Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – 200 m stylem klasycznym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952 | |||
| |||
Miejsce | |||
---|---|---|---|
Termin | 31 lipca 1952 | ||
Liczba ekip | 27 | ||
Liczba sportowców | 40 | ||
Obiekt rozgrywek | Pływalnia Olimpijska w Helsinkach | ||
Złoty medal | |||
Srebrny medal | Bowen Stassforth | ||
Brązowy medal | Herbert Klein |
Konkurencje pływackie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 | |||||
---|---|---|---|---|---|
Styl dowolny | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
400 m | mężczyźni | kobiety | |||
1500 m | mężczyźni | ||||
Styl grzbietowy | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
Styl klasyczny | |||||
200 m | mężczyźni | kobiety | |||
Sztafety – styl dowolny | |||||
4 × 100 m | kobiety | ||||
4 × 200 m | mężczyźni | ||||
200 m stylem klasycznym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XV Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach. Eliminacje i półfinały odbyły się 31 lipca, a finał 2 sierpnia 1952 roku.
Większość zawodników startujących w tej konkurencji płynęło dozwolonym wtedy stylem motylkowym, który na igrzyskach zadebiutował pod tą nazwą cztery lata później.
W finale po pierwszych 100 m prowadził rekordzista świata, Niemiec Herbert Klein, podczas gdy Australijczyk John Davies był piąty. Na ostatniej długości basenu Klein został wyprzedzony zarówno przez Daviesa jak i Amerykanina Bowena Stassfortha. Reprezentant Australii został mistrzem olimpijskim i pobił rekord olimpijski, uzyskawszy czas 2:34,4. Ze stratą 0,3 s do zwycięzcy, srebrny medal zdobył Bowen Stassforth. Brąz przypadł Herbertowi Kleinowi (2:35,9).
Wcześniej, w trakcie eliminacji, rekord olimpijski pobili kolejno reprezentant Czechosłowacji Ľudovít Komadel i Gerald Holan ze Stanów Zjednoczonych.
Rekordy
Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Zawodnik | Czas | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|---|
Rekord świata | Herbert Klein | 2:27,3 | Monachium | 9 czerwca 1951 | [1] |
Rekord olimpijski | Joe Verdeur | 2:39,3 | Londyn | 7 sierpnia 1948 | [2] |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Zawodnik | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
31 lipca | wyścig eliminacyjny 3 | Ľudovít Komadel | 2:38,9 | |
31 lipca | wyścig eliminacyjny 5 | Gerald Holan | 2:36,8 | |
2 sierpnia | finał | John Davies | 2:34,4 |
Wyniki
Eliminacje
Do półfinałów zakwalifikowało się 16 pływaków z najlepszymi czasami.
Wyścig eliminacyjny 1
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Monte Nitzkowski | Stany Zjednoczone | 2:40,6 | Q |
2. | Pierre Joly dit Dumesnil | Francja | 2:43,4 | |
3. | Marek Petrusewicz | Polska | 2:44,0 | |
4. | Juha Tikka | Finlandia | 2:46,3 | |
5. | Brian Barnes | Wielka Brytania | 2:48,6 | |
6. | René Kohn | Luksemburg | 2:59,3 |
Wyścig eliminacyjny 2
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | John Davies | Australia | 2:39,7 | Q |
2. | Jiro Nagasawa | Japonia | 2:40,4 | Q |
3. | Nikola Trojanović | Jugosławia | 2:42,4 | Q |
4. | Bengt Rask | Szwecja | 2:45,3 | |
5. | Ludovicus Schoenmaekers | Belgia | 2:46,5 | |
6. | Yury Kurchashov | ZSRR | 2:47,3 | |
7. | Alfons Oehy | Pakistan | 2:54,8 | |
8. | Muhammad Bashir | Pakistan | 3:01,3 |
Wyścig eliminacyjny 3
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Ľudovít Komadel | Czechosłowacja | 2:38,9 | Q, |
2. | Orlando Cossani | Argentyna | 2:39,6 | Q |
3. | Takayoshi Kajikawa | Japonia | 2:39,6 | Q |
4. | Walter Ocampo | Meksyk | 2:44,8 | |
5. | Octavio Mobiglia | Brazylia | 2:46,1 | |
6. | Giorgio Grilz | Włochy | DSQ |
Wyścig eliminacyjny 4
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Bowen Stassforth | Stany Zjednoczone | 2:39,3 | Q |
2. | David Hawkins | Australia | 2:41,2 | Q |
3. | George Portelance | Kanada | 2:42,5 | Q |
4. | Pyotr Skripchenkov | ZSRR | 2:47,3 | |
5. | Blago Barbijeri | Jugosławia | 2:47,3 | |
6. | Knud Gleie | Dania | 2:51,4 | |
7. | Vladimír Skovajsa | Czechosłowacja | 2:53,3 |
Wyścig eliminacyjny 5
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Gerald Holan | Stany Zjednoczone | 2:36,8 | Q, |
2. | Maurice Lusien | Francja | 2:40,9 | Q |
3. | Nobuyasu Hirayama | Japonia | 2:41,5 | Q |
4. | Adhemar Grijó Filho | Brazylia | 2:47,6 | |
5. | Habib Suharko | Indonezja | 2:51,3 |
Wyścig eliminacyjny 6
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Herbert Klein | Niemcy | 2:37,0 | Q |
2. | Daan Buijze | Holandia | 2:41,9 | Q |
3. | Vladimir Borisenko | ZSRR | 2:43,2 | Q |
4. | Aulis Kähkönen | Finlandia | 2:43,8 | |
5. | Manuel Sanguily | Kuba | 2:44,5 | |
6. | Vlastimil Linhart | Czechosłowacja | 2:48,0 | |
7. | Awad Moukhtar Halloudah | Egipt | 2:50,5 | |
8. | Eduardo Barbeiro | Portugalia | 3:04,6 |
Półfinały
Półfinał 1
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | John Davies | Australia | 2:36,8 | Q |
2. | Ľudovít Komadeľ | Czechosłowacja | 2:38,8 | Q |
3. | Nobuyasu Hirayama | Japonia | 2:39,1 | Q |
4. | Gerald Holan | Stany Zjednoczone | 2:39,2 | |
5. | Monte Nitzkowski | Stany Zjednoczone | 2:41,4 | |
6. | Daan Buijze | Holandia | 2:42,6 | |
7. | Orlando Cossani | Argentyna | 2:43,1 | |
8. | George Portelance | Kanada | 2:43,8 |
Półfinał 2
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Herbert Klein | Niemcy | 2:37,0 | Q |
2. | Takayoshi Kajikawa | Japonia | 2:37,3 | Q |
3. | Bowen Stassforth | Stany Zjednoczone | 2:38,7 | Q |
4. | Jiro Nagasawa | Japonia | 2:39,0 | Q |
5. | Maurice Lusien | Francja | 2:39,1 | Q |
6. | David Hawkins | Australia | 2:39,8 | |
7. | Nikola Trojanović | Jugosławia | 2:41,8 | |
8. | Vladimir Borisenko | ZSRR | 2:46,2 |
Finał
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
John Davies | Australia | 2:34,4 | ||
Bowen Stassforth | Stany Zjednoczone | 2:34,7 | ||
Herbert Klein | Niemcy | 2:35,9 | ||
4. | Nobuyasu Hirayama | Japonia | 2:37,4 | |
5. | Takayoshi Kajikawa | Japonia | 2:38,6 | |
6. | Jiro Nagasawa | Japonia | 2:39,1 | |
7. | Maurice Lusien | Francja | 2:39,8 | |
8. | Ľudovít Komadeľ | Czechosłowacja | 2:40,1 |
Przypisy
- ↑ HERBERT KLEIN: Es fehlt noch die Goldmedaille (niem.). Der Spiegel, 1952-06-25. [dostęp 2017-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-27)].
- ↑ Londyn 1948 – 200 m stylem klasycznym mężczyzn (finał) – wyniki (ang.). [dostęp 2017-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-20)].
Bibliografia
- Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – 200 m stylem klasycznym mężczyzn (ang.). Sports Reference. [dostęp 2017-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-29)].
- Helsinki 1952 – 200 m stylem klasycznym mężczyzn – wyniki (ang.). [dostęp 2017-01-02].
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flaga Finlandii
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
An icon that represents a bronze medal
Pictograms of Olympic sports - Swimming. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Sport records icon to be used for Olympic records.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
bendera Indonesia
flag of the Kingdom of Egypt (1922–1953) and the Republic of Egypt (1953–1958).
flag of the Kingdom of Egypt (1922–1953) and the Republic of Egypt (1953–1958).
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Mexico (1934-1968)