Płaskowyż Rybnicki

Płaskowyż Rybnicki

Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Wyżyny Polskie
Podprowincja	Wyżyna Śląsko-Krakowska
Makroregion	Wyżyna Śląska
Mezoregion	Płaskowyż Rybnicki

Płaskowyż Rybnicki (341.15^[1][2]) – mezoregion położony w południowej Polsce, stanowiący południowo-zachodnią część Wyżyny Śląskiej.

Charakterystyka

Obszar wznosi się do ok. 310 m n.p.m. (w Pszowie). Najwyższym naturalnym wzniesieniem płaskowyżu jest wzgórze Ramża (325 m n.p.m.), a sztucznym hałda w Rydułtowach (406 m n.p.m.). Powierzchnia płaskowyżu 850 km².

Płaskowyż Rybnicki składa się z osadów wodno-lodowcowych zlodowacenia środkowopolskiego, a jego fundament stanowią skały karbońskie przykryte osadami morza mioceńskiego ze złożami soli, gipsu i siarki^{[1][2][3][4][5]}. Zewnętrzną warstwę osadów tworzą gliny, żwiry i piaski czwartorzędowe o niewielkiej miąższości znikomej przydatności rolniczej^[1][3][4].

Główną formą korzystania z surowców naturalnych jest przemysł wydobywczy^[1][3]. Występują złoża węgla kamiennego, soli, siarki i gipsu.

Na Płaskowyżu Rybnickim rozwinął się Rybnicki Okręg Węglowy. Obszar jest gęsto zaludniony, główne miasta: Jastrzębie-Zdrój, Rybnik, Wodzisław Śląski, Żory.

Zobacz też

• Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Bociek”

Przypisy

Bibliografia

• Praca zbiorowa pod redakcją Jana Kantyki: Racibórz: Zarys rozwoju miasta. Katowice: Wydawnictwo "Śląsk", 1981. ISBN 83-216-0140-5. (pol.)
• Program ochrony środowiska Gminy Racibórz na lata 2004-2015. Racibórz: marzec 2004.
• Program ochrony środowiska Gminy Racibórz na lata 2008-2015. Racibórz: czerwiec 2008.
• Strategia rozwoju miasta Racibórz na lata 2006-2015. Racibórz.