b c d GENERAL (Ret.) OTTO FERNANDO PÉREZ MOLINA LIDER NACIONAL PARTIDO PATRIOTA (hiszp.). partidopatriota.com. [dostęp 2011-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)].
  2. a b c d Profiles: Guatemala's two leading presidential candidates (ang.). People's Daily Online, 9 września 2007. [dostęp 2011-05-26].
  3. Centrist claims win in Guatemala (ang.). BBC News, 5 listopada 2007. [dostęp 2011-05-26].
  4. Sandra Torres bid for Guatemala presidency squashed (ang.). BBC News, 9 sierpnia 2011. [dostęp 2011-09-05].
  5. September 2011 (ang.). rulers.org. [dostęp 2011-11-13].
  6. Guatemala election: Perez Molina set to face Baldizon (ang.). BBC News, 12 września 2011. [dostęp 2012-01-19].
  7. November 2011 (ang.). rulers.org. [dostęp 2011-11-13].
  8. a b Ex-general Otto Perez Molina wins Guatemala election (ang.). BBC News, 7 listopada 2011. [dostęp 2012-01-19].
  9. Gwatemala: wojskowy wygrał wybory prezydenckie (pol.). rp.pl. [dostęp 2011-11-13].
  10. New Guatemala President Otto Perez Molina takes office (ang.). BBC News, 15 lutego 2011. [dostęp 2012-01-19].
  11. Guatemala president orders army to join drugs fight (ang.). BBC News, 15 stycznia 2012. [dostęp 2012-01-19].
  12. Guatemalan President Names Jesus Christ Lord of Guatemala, global.christianpost.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-31] (ang.).
  13. Guatemala's President Otto Perez Molina resigns (ang.). bbc.com, 2015-09-03. [dostęp 2015-09-05].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Otto Perez Molina at World Economic Forum 2013-cropped.jpg
Autor:

World Economic Forum (Photo by Michael Wuertenberg)

, Licencja: CC BY-SA 2.0
Otto Pérez Molina, President of Guatemala looks at his notes during the Forum Debate: 'Winning the War on Drugs' at the Annual Meeting 2013 of the World Economic Forum in Davos, Switzerland, January 24, 2013.
Coat of arms of Guatemala.svg
Coat of arms of Guatemala
Firma otto perez molina.png
Pérez Molina's signature