Płaszczowina dukielska

Płaszczowina dukielska – płaszczowina położona w Karpatach Zewnętrznych.

Płaszczowina dukielska zbudowana jest głównie z iłowcow, piaskowców oraz margli powstałych u schyłku kredy i w paleogenie[1]. W stosunku do pozostałych głównych płaszczowin Karpat Zewnętrznych Polski cechuje się brakiem skał dolnokredowych i niższej części górnej kredy[2]. Basen sedymentacyjny, w którym powstały osady włączone później w skład płaszczowiny dukielskiej leżał na północ od jednostki magurskiej, a na południe od śląskiej, podśląskiej i skolskiej[2]. Geograficznie płaszczowina ta obejmuje w Polsce wschodnią część Beskidu Niskiego i południowe, graniczące ze Słowacją, partie Bieszczadów[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Mizerski W., Geologia regionalna Polski dla geografów, PWN, 2002, s. 195 i 207.
  2. ↑ a b Orłowski S. (red.), Przewodnik do ćwiczeń z geologii historycznej, Wydawnictwa Geologiczne, 1986, s. 262-267.

Bibliografia

  • Ewa Stupnicka, Geologia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1989, ISBN 83-220-0336-6, OCLC 749682353.