Płaton Zubow

Płaton Zubow

Платон Александрович Зубов

Portret z 1796 r. pędzla Jana Lampiego
generał piechoty
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1767 Petersburg
Data i miejsce śmierci	19 kwietnia 1822 Pałac w Rundāle
Przebieg służby
Lata służby	1779 - 1801
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Jednostki	Lejb-Gwardyjski Semenowski Pułk, Lejb-Gwardyjski Konny Pułk
Późniejsza praca	dworzanin
Odznaczenia

Płaton Aleksandrowicz Zubow (ros. Платон Александрович Зубов; ur. 26 listopada 1767 – zm. 19 kwietnia 1822 w Kurlandii) – kochanek i faworyt Katarzyny Wielkiej od 1789 roku, polityk rosyjski.

Życiorys

Służył jako oficer w konnej gwardii. Katarzyna II obdarowała go tytułem hrabiowskim. Był jej kochankiem, mimo znacznej różnicy wieku, co było szeroko komentowane (mogłaby być jego matką). Po śmierci księcia Potiomkina w roku 1792 uzyskał dowództwo artylerii, floty czarnomorskiej i generał-gubernatorstwo w Noworosyjsku. Nie miał żadnych kwalifikacji; był chciwy i niedouczony, a przy tym zazdrosny o innych polityków. Jednym ze zwalczanych przez niego ministrów był Aleksandr Bezborodko. Pod koniec życia Katarzyny otrzymał tytuł książęcy i nadania ziem w objętej II rozbiorem części Polski. Car Paweł I Romanow, po wstąpieniu na tron wydalił go za granicę i skonfiskował jego dobra, potem jednak przywrócił mu je i pozwolił na powrót do kraju.

Jego dwaj bracia Walerian Zubow i Nikołaj Zubow zrobili kariery dzięki jego protekcji.

W 1793 odznaczony Orderem Orła Białego^[1].

Przypisy

Bibliografia

• https://web.archive.org/web/20050114162932/http://rosja.osman.livenet.pl/postacie.html
• Dobra dla Zubowa