Otto z Lippe
Otto z Lippe podczas bitwy pod Ane, obraz A.F. Zürchera |
Data śmierci | 1227 |
---|
Biskup Utrechtu |
Okres sprawowania | 1215-1227 |
---|
|
Wyznanie | katolicyzm |
---|
Otto II z Lippe (zm. 28 lipca[1] lub 1 sierpnia[2] 1227 w Coevorden) – biskup Utrechtu od 1215.
Życiorys
Otto był synem Bernarda II z Lippe[2]. Był prepozytem kapituły katedralnej w Utrechcie[3]. W 1215[2] lub 1216[1] został biskupem Utrechtu. Swój wybór zawdzięczał wpływom hrabiów Geldrii i Holandii[3][1]. Szybko został zatwierdzony przez cesarza Fryderyka II[1]. W 1217 wyruszył na V wyprawę krzyżową[3][2]. W jej trakcie uczestniczył w walkach o Damiettę[2]. Po powrocie biskupa z krucjaty doszło do konfliktu zbrojnego z hrabiami Geldrii i Holandii, który został zakończony dopiero za pośrednictwem papieskim. Gdy doszło do niepokojów w Drenthe, gdzie autorytet biskupa podważył Rudolf, wójt Coevorden, Otto wyruszył zbrojnie przeciwko mieszkańcom tego regionu. Otrzymał wsparcie licznych sąsiednich feudałów, w tym hrabiego Geldrii. W decydującej bitwie pod Ane w 1227 wojska biskupa zostały wciągnięte na trzęsawisko i poniosły klęskę. Otto, który ugrzązł w bagnie podczas ucieczki, został schwytany, okrutnie okaleczony i zamordowany[3]. Został pochowany w Utrechcie[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e J.M. Blok: Otto II. W: Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek. T. 5. Leiden: A. W. Sijthoff's Uitgevers-Maatschappij N.V., 1911, s. 410.
- ↑ a b c d e Otto II. zur Lippe. W: Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-09-26].
- ↑ a b c d Pieter Lodewijk Muller: Otto II.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 24. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1887, s. 729.
Biskupi utrechccy (695–1595) | - Wilibrord (695–739)
- Bonifacy (739–754)
- Gregorius (754–775)
- Alberyk I (ok. 776–784)
- Theodard (ok. 784-ok. 790)
- Hamacar (ok. 790–806)
- Ricfried (806–815/816)
- Frederik I (815/816–835/837)
- Alberyk II (838–844)
- Ludger (ok. 848-ok. 854)
- Hunger (ok. 854–866)
- Adelbold I (867/879–898)
- Egilbert (899)
- Radboud (899–917)
- Balderik (918–975)
- Folcmar (976–990)
- Boudewijn I (990–995)
- Ansfried (995–1010 (?))
- Adelbold II (1010–1026)
- Bernold (1027–1054)
- Willem I van Gelre (1054–1076)
- Koenraad (1076–1099)
- Burchard (1100–1112)
- Godebald (1114–1127)
- Andries van Cuijk (1128–1139)
- Hartbert van Bierum (1139–1150)
- Herman z Horn (1150–1156)
- Godfried van Rhenen (1156–1178)
- Boudewijn II (van Holland) (1178–1196)
- Arnold I (1196–1197)
- Dirk I (1196–1197)
- Dirk II van Are (1197–1212)
- Otto I z Geldrii (1212–1215)
- Otto II z Lippe (1216–1227)
- Wilbrand van Oldenburg (1227–1233)
- Otto III z Holandii (1233–1249)
- Gozewijn van Randerath (1249–1250)
- Henryk I van Viande (1249–1267)
- Jan I z Nassau (1268–1290)
- Jan II van Sierck (1291–1296)
- Willem II Berthout (1296–1301)
- Gwidon z Avesnes (1301–1317)
- Frederik II van Sierck (1317–1322)
- Jacob van Oudshoorn (1322)
- Jan III van Diest (1322–1340)
- Nicolaas Capocci (1341)
- Jan IV van Arkel (1342–1364)
- Jan V van Virneburg (1364–1371)
- Arnold II van Horne (1371–1378)
- Reinoud van Vianen (1378–1380)
- Floris van Wevelinkhoven (1378–1393)
- Frederik III van Blankenheim (1393–1423)
- Zweder van Culemborg (1423–1432)
- Rudolf z Diepholz (1423–1455)
- Walraven van Meurs (1434–1448)
- Gijsbrecht van Brederode (1455–1456)
- David van Bourgondië (1456–1496)
- Fryderyk IV z Badenii (1496–1516)
- Filips van Bourgondië (1517–1524)
- Henryk II z Bawarii (1524–1529)
- Willem III van Enckenvoirt (1529–1534)
- George van Egmond (1534–1559)
|
---|
Arcybiskupi utrechccy (1559–1600) | - Frederik V Schenck van Toutenburg (1561–1580)
|
---|
Wikariusze Apostolscy Batawii (1601–1727) | - Sasbout Vosmeer (1602–1614)
- Philippus Rovenius (1614–1651)
- Jacobus de la Torre (1651–1661)
- Boudewijn Catz (1662–1663)
- Johannes van Neercassel (1663–1686)
- Petrus Codde (1688–1702)
- Theodorus de Kock (1702–1704)
- Gerhard Potcamp (1705)
- Adam Daemen (1707–1717)
- Johannes van Bijlevelt (1717–1727)
|
---|
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w Brukseli (1727–1828) | - Joseph Spinelli (1727–1731)
- Vincentius Montalto (1731–1732)
- Silvester Valenti Gonzaga (1732–1736)
- Franciscus Goddard (1736–1737)
- Lucas Melchior Tempi (1737–1743)
- Petrus Paulus Testa (1744)
- Ignatius Crivelli (1744–1755)
- Carolus Molinari (1755–1763)
- Bartholomeus Soffredmi (1763)
- Thomas Maria Ghilini (1763–1775)
- Joannes Antonius Maggiora (1775–1776)
- Ignatius Busca (1776–1785)
- Michael Causati (1785–1786)
- Antonius Felix Zondadari (1786–1790)
- Caesar di Brancadoro (1792–1794)
- Ludovicus Ciamberlani (1794–1828)
|
---|
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w 's-Gravenhage (1829–1853) | - Franciscus Capaccini (1829–1831)
- Antonius Antonucci (1831–1841)
- Innocentius Ferrieri (1841–1847)
- Joannes Zwijsen (1847–1848)
- Carolus Belgrado (1848–1853)
|
---|
Arcybiskupi utrechccy (od 1853), prymasi Holandii | |
---|