Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – 100 m stylem grzbietowym kobiet
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952 | |||
| |||
Miejsce | Finlandia Helsinki | ||
---|---|---|---|
Termin | 29 lipca 1952 (eliminacje) 31 lipca 1952 (finał) | ||
Liczba ekip | 14 | ||
Liczba sportowców | 20 | ||
Obiekt rozgrywek | Pływalnia Olimpijska w Helsinkach | ||
Złoty medal | Joan Harrison Związek Południowej Afryki | ||
Srebrny medal | Geertje Wielema Holandia | ||
Brązowy medal | Jean Stewart Nowa Zelandia |
Konkurencje pływackie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 | |||||
---|---|---|---|---|---|
Styl dowolny | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
400 m | mężczyźni | kobiety | |||
1500 m | mężczyźni | ||||
Styl grzbietowy | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
Styl klasyczny | |||||
200 m | mężczyźni | kobiety | |||
Sztafety – styl dowolny | |||||
4 × 100 m | kobiety | ||||
4 × 200 m | mężczyźni | ||||
100 m stylem grzbietowym kobiet – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XV Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach. Eliminacje odbyły się 29 lipca, a finał 31 lipca 1952 roku.
Mistrzynią olimpijską niespodziewanie została reprezentantka Związku Południowej Afryki Joan Harrison, uzyskawszy czas 1:14,3. Faworytka konkurencji, Holenderka Geertje Wielema, która w eliminacjach pobiła rekord olimpijski (1:13,8), dwa dni później popłynęła wolniej i zakończyła wyścig na drugim miejscu, ze stratą 0,2 s do Harrison. Brązowy medal zdobyła Jean Stewart z Nowej Zelandii. Holenderka Joke de Korte uzyskała taki sam czas (1:15,8) jak Stewart, ale sędziowie zdecydowali o przyznaniu medalu Nowozelandce.
Rekordy
Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Zawodniczka | Czas | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|---|
Rekord świata | Cor Kint | 1:10,9 | Rotterdam | 22 września 1939 | [1] |
Rekord olimpijski | Karen Harup | 1:14,4 | Londyn | 5 sierpnia 1948 | [2] |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Zawodniczka | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
29 lipca | eliminacje | Geertje Wielema | 1:13,8 |
Wyniki
Eliminacje
Do finału zakwalifikowało się 8 pływaczek z najlepszymi czasami.
Wyścig eliminacyjny 1
Miejsce | Zawodniczka | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Geertje Wielema | Holandia | 1:13,8 | Q, |
2. | Jean Stewart | Nowa Zelandia | 1:16,0 | Q |
3. | Margaret McDowell | Wielka Brytania | 1:17,5 | Q |
4. | Barbara Stark | Stany Zjednoczone | 1:17,9 | Q |
5. | Gerda Olsen | Dania | 1:20,1 | |
6. | Anneli Haaranen | Finlandia | 1:21,7 |
Wyścig eliminacyjny 2
Miejsce | Zawodniczka | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Ria van der Horst | Holandia | 1:17,0 | Q |
2. | Gertrud Herrbruck | Niemcy | 1:17,8 | Q |
3. | Mary Freeman | Stany Zjednoczone | 1:18,0 | |
4. | Edith de Oliveira | Brazylia | 1:20,0 | |
5. | Lenora Fisher | Kanada | 1:22,9 | |
6. | Irena Milnikiel | Polska | 1:25,5 | |
7. | Doris Gontersweiler-Vetterli | Szwajcaria | 1:26,5 |
Wyścig eliminacyjny 3
Miejsce | Zawodniczka | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Joan Harrison | Związek Południowej Afryki | 1:14,7 | Q |
2. | Joke de Korte | Holandia | 1:15,8 | Q |
3. | Pauline Musgrave | Wielka Brytania | 1:19,6 | |
4. | Magdolna Hunyadfy | Węgry | 1:19,6 | |
5. | Coralie O'Connor | Stany Zjednoczone | 1:19,7 | |
6. | Margareta Westeson | Szwecja | 1:22,7 | |
7. | Erna Herbers | Niemcy | 1:23,1 |
Finał
Miejsce | Zawodniczka | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Joan Harrison | Związek Południowej Afryki | 1:14,3 | ||
Geertje Wielema | Holandia | 1:14,5 | ||
Jean Stewart | Nowa Zelandia | 1:15,8 | ||
4. | Joke de Korte | Holandia | 1:15,8 | |
5. | Barbara Stark | Stany Zjednoczone | 1:16,2 | |
6. | Gertrud Herrbruck | Niemcy | 1:18,0 | |
7. | Margaret McDowell | Wielka Brytania | 1:18,4 | |
Ria van der Horst | Holandia | DSQ |
Przypisy
- ↑ Cor Kint – profil na stronie International Swimming Hall of Fame (ang.). [dostęp 2017-01-01].
- ↑ Londyn 1948 – 100 m stylem grzbietowym kobiet (finał) – wyniki (ang.). [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)].
Bibliografia
- Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – 100 m stylem grzbietowym kobiet (ang.). Sports Reference. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)].
- Helsinki 1952 – 100 m stylem grzbietowym kobiet – wyniki (ang.). [dostęp 2017-01-01].
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flaga Finlandii
An icon that represents a gold medal
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Pictograms of Olympic sports - Swimming. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Sport records icon to be used for Olympic records.
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.