Półwiosek Stary

Półwiosek Stary
— wieś —
Gliniana chałupa w Półwiosku Starym (fotografia z początku lat 70. XX w.)
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	koniński
Gmina	Ślesin
Wysokość	81 m n.p.m.
Liczba ludności (2006)	287
Strefa numeracyjna	63
Kod pocztowy	62-561
Tablice rejestracyjne	PKN
SIMC	0297253
Położenie na mapie gminy Ślesin Półwiosek Stary
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Półwiosek Stary
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Półwiosek Stary
Położenie na mapie powiatu konińskiego Półwiosek Stary
52°21′28″N 18°18′21″E/52,357778 18,305833

Półwiosek Stary (do 2012 Stary Półwiosek) – wieś w Polsce położona we wschodniej części województwa wielkopolskiego, w powiecie konińskim, w gminie Ślesin nad wschodnim brzegiem Jeziora Mikorzyńskiego. Wieś jest siedzibą sołectwa Półwiosek Stary.

Turystyka

Miejscowość o walorach turystycznych, położona na wschodnim brzegu Jeziora Mikorzyńskiego, możliwość uprawiania sportów wodnych takich jak: narty wodne, wakeboard, żeglarstwo, kajakarstwo, nurkowanie i wędkowanie. Miejsce aktywnego wypoczynku letniego.

Na terenie miejscowości znajduje się ośrodek wczasowo-wypoczynkowy z bazą noclegową, restauracją i wypożyczalnią sprzętu wodnego, gospodarstwo agroturystyczne oraz Harcerski Ośrodek Wodny Hufca ZHP w Zduńskiej Woli.

Historia

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

Do końca II wojny światowej miejscowość zamieszkiwało wielu Niemców i Żydów, później wysiedlonych.

W 2012 r. zmieniono urzędowo nazwę miejscowości ze Stary Półwiosek na Półwiosek Stary^[1].

Zabytki

Cmentarz ewangelicko-augsburski z 1883 r. Założony został dla dokonania pochówku zmarłej 5 lutego Fanny Hess – rezydentki dworu w Wąsoszach, która dożywotnio zarządzała folwarkiem w Półwiosku Starym. W okresie międzywojennym dokonywano tam pochówku okolicznej ludności wyznania ewangelickiego. We wrześniu 1939 r. pochowano tutaj załogę zestrzelonego samolotu niemieckiego.

Dane geograficzne

Obszar znajduje się w południowo-wschodniej części Pojezierza Gnieźnieńskiego, gdzie rynna goplańska oddziela to pojezierze od Pojezierza Kujawskiego. Formy terenu związane są z poznańska fazą zlodowacenia wiślanego, o czym świadczy obecność na zachód od tego terenu pasma wzgórz. Wschodnią część Pojezierza Gnieźnieńskiego nazywa się czasem Pojezierzem Mogileńskim. Rzeźba ukształtowała się 7-8 tysięcy lat temu. Miejscowość położona w obrębie skupiska (ciągu) dużych jezior rynnowych stanowiących ślady cyrkulacji wód w podłożu lodowca, nad Jeziorem Mikorzyńskim (2,5 km² powierzchni, głębokość 38,0 m). Od lat 50. jezioro to jest częścią 32-kilometrowego kanału Ślesińskiego.

Wokół jeziora dominują rozległe równinne lub miejscami lekko faliste obszary moreny dennej. Na powierzchni zalega glina morenowa, a na niej gleby brunatnoziemy klasy II – III. Obszar położony jest na terasach piaszczystych i piaskach sandrowych, na których rośnie dość wąski pas lasu wzdłuż brzegów jeziora.

Pobliski kompleks przemysłowy Konina (kopalnie, odkrywki, hałdy) spowodował obniżenie wód gruntowych.

Komunikacja

Przez miejscowość przebiega fragment systemu gminnych dróg rowerowych ze Ślesina do Wąsosz. Najtańszy dojazd z Konina umożliwia linia autobusowa PKS relacji Konin - Kępa.

Zobacz też

• Półwiosek

Przypisy