Otto Schniewind

Otto Schniewind

Otto Schniewind (1933)
generaladmiral
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1887 Saarlouis
Data i miejsce śmierci	26 marca 1964 Linz am Rhein
Przebieg służby
Lata służby	1907−1945
Siły zbrojne	Kaiserliche Marine  Reichsmarine  Kriegsmarine
Stanowiska	dowódca lekkiego krążownika typu K "Köln"
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa Bombardowanie Yarmouth Bombardowanie Scarborough, Hartlepool i Whitby Bombardowanie Yarmouth i Lowestoft Bitwa jutlandzka II wojna światowa Kampania norweska 1940
Odznaczenia

Otto Schniewind (ur. 14 grudnia 1887 w Saarlouis, zm. 26 marca 1964 w Linz am Rhein) – oficer niemieckiej marynarki wojennej, generaladmiral, uczestnik obu wojen światowych.

Wstąpił do Kaiserliche Marine jako kadet w 1907 roku. Podczas I wojny światowej służył jako dowódca kutrów torpedowych. Po zakończeniu działań wojennych, brał udział w akcji zatopienia własnych okrętów (21 czerwca 1919)^[1]. Trafili do niewoli brytyjskiej, po zwolnieniu kontynuował karierę w Reichsmarine.

W latach 1925−1926 był doradcą ministra obrony Otto Gesslera. W 1932 roku został dowódcą lekkiego krążownika „Köln”^[1]. W 1934 roku został mianowany szefem sztabu Dowództwa Floty, gdzie pozostał aż do 1937 roku. W latach 1938−1941 pełnił funkcję szefa sztabu „Seekriegsleitung”. Po zatopieniu Bismarcka w 1941 roku, Schniewind został mianowany następcą Günthera Lütjensa, który zginął wraz z pancernikiem 27 maja 1941. W 1943 roku został dowódcą Marinegruppenkommandos Nord. W 1944 roku, zostaje odwołany ze stanowiska i przeniesiony do rezerwy.

Po wojnie został aresztowany i sądzony w procesie wyższego dowództwa w Norymberdze, za udział w kampanii norweskiej. Oczyszczono go ze wszystkich zarzutów.

Awanse

• 29 kwietnia 1908 – chorąży marynarki (Fähnrich zur See)^[2]
• 28 września 1910 – podporucznik marynarki (Leutnant zur See)^[2]
• 27 września 1913 – porucznik marynarki (Oberleutnant zur See)^[2]
• 17 czerwca 1917 – kapitan marynarki (Kapitänleutnant)^[2]
• 1 kwietnia 1926 – komandor podporucznik (Korvettenkapitän)^[2]
• 1 października 1931 – komandor porucznik (Fregattenkapitän)^[2]
• 1 października 1933 – komandor (Kapitän zur See)^[2]
• 1 października 1937 – kontradmirał (Konteradmiral)^[2]
• 1 stycznia 1940 – wiceadmirał (Vizeadmiral)^[2]
• 1 września 1940 – admirał (Admiral)^[2]
• 1 marca 1944 – Generaladmiral^[2]

Odznaczenia

• Krzyż Żelazny^[3]
  • I klasa
  • II klasa
• Order Miecza^[3]
• Order Korony Włoch^[3]
• Krzyż Zasługi Morskiej (Hiszpania)^[3]
• Order Świętego Sawy^[3]
• Krzyż Rycerski^[3]
• Medal Pamiątkowy za Powrót Kłajpedy^[3]
• Order Świętego Skarbu^[3]
  • I klasa

Przypisy