Płaszczyzna beta
Płaszczyzna beta (ang. -plane approximation) – w meteorologii i oceanografii opisuje przybliżenie, w którym parametr Coriolisa zmienia się liniowo z szerokością geograficzną.
Płaszczyznę beta można wyobrazić sobie jako płaszczyznę styczną, w określonej szerokości geograficznej, do kuli ziemskiej. Przybliżenie płaszczyzny sprowadza problem opisu przepływu powietrza (czyli prognozę zjawisk atmosferycznych) do przepływu na płaszczyźnie zamiast przepływu na sferze. Np. w meteorologii tropikalnej możemy rozważać równikową płaszczyznę beta, która zawiera równik i zwrotniki.
Parametr Rossby’ego
Parametr Coriolisa, określający siłę bezwładności działającą na ciało poruszające się w układzie odniesienia związanym z obracającym się układem odniesienia jest określony dla Ziemi wzorem[1]
Linearyzacja tego wyrażenia daje[2]
gdzie:
- – prędkość obrotowa Ziemi,
- – szerokość geograficzna,
- – odległość od wybranej szerokości geograficznej,
- – średni promień Ziemi.
- – szerokość geograficzna,
Parametr (parametr Rossby’ego), jest stałą wartością w danej analizie ruchu ciała, zależy od zmiany siły Coriolisa powodowanej przez sferyczność Ziemi. Jest stosowany w opisie fal Rossby’ego i opisie równikowych fal Kelvina.
Przypisy
- ↑ Glossary of Meteorology, American Meteorological Society.
- ↑ Paul J. Dellar: Variations on a beta-plane: derivation of non-traditional beta-plane equations from Hamilton’s principle on a sphere. [dostęp 2016-10-08].