Płonka (województwo lubelskie)

Artykuł

50°50′45″N 22°57′53″E

- błąd

39 m

WD

50°47'N, 23°3'E, 50°50'25"N, 22°59'26"E

- błąd

19771 m

Odległość

2017 m

Płonka
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Narodzenia NMP, 1793
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

krasnostawski

Gmina

Rudnik

Liczba ludności (2011)

523

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-330[1]

Tablice rejestracyjne

LKS

SIMC

0897757

Położenie na mapie gminy Rudnik
Mapa konturowa gminy Rudnik, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Płonka”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Płonka”
Położenie na mapie powiatu krasnostawskiego
Mapa konturowa powiatu krasnostawskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Płonka”
Ziemia50°50′45″N 22°57′53″E/50,845833 22,964722

Płonka – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Rudnik[2][3].Leży przy drodze nr 837.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa zamojskiego. Wieś stanowi sołectwo gminy Rudnik[4].

Integralne części wsi

Integralne części wsi Płonka[2][3]
SIMCNazwaRodzaj
0897763Płonka Poduchownaczęść wsi

Historia

Po raz pierwszy wieś wzmiankowano w 1359 r. w akcie pierwszego rozgraniczenia ziem lubelskiej i chełmskiej. W następnych stuleciach (do XVIII w.) należała do starostwa krasnostawskiego[5]. W 1429 r. król Władysław II Jagiełło nadał miejscowe sołectwo Stanisławowi Obermuntowi, do którego potomków należało do ok. 1516 roku. Na przełomie XV i XVI stulecia się w zastawie u Jana (Jakuba) Obermunta stolnika chełmskiego, któremu król Aleksander Jagiellończyk był winny znaczne sumy. Około 1520 r. po Obermuntach wieś, z nadania królewskiego, przejął Mikołaj Zamoyski, brat kanclerskiego dziadka – Feliksa Zamoyskiego. Z kolei w 1564 w dzierżawie rodu Boguszów. Wieś miała wówczas 7,25 łana (121, 8 ha) gruntów uprawnych, liczyła 13 kmieci na półłankach i 11 zagrodników. Były także folwark starościński, karczma, 2 stawy (jeden poniżej dworu, a drugi za kościołem) oraz młyn przy stawie. Ogólny dochód wynosił 14 zł rocznie z samej wsi. Według lustracji królewszczyzn w latach 1661–1665, istniała tu karczma oraz młyn[5].

W 1827 r. wieś liczyła 38 domów i 307 mieszkańców[6], zaś według spisu z r. 1921 (wówczas w pow. krasnostawskim) już 124 domy oraz 862 mieszkańców, w tym 37 Żydów i 3 prawosławnych.

W XIX stuleciu funkcjonował tu mały browar, w 1879 r. produkujący 1700 wiader piwa[6].

Zabytki

  • Pierwszy miejscowy kościół drewniany został wzniesiony przed 1429 roku odbudowany w 1626 po czym rozebrany około 1715. Na jego miejscu powstał następny w około 1728 roku, zaś trzeci, obecny kościół drewniany wzniesiono w 1793 r. Kilkakrotnie remontowany: w 1845, 1873, 1882, 1907, 1926, 1960 roku.
  • Klasycystyczny murowany dwór parterowy z parkiem z 1841 r. Zdewastowany i opuszczony po 1945 roku.

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 938 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-20]. 
  3. ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-20].
  4. ↑ Jednostki pomocnicze gminy Rudnik. Urząd Gminy Rudnik. [dostęp 2016-02-20].
  5. ↑ a b Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
  6. ↑ a b Płonka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 310.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Gmina Rudnik
Wsie
Kolonie
Integralne
części wsi

Herb gminy

Media użyte na tej stronie