Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1948 | |||
| |||
Miejsce | |||
---|---|---|---|
Termin | 30 lipca 1948 (eliminacje i półfinały) | ||
Liczba ekip | 19 | ||
Liczba sportowców | 41 | ||
Obiekt rozgrywek | Empire Pool | ||
Złoty medal | |||
Srebrny medal | Alan Ford | ||
Brązowy medal |
Konkurencje pływackie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 | |||||
---|---|---|---|---|---|
Styl dowolny | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
400 m | mężczyźni | kobiety | |||
1500 m | mężczyźni | ||||
Styl grzbietowy | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
Styl klasyczny | |||||
200 m | mężczyźni | kobiety | |||
Sztafety – styl dowolny | |||||
4 × 100 m | kobiety | ||||
4 × 200 m | mężczyźni | ||||
Pływanie na 100 metrów stylem dowolnym mężczyzn był jedną z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XIV Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Wyścigi eliminacyjne i półfinałowe rozegrane zostały 30 lipca 1948 roku, zaś finał – 31 lipca 1948 roku. Mistrzem olimpijskim w tej konkurencji został Amerykanin Walter Ris. W rywalizacji wzięło udział 41 pływaków z 19 reprezentacji.
Bez względu na to, iż rekordzistą świata był Amerykanin Alan Ford, powszechnie uznawanym kandydatem do złota był nastoletni francuski kolos, Alexandre Jany. Jany bez problemów awansował do finału, gdzie czekało na niego trio Amerykanów. Francuz rozpoczął szybko i prowadził po pierwszych 50 metrach. Jednak tempo, które narzucił było zbyt szybkie nawet na niego i w drugiej części wyścigu znacznie osłabł. Prowadzenie na kolejnych objął Ford, lecz na 20 metrów przed metą został wyprzedzony przez kolegę z reprezentacji, Waltera Risa, który ostatecznie zdobył złoty medal. Ford zdobył srebro, choć bardziej to zawdzięcza brązowemu medaliście Węgrowi Gézie Kádasowi, który uderzył w linę oddzielającą toru przy końcu całego wyścigu. Siostra Jany'ego, Ginette, była do tego stopnia przytłoczona całą rywalizacją, że zemdlała i musiała zostać wyprowadzona ze stadionu.
Rekordy
Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Zawodnik | Czas | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|---|
Rekord świata | Alan Ford | 55,4 | New Haven | 29 czerwca 1948 | [1] |
Rekord olimpijski | Masaharu Taguchi | 57,5 | Berlin | 8 sierpnia 1936 | [2] |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Zawodnik | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
30 lipca | półfinał 2 | Walter Ris | 57,5 | = |
31 lipca | finał | Walter Ris | 57,3 |
Eliminacje
Wyścig 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Alexandre Jany | 58,1 | Q |
2 | Bruce Bourke | 59,1 | Q |
3 | Elemér Szatmári | 59,7 | q |
4 | Olle Johansson | 1:01,0 | |
5 | Plauto Guimarães | 1:03,7 | |
6 | Isidoro Pérez | 1:04,0 | |
7 | Isaac Monsoor | 1:06,4 |
Wyścig 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Keith Carter | 58,7 | Q |
2 | Per-Olof Olsson | 59,0 | Q |
3 | Zoltán Szilárd | 59,8 | q |
4 | Manuel Guerra | 1:00,7 | |
5 | Augusto Cantón | 1:01,8 | |
6 | Nicasio Silverio | 1:02,0 | |
7 | Patrick Kendall | 1:02,1 | |
8 | Dilip Mitra | 1:06,9 |
Wyścig 3
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Géza Kádas | 58,2 | Q |
2 | Alberto Isaac | 1:00,1 | Q |
3 | Warren Boyd | 1:00,4 | q |
4 | Ali Ahmed Bagdadi | 1:02,4 | |
5 | Eric Jubb | 1:02,8 | |
6 | Sachin Nag | 1:03,8 |
Wyścig 4
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Horacio White | 1:00,2 | Q |
2 | Aram Boghossian | 1:00,9 | Q |
3 | Jesús Domínguez | 1:01,3 | |
4 | Dorri Said | 1:02,5 | |
5 | Fernand Martinaux | 1:04,2 | |
6 | Panagiotis Khatzikyriakakis | 1:07,4 |
Wyścig 5
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Walter Ris | 58,1 | Q |
2 | Ronald Stedman | 1:01,3 | Q |
3 | Henri Padou | 1:01,5 | |
4 | Sérgio Rodrígues | 1:01,6 | |
5 | Wu Chuanyu | 1:03,5 | |
6 | Derek Oatway | 1:08,6 |
Wyścig 6
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Alan Ford | 59,2 | Q |
2 | Taha El-Gamal | 59,7 | Q |
3 | Martin Lundén | 1:00,2 | q |
4 | Peter Salmon | 1:01,0 | |
5 | Ari Guðmundsson | 1:01,6 | |
6 | Trevor Harrop | 1:02,3 | |
7 | Raúl García | 1:02,5 | |
8 | Walter Schneider | 1:05,1 |
Półfinały
Wyścig 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Keith Carter | 57,6 | Q |
2 | Alexandre Jany | 57,9 | Q |
3 | Zoltán Szilárd | 59,6 | Q |
4 | Taha El-Gamal | 59,9 | Q |
5 | Bruce Bourke | 1:00,0 | |
6 | Martin Lundén | 1:00,2 | |
7 | Alberto Isaac | 1:00,4 | |
8 | Aram Boghossian | 1:01,0 |
Wyścig 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Walter Ris | 57,5 | Q = |
2 | Alan Ford | 57,8 | Q |
3 | Géza Kádas | 58,0 | Q |
4 | Per-Olof Olsson | 59,1 | Q |
5 | Horacio White | 1:00,4 | |
6 | Elemér Szatmári | 1:00,5 | |
7 | Ronald Stedman | 1:01,0 | |
8 | Warren Boyd | 1:01,1 |
Finał
Miejsce | Zawodnik | Czas |
---|---|---|
1 | Walter Ris | 57,3 |
2 | Alan Ford | 57,8 |
3 | Géza Kádas | 58,1 |
4 | Keith Carter | 58,3 |
5 | Alexandre Jany | 58,3 |
6 | Per-Olof Olsson | 59,3 |
7 | Zoltán Szilárd | 59,6 |
8 | Taha El-Gamal | 1:00,5 |
Przypisy
- ↑ Historia rekordu świata – 100 m stylem dowolnym (ang.). MKOl, 2004-07-08. [dostęp 2016-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-26)].
- ↑ Berlin 1936 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn (eliminacje) – wyniki (ang.). [dostęp 2016-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-13)].
Bibliografia
- Swimming at the 1948 London Summer Games: Men's 100 metres Freestyle (ang.). Sports-reference.com. [dostęp 2015-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-05)].
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
An icon that represents a gold medal
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Flag of Hungary from mid/late 1946 to 20 August 1949 and from 12 November 1956 to 23 May 1957.
Pictograms of Olympic sports - Swimming. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Sport records icon to be used for Olympic records.
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Mexico (1934-1968)
flag of the Kingdom of Egypt (1922–1953) and the Republic of Egypt (1953–1958).
flag of the Kingdom of Egypt (1922–1953) and the Republic of Egypt (1953–1958).
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
A variant of the flag of the Kingdom of Hungary used between 6 November 1915 to 29 November 1918.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Walter Ris. Photo taken at home.