Poli(tereftalan butylenu)

Politereftalan butylenu
Ogólne informacje
Monomery

kwas tereftalowy i glikol butylenowy

Struktura meru

-[-C(O)-C6H4-C(O)O-(CH2)4-O-]-

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Poli(tereftalan butylenu) (PBT) – polimer z grupy poliestrów, otrzymywany na drodze polikondensacji z tereftalanu dimetylowego i glikolu butylenowego; podstawa jednego z termoplastycznych tworzyw sztucznych.

Na rynek został wprowadzony po raz pierwszy przez firmę Ticona pod nazwą Celanex.

Stosowany jest w przemyśle elektronicznym jako warstwa izolacyjna. Dzięki temu, że jest wysoce krystaliczny i po wtrysku do formy kurczy się w bardzo małym stopniu, jest stosowany do produkcji precyzyjnych kształtek, stosowanych w np: przełącznikach elektrycznych. Można go stosować w temperaturze do 150 °C. Produkuje się z niego również precyzyjne elementy aparatury medycznej i w mieszaninie z pleksiglasem elementy samochodów i sprzętu AGD.

Bibliografia

Zobacz też

Media użyte na tej stronie