Płyta MDF

(c) Vaderluck z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0

Surowa płyta MDF

Przycinanie maty włókna na szerokość płyty brutto.

MDF (ang. medium-density fibreboard) – płyta pilśniowa średniej gęstości z włókien drzewnych. Jest podstawowym materiałem do produkcji mebli oraz artykułów wykończenia wnętrz takich jak listwy ozdobne, panele ścienne itp. Produkcję płyt MDF na masową skalę rozpoczęto w Europie i Ameryce Północnej w latach 80. XX w.^[1]

Nazwa MDF pochodzi od gęstości płyty pilśniowej, która wynosi od 500 kg/m³ do 1000 kg/m³^[2]. Subiektywna gęstość płyty zależy od gęstości włókien, które były użyte do jej wytworzenia. Cienka płyta MDF o gęstości powyżej 850 kg/m³ może być już uważana za HDF.

Zalety płyty MDF

• doskonałe podłoże dla fornirów, folii 3D, papierów dekoracyjnych melaminowanych
• izotropowa (jej właściwości są takie same we wszystkich kierunkach), nie ma tendencji do podziału
• elastyczna, może być zakrzywiana
• łatwa w kształtowaniu, daje się łatwo frezować
• dzięki odpowiednim dodatkom może mieć różne właściwości (np. wilgocioodporna, niezapalna, barwiona w całym przekroju itd.)
• dostępna w wielu grubościach i formatach
• łatwa do wykończenia (np. farbą).

Wady płyty MDF

• niskiej jakości płyta MDF może puchnąć i łamać się
• tępi ostrza narzędzi szybciej niż wiele odmian drewna
• wprowadzanie wkrętów w krawędź płyty generalnie spowoduje efekt podobny do rozwarstwienia
• podlega znacznemu skurczowi w środowisku o małej wilgotności
• różna chłonność lakieru na krawędzi i powierzchni, wymaga gruntowania na powierzchniach poprzecznych
• malowanie farbami lateksowymi jest trudne ze względu na szybkie wchłanianie wody.

Zobacz też

• płyta paździerzowa
• płyta OSB
• laminat

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Szczuka, Jan Żurowski: Materiałoznawstwo przemysłu drzewnego. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1995. ISBN 83-02-05326-0.