Pętlowa grawitacja kwantowa

Pętlowa Grawitacja Kwantowa (PGK, ang. Loop Quantum Gravity (LQG), znana również jako pętlowa grawitacja lub kwantowa geometria) – kwantowa teoria czasoprzestrzeni, która jest próbą pogodzenia pozornie niekompatybilnych teorii mechaniki kwantowej oraz ogólnej teorii względności.

Teoria ta jest jedną z rodziny teorii zwanych kanoniczną kwantową grawitacją. Technika pętlowej kwantyzacji została opracowana dla nieperturbacyjnej kwantyzacji niezmienniczej na dyfeomorfizm teorii cechowania. PGK próbuje ugruntować kwantową teorię grawitacji, w której sama przestrzeń jest skwantowana.

Pętlowa grawitacja kwantowa jest proponowaną teorią czasoprzestrzeni, skonstruowaną na idei kwantyzacji czasoprzestrzeni w rygorze matematycznym teorii pętlowej kwantyzacji. Zachowuje wiele ważnych cech ogólnej teorii względności, jednocześnie przedstawiając kwantyzację tak przestrzeni, jak i czasu w skali Plancka w tradycji mechaniki kwantowej.

PGK nie jest jedyną teorią kwantowej grawitacji. Jej krytycy twierdzą, że jest ona teorią grawitacji i niczego innego, jednak teoretycy PGK próbowali pokazać, że teoria potrafi opisać również materię.

Teorią tą zajmowali się między innymi Lee Smolin i Jerzy Lewandowski.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

CMS Higgs-event.jpg
Autor: Lucas Taylor / CERN, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przykładowa (2008) symulacja zderzenia dwóch protonów kreujących Bozon Higgsa rozpadający się następnie na dwa strumienie hadronów (na godzinie 11 i 13) i dwa elektrony (na godzinie 17) wygenerowana dla detektora CMS Wielkiego Zderzacza Hadronów w ośrodku naukowo-badawczym CERN pod Genewą. Ślady cząstek zarejestrowane przez detektor w wyniku kolizji zaznaczono kolorem niebieskim.