Płonne (województwo kujawsko-pomorskie)

Płonne

wieś
Kościół pw. św. Jakuba
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	golubsko-dobrzyński
Gmina	Radomin
Liczba ludności (III 2011)	450[1]
Strefa numeracyjna	56
Kod pocztowy	87-404[2]
Tablice rejestracyjne	CGD
SIMC	0848523
Położenie na mapie gminy Radomin Płonne
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Płonne
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 Płonne
Położenie na mapie powiatu golubsko-dobrzyńskiego Płonne
53°07′24″N 19°10′09″E/53,123333 19,169167

Płonne – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Radomin.

Podział administracyjny

W okresie II RP istniała gmina Płonne. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie toruńskim.

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 450 mieszkańców^[1]. Jest trzecią co do wielkości miejscowością gminy Radomin.

Dawni właściciele

W 1564 majątek należał do Tomasza Białkowskiego, zaś od drugiej połowy XVIII w. do Dziewanowskich. W 1759 w Płonnem urodził się Dominik Dziewanowski, generał Wojsk Polskich, który po klęsce Napoleona w 1814 powrócił do kraju i osiadł w tutejszym majątku, w którym zmarł w 1827 roku^[3]. Generał Dziewanowski w 1818 sprzedał Płonne Janowi Melchiorowi Piwnickiemu, któremu zaborca skonfiskował majątek za aktywny udział w powstaniu listopadowym. Po licytacji w 1839 właścicielem Płonnego został Ignacy Łempicki i w jego rodzinie majątek pozostał aż do roku 1939^[4]. Od 1925 bezpośredni nadzór nad majątkiem sprawował Stanisław Hepke, szwagier Marii Dąbrowskiej, mąż jej siostry Heleny, wynajęty do tego przez mecenasa Adolfa Suligowskiego, działającego z upoważnienia Rady Opiekuńczej małoletniego Ludwika Łempickiego, prawowitego wówczas właściciela dóbr^[5]. Dwór Łempickich był niewielki, a Hepkowie mieszkali w jednym z budynków gospodarczych. Maria Dąbrowska była tu cztery razy. Wynajmowała "izbę we wsi u chłopa Chmiela", pisząc tu powieść "Noce i dnie"^[6].

Zabytki

Według rejestru zabytków NID^[7] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. św. Jakuba z 1 poł. XIV w., nr rej.: A/347 z 31.08.1927.

Budowę kościoła datuje się na 1402 r. Przy kościele znajduje się pomnik ku czci Jana Nepomucena Dziewanowskiego – bohatera bitwy pod Somosierrą.

Zachowały się pozostałości zabytkowego pałacu otoczonego parkiem dworskim.

Pomniki przyrody

• Góra Modrzewiowa – zespół kilkunastu modrzewi polskich stanowiących pomnik przyrody (powierzchnia 0,36 ha), wśród których tworzyła (pisała i malowała) Maria Dąbrowska w czasie pobytów we wsi.

Znani pisarze

W Płonnem kilkakrotnie (w latach: 1925, 1926 i 1929) przebywała Maria Dąbrowska. Wieś dzięki temu stała się pierwowzorem Krępy z Nocy i dni. W Szkole Podstawowej w Płonnem działa Regionalna Izba Pamięci Marii Dąbrowskiej, gromadząca pamiątki po pisarce. W Płonnem jako wiosce tematycznej organizowane jest między innymi „Serbinowskie Żniwobranie”, nawiązujące do najsłynniejszej powieści Dąbrowskiej^[8].

Galeria

• 

  Obelisk upamiętniający pobyt Marii Dąbrowskiej w Płonnem

• 

  Obelisk upamiętniający Jana Nepomucena Dziewanowskiego w Płonnem

• 

  Góra Modrzewiowa

• 

  Kościół św. Jakuba

Przypisy