Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964 – 200 m stylem klasycznym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1964 | |||
| |||
Miejsce | |||
---|---|---|---|
Termin | 13 października 1964 (eliminacje) | ||
Liczba ekip | 21 | ||
Liczba sportowców | 35 | ||
Obiekt rozgrywek | |||
Złoty medal | |||
Srebrny medal | Heorhij Prokopenko | ||
Brązowy medal | Chet Jastremski |
Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964 | |||||
---|---|---|---|---|---|
Styl dowolny | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
400 m | mężczyźni | kobiety | |||
1500 m | mężczyźni | ||||
Styl grzbietowy | |||||
100 m | kobiety | ||||
200 m | mężczyźni | ||||
Styl klasyczny | |||||
200 m | mężczyźni | kobiety | |||
Styl motylkowy | |||||
100 m | kobiety | ||||
200 m | mężczyźni | ||||
Styl zmienny | |||||
400 m | mężczyźni | kobiety | |||
Sztafety – styl dowolny | |||||
4 × 100 m | mężczyźni | kobiety | |||
4 × 200 m | mężczyźni | ||||
Sztafety – styl zmienny | |||||
4 × 100 m | mężczyźni | kobiety | |||
200 m stylem klasycznym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XVIII Igrzysk Olimpijskich w Tokio. Eliminacje odbyły się 13 października, półfinały 14 października, a finał 15 października 1964 roku.
Na półmetku wyścigu, z sekundową przewagą prowadził reprezentant ZSRR Heorhij Prokopenko, ale drugą część dystansu lepiej pokonał Australijczyk Ian O’Brien, który czasem 2:27,8 pobił rekord świata. Srebrny medal zdobył Prokopenko (2:28,2), a brąz były rekordzista świata Chet Jastremski ze Stanów Zjednoczonych (2:29,6).
Wcześniej, w eliminacjach rekord olimpijski ustanawiali kolejno: Ian O’Brien (2:31,4) i Niemiec Egon Henninger (2:30,1). O’Brien poprawił jeszcze rekord w półfinale, uzyskawszy czas 2:28,7.
Rekordy
Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Zawodnik | Czas | Miejsce | Data |
---|---|---|---|---|
Rekord świata | Chet Jastremski | 2:28,2 | Nowy Jork | 30 sierpnia 1964 |
Rekord olimpijski | Bill Mulliken | 2:37,4 | Rzym | 30 sierpnia 1960 |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Zawodnik | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
13 października | wyścig eliminacyjny 1 | Ian O’Brien | 2:31,4 | |
13 października | wyścig eliminacyjny 2 | Egon Henninger | 2:30,1 | |
14 października | półfinał 2 | Ian O’Brien | 2:28,7 | |
15 października | finał | Ian O’Brien | 2:27,8 |
Wyniki
Eliminacje
Miejsce | Wyścig | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1. | 2 | Egon Henninger | Wspólna Reprezentacja Niemiec | 2:30,1 | Q, |
2. | 2 | Heorhij Prokopenko | ZSRR | 2:30,3 | Q |
3. | 5 | Chet Jastremski | Stany Zjednoczone | 2:30,5 | Q |
4. | 1 | Ian O’Brien | Australia | 2:31,4 | Q |
5. | 3 | Wayne Anderson | Stany Zjednoczone | 2:31,5 | Q |
6. | 5 | Yoshiaki Shikishi | Japonia | 2:32,3 | Q |
7. | 1 | Tom Trethewey | Stany Zjednoczone | 2:33,4 | Q |
8. | 4 | Kenjiro Matsumoto | Japonia | 2:33,8 | Q |
9. | 3 | Osamu Tsurumine | Japonia | 2:34,1 | Q |
10. | 4 | Władimir Kosinski | ZSRR | 2:35,6 | Q |
11. | 4 | Willi Messner | Wspólna Reprezentacja Niemiec | 2:36,0 | Q |
12. | 4 | Neil Nicholson | Wielka Brytania | 2:36,6 | Q |
13. | 1 | Klaus Katzur | Wspólna Reprezentacja Niemiec | 2:36,7 | Q |
14. | 5 | Aleksandr Tutakajew | ZSRR | 2:36,9 | Q |
15. | 2 | Ferenc Lenkei | Węgry | 2:38,6 | Q |
16. | 5 | John Oravainen | Australia | 2:38,7 | Q |
17. | 2 | Peter Tonkin | Australia | 2:39,3 | |
18. | 5 | Nazario Padrón | Hiszpania | 2:40,5 | |
19. | 4 | Gerszon Szefa | Izrael | 2:40,6 | |
20. | 2 | Hemmie Vriens | Holandia | 2:40,8 | |
21. | 4 | Cesare Caramelli | Włochy | 2:40,9 | |
22. | 3 | Rolando Landrito | Filipiny | 2:41,9 | |
23. | 3 | Gian Corrado Gross | Włochy | 2:42,8 | |
24. | 2 | Amman Jalmaani | Filipiny | 2:44,7 | |
25. | 1 | Farid Zablith Filho | Brazylia | 2:45,2 | |
26. | 5 | Rudolf Brack | Szwajcaria | 2:46,0 | |
27. | 5 | Cheah Tong Kim | Malezja | 2:46,2 | |
28. | 1 | Wieger Mensonides | Holandia | 2:47,4 | |
29. | 3 | Jin Jang-rim | Korea Południowa | 2:48,6 | |
30. | 5 | Charles Fox | Rodezja Północna | 2:49,1 | |
31. | 4 | Miguel Angel Navarro | Argentyna | 2:49,7 | |
32. | 1 | Huỳnh Văn Hải | Wietnam Południowy | 2:51,6 | |
33. | 2 | Elliot Chenaux | Portoryko | 2:52,5 | |
1 | Costantino Dennerlein | Włochy | DNS | ||
3 | Virayuth Klumbanjong | Tajlandia | DNS |
Półfinały
Półfinał 1
Miejsce | Tor | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1. | 5 | Chet Jastremski | Stany Zjednoczone | 2:32,1 | Q |
2. | 3 | Wayne Anderson | Stany Zjednoczone | 2:32,6 | Q |
3. | 4 | Egon Henninger | Wspólna Reprezentacja Niemiec | 2:33,3 | Q |
4. | 2 | Osamu Tsurumine | Japonia | 2:33,3 | Q |
5. | 6 | Tom Trethewey | Stany Zjednoczone | 2:34,5 | |
6. | 7 | Willi Messner | Wspólna Reprezentacja Niemiec | 2:35,5 | |
7. | 1 | Klaus Katzur | Wspólna Reprezentacja Niemiec | 2:37,3 | |
8. | 8 | Ferenc Lenkei | Węgry | 2:37,5 |
Półfinał 2
Miejsce | Tor | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1. | 5 | Ian O’Brien | Australia | 2:28,7 | Q, |
2. | 4 | Heorhij Prokopenko | ZSRR | 2:29,7 | Q |
3. | 1 | Aleksandr Tutakajew | ZSRR | 2:30,5 | Q |
4. | 2 | Władimir Kosinski | ZSRR | 2:33,5 | Q |
5. | 6 | Kenjiro Matsumoto | Japonia | 2:34,3 | |
6. | 3 | Yoshiaki Shikishi | Japonia | 2:34,5 | |
7. | 8 | John Oravainen | Australia | 2:39,6 | |
8. | 7 | Neil Nicholson | Wielka Brytania | 2:39,9 |
Finał
Miejsce | Tor | Zawodnik | Państwo | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
4 | Ian O’Brien | Australia | 2:27,8 | ||
5 | Heorhij Prokopenko | ZSRR | 2:28,2 | ||
6 | Chet Jastremski | Stany Zjednoczone | 2:29,6 | ||
4. | 3 | Aleksandr Tutakajew | ZSRR | 2:31,0 | |
5. | 7 | Egon Henninger | Wspólna Reprezentacja Niemiec | 2:31,1 | |
6. | 1 | Osamu Tsurumine | Japonia | 2:33,6 | |
7. | 2 | Wayne Anderson | Stany Zjednoczone | 2:35,0 | |
8. | 8 | Władimir Kosinski | ZSRR | 2:38,1 |
Bibliografia
- Tokio 1964 – 200 m stylem klasycznym mężczyzn – wyniki (ang.). [dostęp 2017-04-09].
- Tokio 1964 – wyniki konkurencji pływackich (ang.). [dostęp 2017-04-09].
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Pictograms of Olympic sports - Swimming. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Sport records icon to be used for Olympic records.
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Sport records icon to be used for world records.
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Flaga Wietnamu Południowego
Flag of the Philippines (1919–1936)
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Flag of Northern Rhodesia, 1939–1964
Sable six palets wavy Argent on a Chief Azure an eagle reguardant wings expanded Or holding in the talons a Fish of the second.