Płoskinia

Płoskinia

wieś
Budynek poczty i biblioteki w Płoskini
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	braniewski
Gmina	Płoskinia
Liczba ludności (2006)	460
Strefa numeracyjna	55
Kod pocztowy	14-526[1]
Tablice rejestracyjne	NBR
SIMC	0155458
Położenie na mapie gminy Płoskinia Płoskinia
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Płoskinia
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Płoskinia
Położenie na mapie powiatu braniewskiego Płoskinia
54°16′10″N 19°56′18″E/54,269444 19,938333

Płoskinia (niem. Plasswich) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Płoskinia^[2][3].

Miejscowość jest siedzibą gminy Płoskinia.

W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Płoskinia. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Integralne części wsi

Historia

Wieś wzmiankowana była w 1301 roku jako Scolyten – nazwa pruska. Wieś lokowana była w 1305 r. przez kapitułę warmińską na obszarze 82 włók. W XIV wieku powstał tu młyn wodny i karczma.

W roku 1583 kapituła przekazała młyn Mateuszowi Kostrzewie. W XVI wieku w Płoskini funkcjonowała szkoła parafialna. Wieś została zniszczona w czasie wojny polsko-szwedzkiej 1626-1629.

Kościół

Gotycki kościół parafialny pw. św. Katarzyny wybudowano w latach 1340–1360, wieża dobudowana w 1380, prezbiterium przebudowane w 1654 r. ołtarz główny z 1721 r. Świątynia była regotyzowana w 1881-1883. Potężna wieża posiada dach osłonięty szczytami, całą jej długość przecinają blendy. W kościele zachowała się polichromia na stropie i ścianie tęczowej ze sceną Sądu Ostatecznego z XVII w. Ambona manierystyczna z połowy XVIII w. W kościele znajduje się niezwykle cenny zespół witraży. Witraże prezbiterium stanowią pierwszą potwierdzoną realizację warsztatu Josefa Marii Machhausena (1849-1894) z Koblencji w Prusach Wschodnich (korespondencja z kapitułą fromborską zaczyna się dopiero w 1886 roku). Mając na uwadze fakt krótkiej działalności artysty w ogóle (22 lata). Od przejęcia po ojcu warsztatu w 1872 roku do jego przedwczesnej śmierci w roku 1894. Witraże z Płoskini są szczególnie cenne. Teren kościoła otacza renesansowy murek z początku XVII w^[4].

We wsi znajduje się plebania z drugiej połowy XVIII w., dwie kapliczki z XIX w., przystanek autobusowy, ośrodek zdrowia, apteka oraz urząd pocztowy.

Demografia

W roku 1783 we wsi były 44 domy.

Liczba mieszkańców Płoskini kształtowała się następująco: w roku 1818 – 371 osób, w 1939 – 670, w 1999 – 734.

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Chrzanowski, Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1978. (opis kościoła s. 135–137).
• Rzempołuch Andrzej, Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich, Agencja Wydawnicza „Remix”, Olsztyn 1992, ISBN 83-900155-1-X. (s. 42 opis kościoła).
• Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury. Przewodnik, Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7, s. 116.
• Jan Chłosta, Słownik Warmii, Wydawnictwo Littera, Olsztyn 2002, ISBN 83-914158-5-6 (opis wsi s. 263–264).