Otto Struve
| Planetoida | Data odkrycia[1] |
|---|---|
| (991) McDonalda | 24 października 1922 |
| (992) Swasey | 14 listopada 1922 |
Otto Ludwikowicz Struve (ros. Отто Людвигович Струве, ur. 12 sierpnia 1897 w Charkowie, zm. 6 kwietnia 1963 w Berkeley) – amerykański astronom pochodzenia rosyjskiego.
Życiorys
Pochodził z rodziny wykształconych Niemców bałtyckich. Jego pradziadkiem był Friedrich Georg Wilhelm von Struve, dziadkiem Otto Wilhelm von Struve, zaś ojcem Gustaw Ludwig Wilhelm von Struve (wszyscy byli astronomami).
W 1914 roku rozpoczął studia astronomiczne na uniwersytecie w Charkowie, ale przerwał je wybuch I wojny światowej. W czasie wojny domowej walczył po stronie Białych. Po ich porażce wyemigrował do Turcji.
W 1921 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, tam podjął pracę w Obserwatorium Yerkes. W 1923 roku uzyskał doktorat na Uniwersytecie Chicagowskim. W 1927 uzyskał obywatelstwo amerykańskie i objął funkcję dyrektora Obserwatorium Yerkes. W latach 1932–1947 profesor uniwersytetu w Chicago. Założył i został dyrektorem McDonald Observatory, w stanie Teksas. W latach 1952–1955 był prezesem Międzynarodowej Unii Astronomicznej[2].
Prace jego poświęcone są spektroskopowym badaniom gwiazd i materii międzygwiezdnej. Wykazał, że rozszerzenie wodorowych linii w widmach gwiazd typów B i A jest związane ze zjawiskiem Starka. Prowadził badania nad rozmieszczeniem gazu międzygwiezdnego w Galaktyce. Wysunął nową hipotezę ewolucji gwiazd i opisał to w pracy Stellar Evolution (1950).
Wyróżnienia i upamiętnienie
- Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego (1944)
- Medal Bruce (1948)
- Medal Henry’ego Drapera (1949)
- Prix Jules-Janssen (1954)
- Henry Norris Russell Lectureship (1957)
- Jego imieniem nazwano planetoidę (2227) Otto Struve[2]. Krater Struve na Księżycu upamiętnia trzech astronomów z rodziny Struve[3].
Przypisy
- ↑ Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets (1)-(5000) (ang.). W: Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2014-06-15. [dostęp 2014-07-01].
- ↑ a b (2227) Otto Struve w bazie Minor Planet Center (ang.)
- ↑ Struve on Moon (ang.). W: Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS Astrogeology Science Center, NASA. [dostęp 2022-08-29].
Linki zewnętrzne
- Kevin Krisciunas: Otto Struve 1897–1963 (ang.). W: Biographical Memoir [on-line]. National Academy of Sciences, 1992. [dostęp 2014-07-01].
- Балышев М.А. Отто Людвигович Струве (1897-1963). Москва: Наука, 2008. 526 с.
- Artemenko T., Balyshev M., Vavilova I. The struve dynasty in the history of astronomy in Ukraine. Kinematics and Physics of Celestial Bodies. 2009. Vol. 25 (3). P. 153-167.
- Балышев М.А. Из истории Харьковской обсерватории: биографические очерки. В Кн.: 200 лет астрономии в Харьковском университете / Под. ред. проф. Ю.Г.Шкуратова. Харьков: Издательский центр ХНУ имени В.Н.Каразина, 2008. С. 99-154.
- Балишев М.А. Наукова біографія академіка О.Л.Струве: проблеми відтворення, аналіз бібліографії та джерел (2008). Наука і наукознавство. 2008. №2. С. 111-120.
- Балышев М.А. Sic transit gloria mundi: Жизнь и творчество Отто Людвиговича Струве (1897-1963). Историко-астрономические исследования / Институт истории естествознания и техники им. С.И. Вавилова РАН. Москва: Наука, 2007. Т.ХХХІІ. С. 138-206.
- Балышев М.А. Отто Людвигович Струве. Curriculum vitae: историко-биографическое исследование (2005). Харьков: СПДФО Яковлева, 2005. 150 с.
- Балышев М.А. Отто Людвигович Струве. Документально-биографический очерк. UNIVERSITATES. Наука и Просвещение. 2004. №3. С. 30-39.
|
Media użyte na tej stronie
This is the actual Gold Medal of the Royal Astronomical Society that was awarded to Asaph Hall in 1879.
Officer ID of Otto Struve dated 19 May 1917