Płaszczyzna beta

Płaszczyzna beta (ang. -plane approximation) – w meteorologii i oceanografii opisuje przybliżenie, w którym parametr Coriolisa zmienia się liniowo z szerokością geograficzną.

Płaszczyznę beta można wyobrazić sobie jako płaszczyznę styczną, w określonej szerokości geograficznej, do kuli ziemskiej. Przybliżenie płaszczyzny sprowadza problem opisu przepływu powietrza (czyli prognozę zjawisk atmosferycznych) do przepływu na płaszczyźnie zamiast przepływu na sferze. Np. w meteorologii tropikalnej możemy rozważać równikową płaszczyznę beta, która zawiera równik i zwrotniki.

Parametr Rossby’ego

Parametr Coriolisa, określający siłę bezwładności działającą na ciało poruszające się w układzie odniesienia związanym z obracającym się układem odniesienia jest określony dla Ziemi wzorem[1]

Linearyzacja tego wyrażenia daje[2]

gdzie:

– prędkość obrotowa Ziemi,
– szerokość geograficzna,
– odległość od wybranej szerokości geograficznej,
– średni promień Ziemi.

Parametr (parametr Rossby’ego), jest stałą wartością w danej analizie ruchu ciała, zależy od zmiany siły Coriolisa powodowanej przez sferyczność Ziemi. Jest stosowany w opisie fal Rossby’ego i opisie równikowych fal Kelvina.

Przypisy