Otton Beiersdorf
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1914 Kraków | |
| Data i miejsce śmierci | 16 lipca 2006 Kraków | |
| Zawód, zajęcie | historyk, nauczyciel akademicki | |
| Rodzice | Waldemar Beiersdorf (1873-1938) | |
| Małżeństwo | Emma z Grünhauserów (1890-1919) | |
| Dzieci | Zbigniew (1941-), Krzysztof (1944-), Maciej (1950-) | |
Otton Beiersdorf (ur. 19 marca 1914 w Krakowie; zm. 16 lipca 2006 r. tamże) – polsko-austriacki historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
Urodził się w autochtonicznej rodzinie niemieckiej jako jedyny syn Niemca sudeckiego z okolic Kaaden Waldemara Beiersdorfa i Emmy z d. Grünhauser, córki Edmunda - dagerotypiarza i litografa, jednego z pionierów fotografii w Krakowie[1]. Po II wojnie światowej rozpoczął pracę naukową na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie na Wyższej Szkole Pedagogicznej, zajmując się historią Polski XIX wieku[2]. Do jego ważniejszych prac zaliczyć można:
- Papiestwo a sprawa polska
- Rewolucja francuska 1789-1794 (1960)
- Kraków wobec powstania listopadowego (1981)
- Galicja wobec powstania styczniowego (1990)
Zmarł w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Przypisy
- ↑ Beata Grünhauser: Genealogia rodzinna Grünhauserów i Hublów.
- ↑ Henryk W. Żaliński: Heleny Rzadkowskiej badania dziejów Wielkiej Emigracji i powstania styczniowego. Wyższa Szkoła Pedagogiczna - wspomnienia.