Owcze Turniczki
| ||
Owcze Turniczki, po prawej Owcza Przełęcz | ||
Państwo | Polska Słowacja | |
Pasmo | Tatry, Karpaty | |
Wysokość | ok. 2040 m n.p.m. | |
Pierwsze wejście | 1 czerwca 1909 r. Edward Janczewski, Stefan Komornicki, Jędrzej Marusarz Jarząbek (przewodnik) | |
49°11′35″N 20°05′06″E/49,193056 20,085000 |
Owcze Turniczki (słow. Ovčie vežičky[1], ok. 2040 m) – rząd niezbyt wysokich, poszarpanych turniczek w Żabiej Grani (Žabí hrebeň). Znajdują się pomiędzy Owczą Przełęczą (Ovčie sedlo, 2038 m) a Białczańską Przełęczą (Bielovodské sedlo, 2024 m)[2]. Granią Owczych Turniczek przebiega granica polsko-słowacka[3].
Łatwo dostępna Owcza Przełęcz była wygodnym połączeniem Doliny Rybiego Potoku z Doliną Żabich Stawów Białczańskich. Przejście przez przełęcz i położony niżej Owczy Żleb znane było od dawna juhasom i koźlarzom[4].
Turniczek jest kilkanaście. Dwie największe znajdują się bezpośrednio nad Owczą i Białczańską Przełęczą. Nazwa turniczek wiąże się z wypasem owiec. Władysław Cywiński pisze, że gdyby były bezimienne na pewno nadałbym im nazwy „Zęby Rekina”. Turniczki mają wysokość kilkunastu metrów. Na wschodnią stronę opada spod nich trawiaste zbocze ze skałkami, miejscami poprzerastane kępkami i płatami kosodrzewiny. Górna część zbocza zachodniego jest skalista. W części środkowej jest trawiasty Owczy Upłaz. Poniżej niego jest pas ścianek o wysokości dochodzącej do 100 m. Jego prawe (patrząc od dołu) ograniczenie tworzy grzęda oddzielająca go od Białczańskiego Żlebu, lewe – grzęda oddzielająca je od Owczego Żlebu. Jej górne przedłużenie dochodzi do środkowej części Owczych Turniczek[2].
Taternictwo
Wschodnie (słowackie) stoki Owczych Turniczek znajdują się w zamkniętym dla turystów i taterników obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[3], zachodnie (polskie) poza rejonami dopuszczonymi do uprawiania taternictwa (można je uprawić na północ od Białczańskiej Przełęczy)[5]. Dla taterników Owcze Turniczki nigdy nie stanowiły obiektu wartego wspinaczki, z taternickiego punktu widzenia jest to więc bez większego znaczenia[2].
Przez grań Owczych Turniczek poprowadzona jest droga taternicka z Białczańskiej Przełęczy na Żabi Szczyt Niżni, pierwsze odnotowane przejście tym wariantem:
- latem – Edward Walery Janczewski i Stefan Komornicki z przewodnikiem Jędrzejem Marusarzem Jarząbkiem, 1 czerwca 1909 r.,
- zimą – Tadeusz Nowicki i Marek Stefański, 8 lutego 1951 r.[4].
Trudność przejścia granią: II w skali tatrzańskiej. Wszystkie turniczki można obejść z dowolnej strony[2].
Przypisy
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24] .
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Grań Żabiego. Przewodnik szczegółowy, tom 7, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5
- ↑ a b Turystyczna mapa Słowacji [dostęp 2020-02-11] .
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VII. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, Warszawa: Sport i Turystyka, 1954
- ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [dostęp 2020-05-10] .
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Tatry mapa 2.png: ToSter 2 września 2008
- Poland location map white.svg,
- Poland location map.svg: NordNordWest
- derivative work: Mareklug Mareklug
Mapa Tatr
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Owcze Turniczki, po prawej Owcza Przełęcz
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)