Półwysep Akadiański

Półwysep Akadiański

Półwysep Akadiański (franc. Péninsule acadienne, dawniej Bas-du-Comté, ang. Acadian Peninsula) – półwysep we wschodniej Kanadzie, na północnym wschodzie prowincji Nowy Brunszwik. Oddziela zatokę Baie des Chaleurs od Zatoki Świętego Wawrzyńca. Obejmuje wschodnią część hrabstwa Gloucester i północno-wschodnią część hrabstwa Northumberland. Nazwa pochodzi od dominujących wśród ludności półwyspu Akadian. Ze względów kulturowych za część półwyspu często uważa się również wyspy Lamèque i Miscou. Niektóre źródła nazywają półwysep również Półwyspem Akadyjskim[1].

Klimat

Dane ze stacji meteorologicznej w Bas-Caraquet, z lat 1994-2006
MiesiącStLutMarKwMajCzLipSierWrPaźLisGrcały rok
Najniższa temperatura (°C)-12,6-12,7-7,2-1,34,610,715,014,310,64,7-0,6-6,51,6
Najwyższa temperatura (°C)-5,2-3,90,65,813,019,422,021,517,510,74,7-0,68,8
Średnia temperatura (°C)-8,9-8,6-3,32,59,315,819,418,814,78,32,3-3,65,6
Opady atmosferyczne (mm)31,449,364,663,285,561,371,866,873,295,693,974,6900,5

Historia

Pierwsze francuskie stanowiska handlowe były tworzone w tym regionie już w XVII wieku, jednak o prawdziwym osadnictwie można mówić dopiero od 1755 roku. W tym roku brytyjskie władze kolonialne rozpoczęły deportacje wszystkich mieszkających na podległych im terenach Akadian, z których większość zamieszkiwała dzisiejszy półwysep Nowa Szkocja (wtedy zwany półwyspem Akadia lub akadiańskim). Tylko nielicznym udało się uratować przez wysiedleniem poprzez ucieczkę na tereny zajmowane przez Francuzów. Wielu z tych uciekinierów było pierwszymi osadnikami na dzisiejszym Półwyspie Akadiańskim. Do nich dołączyli później powracający Akadianie, którzy nie mogli powrócić do swoich dawnych domów (były one już zajmowane przez brytyjskich osadników).

Demografia

Język

Języki Półwyspu Akadiańskiego

Ludność półwyspu jest w ok. 95% francuskojęzyczna (odmiana akadiańska). Angielskiego używa się przede wszystkim na południu, okolice doliny rzeki Miramichi są dominująco anglojęzyczne. Ponadto ok. 6% ludności Saint-Léolin i Miscou jest anglojęzyczne.

Blisko 41% mieszkańców Burnt Church używa języka mikmak jako ojczystego, a 55% angielskiego. Jednak miejscowa ludność jest silnie zanglicyzowana i na co dzień mikmak używa tylko 16% ludzi, a angielskiego 77%.

Przypisy

  1. Emanuel Rostworowski: Historia Powszechna, Wiek XVIII. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-01037-1.

Media użyte na tej stronie

Vue Caraquet.JPG
Autor: Dr Wilson, Licencja: CC BY-SA 3.0
A view of Caraquet, New Brunswick (Canada), looking westwards.
Peninsule acadienne (multilingue).svg
(c) Mikmaq, CC BY-SA 3.0
Mapa Półwyspu Akadyjskiego (multilingual): fr, ca, de, en, es, pl
Université de Moncton Campus de Shippagan 1.JPG
Autor: Claude Boucher, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Édifice du campus de Shippagan de l'Université de Moncton, Shippagan, Nouveau-Brunswick, Canada.
Péninsule acadienne langues.svg
Autor: Dr Wilson, Licencja: CC BY-SA 3.0
Map showing the languages of the Acadian peninsula, in New Brunswick, Canada.
Val-Comeau 1.JPG
Autor: Dr Wilson, Licencja: CC BY-SA 3.0
The provincial park of Val-Comeau, New Brunswick, Canada.
Lieu Gabriel-Giraud 1.JPG
Autor: Dr Wilson, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Gabriel-Giraud site in Bas-Caraquet, New Brunswick, Canada.
Ilelameque.jpg
Autor: Ville, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ville de Lamèque, NB, Canada
Boulevard Saint-Pierre Caraquet 3.JPG
Autor: Dr Wilson, Licencja: CC BY-SA 3.0
A view of the Saint-Pierre boulevard in Caraquet, New Brunswick, Canada.