P.V. Narasimha Rao
Pełne imię i nazwisko | Pamulaparti Venkata Narasimha Rao |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 28 czerwca 1921 |
Data i miejsce śmierci | 23 grudnia 2004 |
Premier Indii | |
Okres | od 21 czerwca 1991 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister Obrony | |
Okres | od 6 marca 1993 |
Poprzednik | Sharad Pawar |
Następca | Pramod Mahajan |
Minister Obrony | |
Okres | od 31 grudnia 1984 |
Poprzednik | |
Następca | Shankarrao Chavan |
P.V. Narasimha Rao, właśc. Pamulaparti Venkata Narasimha Rao (hindi पी. वी. नरसिम्हा राव; ur. 28 czerwca 1921 w obwodzie Karim Nagar, prowincja Andhra Pradesh, zm. 23 grudnia 2004 w Nowym Delhi) – indyjski polityk, premier Indii w latach 1991–1996.
Życiorys
Pochodził z ludu Telugu, obronił doktorat z prawa. Od 1945 działał w Indyjskiej Partii Kongresowej i był wieloletnim współpracownikiem polityków z dynastii Nehru-Gandhi. Od 1957 był deputowanym do lokalnego parlamentu, zasiadał także w rządzie stanowym Andhra Pradesh (od 1962), w tym jako premier w latach 1971–1973. Wchodził w skład ścisłego kierownictwa Partii Kongresowej, pełniąc m.in. funkcję sekretarza generalnego. W 1977 został wybrany do parlamentu krajowego, a w 1980 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w gabinecie Indiry Gandhi. Po śmierci Indiry Gandhi pozostał członkiem rządu jej syna Rajiva, kierując resortami spraw wewnętrznych, zasobów ludzkich, sprawiedliwości i obrony, a w latach 1988–1989 ponownie ministerstwem spraw zagranicznych.
Po porażce Partii Kongresowej w wyborach w 1989 przeszedł na emeryturę. Powrócił na scenę polityczną po zabójstwie Gandhiego w maju 1991; został wybrany na przewodniczącego Partii Kongresowej i dokończył z powodzeniem kampanię w przedterminowych wyborach. 26 czerwca 1991 zastąpił Chandra Shekhara na stanowisku premiera.
W czasie rządów, z pomocą ministra finansów Manmohana Singha (późniejszego premiera), przeprowadził liberalne reformy gospodarcze i uzyskał wzrost gospodarczy; był oskarżany o nadużycia finansowe, został jednak oczyszczony z zarzutów. Pełnił funkcję premiera przez pięć lat, jako pierwszy polityk spoza dynastii Nehru-Gandhi w niepodległych Indiach utrzymał się tak długo na czele rządu. Jego następcą został Atal Bihari Vajpayee.
Znał siedemnaście języków, zajmował się tłumaczeniami literackimi, po odejściu z życia politycznego opublikował książkę The Insider. Przedstawiała ona postać polityka pnącego się po szczeblach kariery w Indiach i nasuwała skojarzenia autobiograficzne, które jednak autor zdecydowanie odrzucał.
Bibliografia
- Almanach świata '95. Fakty, liczby, ludzie. Warszawa: 1994.
Media użyte na tej stronie
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Prime Minister Narasimha Rao addressing a joint session of US congress