Płotno

Płotno

osada
Pałac
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	choszczeński
Gmina	Pełczyce
Wysokość	60 m n.p.m.
Liczba ludności (2007)	429
Strefa numeracyjna	95
Kod pocztowy	73-236[1]
Tablice rejestracyjne	ZCH
SIMC	0185689
Położenie na mapie gminy Pełczyce Płotno
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Płotno
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Płotno
Położenie na mapie powiatu choszczeńskiego Płotno
53°05′24″N 15°18′00″E/53,090000 15,300000

Płotno (niem. Blankensee, nazwa przejściowa – Ustronie, Stawiska^[2]) – osada sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Pełczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 osada liczyła 429 mieszkańców.

Leśniczówka wchodząca w skład sołectwa: Sułkowo.

Geografia

Osada leży ok. 6 km na północ od Pełczyc, między Pełczycami a Choszcznem przy drodze wojewódzkiej nr 151, w pobliżu byłej linii kolejowej nr 410.

Historia

Osada wzmiankowana w roku 1322, kiedy to książę pomorski Otton I nadał Cysterkom z Pełczyc 4 łany ziemi, stanowiące wcześniej lenno rycerza Betekina. W XV wieku jako właściciele Płotna występują Billerbeckowie, część klasztorną po sekularyzacji przejęli von Waldowowie. W 1628 r. w Płotnie było 36 chłopów, 8 zagrodników, 2 młyny, karczma, kuźnia, owczarnia – własność Billerbecków. W XVIII wieku podzielono miejscowość na 3 części, po czym często zmieniali się właściciele (Benkendorf, Martini, później rodziny von Stranz, von Bornstedt, von Knobelsdorff). W jakimś momencie wieś została scalona i jako taka przeszła w roku 1795 w ręce rodu von Wedel. Majątek w Płotnie pozostał w posiadaniu Wedlów aż do 1945 r. Należne doń ziemie w poł. XIX wieku i na pocz. XX wieku przekraczały 1200 ha, a liczba mieszkańców osady wynosiła ok. 270 osób. Od średniowiecza istniał tu kościół. Co najmniej od XIX w. wieś zdominowana jest przez majątek rycerski, w tym czasie własność chłopska praktycznie tu nie istnieje. Po 1945 r. folwark upaństwowiono^[3].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[4][5]:

• kościół ewangelicki, obecnie pw. św. Józefa Oblubieńca szachulcowy z XVIII/XIX wieku, zrekonstruowany w 1930; kościół filialny, rzymskokatolicki należący do parafii pw. Matki Boskiej Różańcowej w Boguszynach, dekanatu Barlinek, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Na wieży kościoła znajduje się dzwon z 1567 wykonany przez stargardzkiego ludwisarza Josta van Westena^[6].
  • cmentarz przykościelny
• zespół dworski
  • dwór ze skrzydłem pałacowym, z końca XVIII wieku, przebudowany w końcu XIX wieku, eklektyczny, zaznaczony neobarokowymi szczytami i lukarnami o kopulastych hełmach^[7];
  • park, z początku XIX wieku;
  • zespół folwarczny

Komunikacja

W Płotnie znajduje się nieczynny przystanek kolejowy.

Kościół

Przypisy

Bibliografia

• Edward Rymar. Przywrócenie i nadanie nazw miejscowościom powiatu pyrzyckiego w latach 1945–1947. „Zeszyty Pyrzyckie”. 1, 1968. Szczecin: Instytut Zachodniopomorski. Towarzystwo Miłośników Ziemi Pyrzyckiej.