Późne popołudnie

Późne popołudnie
Gatunek

psychologiczny

Rok produkcji

1964

Data premiery

18 lutego 1965

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

80 min

Reżyseria

Aleksander Ścibor-Rylski

Scenariusz

Aleksander Ścibor-Rylski

Główne role

Wanda Łuczycka
Magdalena Zawadzka
Elżbieta Kępińska
Franciszek Pieczka

Muzyka

Wojciech Kilar

Zdjęcia

Kurt Weber

Scenografia

Tadeusz Wybult

Kostiumy

Ludwina Mann

Montaż

Lidia Pacewicz

Produkcja

Zespół Filmowy Rytm

Późne popołudnie – polski film psychologiczny z 1964 roku.

Obsada aktorska

Opis fabuły

Poznań. W jednej z kamienic mieszkają Maria Siankowa, masażystka po pięćdziesiątce, jej córka Tuńka i sublokator Janusz. Tuńka za namową koleżanki wysyła swe zdjęcia marząc o karierze filmowej. Janusz jest kierowcą, który marzy o emigracji i w tym celu wysyła listy do zagranicznych instytucji szukając tam zaczepienia. Pewnego dnia do ich domu powraca Bożena - dawna podopieczna Siankowej i przyjaciółka Tuńki. Bożena, piękna młoda kobieta, zaraz wzbudza zainteresowanie w samotnym Januszu, co wywołuje kobiecą zazdrość u Siankowej. Zdolna pływaczka Jeżykówna nie dostała się do reprezentacji, więc żali się Tuńce, że Siankowa intryguje przeciwko niej. W domu rodzi się konflikt, w wyniku którego Bożena, a później Janusz, wyprowadzają się. Tuńka w szafce Siankowej znajduje plik listów do Janusza od jego zagranicznych korespondentów. Okazuje się, że Siankowa je przechwytywała i ukrywała. Tuńka demaskuje oszustwo swej matki. Dzięki interwencji Tuńki, Janusz z Bożeną znów się do nich wprowadzają. Tunka dostaje negatywną odpowiedź z wytwórni filmowej. Siankowa targana wstydem naprawia swe złe stosunki z pływaczką Jeżykówną.

Linki zewnętrzne