Oznaczenia emisji radiowych

Aktualne oznaczenia emisji radiowych według ITU obowiązują od 1 stycznia 1982 r. Przyjęto oznaczenie za pomocą trzech znaków (do 1982 roku mogło być ono uzupełnione jeszcze dwoma symbolami).

W podstawowym oznaczeniu rodzaju emisji:

np.

Wyjaśnienie symboli

I – rodzaj modulacji

  • N – nośna niemodulowana
  • Amplitudowa:
    • A – dwie wstęgi boczne
    • H – jedna wstęga boczna, pełna fala nośna
    • R – jedna wstęga boczna, zredukowana lub regulowana fala nośna
    • J – jedna wstęga boczna, wytłumiona fala nośna
    • B – niezależne wstęgi boczne
    • C – szczątkowa wstęga boczna
  • Kątowe:
  • Impulsowe:
    • P – niemodulowana sekwencja impulsów
    • K – sekwencja impulsów modulowanych w amplitudzie
    • L – sekwencja impulsów z modulacją szerokości (czasu)
    • M – sekwencja impulsów z modulacją położenia (fazy)
    • Q – sekwencja impulsów, w których fala nośna jest modulowana kątowo w czasie trwania impulsu
    • V – sekwencja impulsów będących kombinacją powyższych lub innych
    • W – przypadki nieujęte powyżej
    • X – inne przypadki nieujęte powyżej

II – natura sygnału modulującego

  • 0 – brak sygnału modulującego
  • 1 – pojedynczy kanał modulujący, zawierający informację skwantowaną lub cyfrową, bez użycia podnośnej (bez TDMmultipleksowania z podziałem czasu)
  • 2 – pojedynczy kanał modulujący, zawierający skwantowaną lub cyfrową informację z użyciem podnośnej (bez TDM)
  • 3 – pojedynczy kanał modulujący, zawierający informację analogową
  • 7 – dwa lub więcej kanałów modulujących, zawierających informację skwantowaną lub cyfrową
  • 8 – dwa lub więcej kanałów modulujących, zawierających informację analogową
  • 9 – sygnał złożony z jednego lub więcej kanałów zawierających informację skwantowaną lub cyfrową oraz jednego lub więcej kanałów zawierających informację analogową
  • X – przypadki nieujęte powyżej

III – rodzaj nadawanej informacji

Zobacz też

Bibliografia