Otton III Bawarski
| ||
 | ||
.svg) | ||
| Książę Dolnej Bawarii | ||
| Okres | od 1290 do 1312 | |
| Poprzednik | Henryk XIII | |
| Następca | Henryk XIV | |
| Król Węgier i Chorwacji | ||
| Okres | od 1305 do 1307 | |
| Poprzednik | Wacław III Czeski | |
| Następca | Karol I Robert | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Wittelsbachowie | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 lutego 1261 Burghausen, Niemcy | |
| Data i miejsce śmierci | 9 września 1312 Landshut, Niemcy | |
| Ojciec | Henryk XIII Bawarski | |
| Matka | Elżbieta węgierska | |
Otton III Bawarski (ur. 11 lutego 1261 w Burghausen, zm. 9 września 1312 w Landshut) – książę Dolnej Bawarii 1290–1312, król Węgier i Chorwacji 1305–1307 (jako Bela V), z dynastii Wittelsbachów.
Syn księcia Dolnej Bawarii Henryka XIII Bawarskiego (w Dolnej Bawarii jako Henryk I) i Elżbiety, córki króla Węgier Beli IV.
Po śmierci ojca w 1290 odziedziczył razem z braćmi Ludwikiem III (zm. 1296) i Stefanem I (zm. 1310) księstwo Dolnej Bawarii. Zaangażował się militarnie w konflikt pomiędzy królami Niemiec Adolfem z Nassau a Albrechtem I Habsburgiem, początkowo wspierał Adolfa, potem po przegranej bitwie pod Göllheim (1298) i śmierci Adolfa, przeszedł na stronę Habsburga. W następnych latach znów zmienił front, tym razem stając po stronie króla Czech Wacława II. Dzięki temu, w czasie walk o tron węgierski jakie toczyły się od 1301 po śmierci Andrzeja III, ostatniego króla Węgier z dynastii Arpadów, pomiędzy Przemyślidami, Habsburgami a Andegawenami, Otto Bawarski (będący wnukiem Beli IV) w 1305 przejął od Wacława II prawa do Korony Świętego Stefana. W tym samym roku przybył na Węgry, gdzie przy poparciu części szlachty koronował się na króla, przyjmując imię Beli V. Przez kolejne dwa lata Otto musiał zmagać się z popieranym przez papiestwo i resztę panów węgierskich pretendentem do korony Karolem Robertem Andegawenem (który z kolei po kądzieli był potomkiem Stefana V). W 1307 Otto został uwięziony przez wojewodę siedmiogrodzkiego, który był stronnikiem Karola Roberta. Ottonowi udało się uciec z niewoli, poprzez Śląsk wrócił do Bawarii, nie zrzekając się praw do korony węgierskiej, jednakże nie przedsięwziął żadnej akcji przeciwko Andegawenowi, któremu w krótkim czasie udało się opanować całe Węgry. Po powrocie do Bawarii Otto wdał się w wojnę z Habsburgami (1309–1311), jednak nie przyniosła mu ona żadnych korzyści.
Otto Bawarski zmarł 9 września 1312 r., do końca życia tytułując się królem Węgier.
Przodkowie
| 4. Otton II Bawarski | ||||||
| 2. Henryk XIII Bawarski | ||||||
| 5. Agnieszka z Palatynatu | ||||||
| 1. Otton III Bawarski | ||||||
| 6. Bela IV | ||||||
| 3. Elżbieta Węgierska | ||||||
| 7. Maria Laskarina | ||||||
Małżeństwa i potomstwo
Pierwszą żoną Ottona była Katarzyna (zm. 4 kwietnia 1282), córka króla Rudolfa I Habsburga. Para pobrała się w styczniu 1279 i miała razem dwóch synów bliźniaków:
- Henryka (ur. i zm. 1280)
- Rudolfa (ur. i zm. 1280)
Drugą żoną była Agnieszka, córka księcia głogowskiego Henryka III głogowskiego. Ślub Ottona i Agnieszki miał miejsce 18 maja 1309 w Straubing. Małżeństwo to było elementem planów dynastycznych ojca Agnieszki, który w ten sposób szukał nowych sojuszników do walki o tron Polski. Z małżeństwa tego pochodzili:
- Agnieszka (1310–1360)
- Henryk III, książę Bawarii (1312–1333)
Po śmierci męża Agnieszka Głogowska poślubiła w 1329 hrabiego Alrama von Hals, który jednak zmarł już w 1331 r. Dwukrotna wdowa zmarła w 1361, do końca życia, podobnie jak Otto, używając tytułu królowej Węgier.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
Coat of Arms of the Kingdom of Croatia (unofficial)
Otto V of Bavaria