PT-97
PT-97 – polski projekt czołgu podstawowego, mający być końcowym etapem modernizacji czołgu PT-91. Doświadczenia zdobyte przy opracowywaniu i produkcji czołgu PT-97 miały pomóc w opracowaniu polskiego czołgu III generacji – „Goryl”[1].
Historia
Czołgi PT-94 i PT-97 miały być kolejnymi etapami modernizacji czołgu PT-91 i wypełnić lukę pomiędzy czołgami podstawowymi II generacji T-72, a czołgiem III generacji („Goryl”). Opracowanie PT-97 planowano wykonać w latach 1995-1997, a produkcja miała trwać do 2005 roku. Ostatecznie projekt PT-97 nie wyszedł poza stadium prac koncepcyjnych[1][2].
Opis konstrukcji
PT-97 miał posiadać całkowicie nową wieżę z pancerzem wielowarstwowym w przedniej części. Wykonana miała być metodą spawania z płyt pancernych. Ponadto zakładano zastosowanie zintegrowanego systemu dowodzenia oraz nowego systemu kierowania ogniem, który byłby przystosowany do sterowania przeciwpancernymi pociskami rakietowymi[1].
Głównym uzbrojeniem czołgu miała być zmodyfikowana armata 2A46 kal. 125 mm, wyposażona w nową stabilizację. Ponadto planowano zainstalowanie moździerza kal. 60 mm oraz przeciwlotniczego karabinu maszynowego sterowanego z wnętrza wieży[1].
W celu zwiększenia ruchliwości czołgu na polu walki, zdecydowano się na opracowanie nowej konstrukcji zawieszenia[1].
Ponadto przewidywano zastosowanie środków łączności nowej generacji oraz systemu ochrony ABC[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Jerzy Kajetanowicz. Czołg podstawowy PT-91 „Twardy”. „Poligon”. 3/2013, s. 4-23, maj-czerwiec 2013. Norbert Bączyk – redaktor naczelny. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 18953344. (pol.).
- ↑ a b Andrzej Dominik. Goryl ogniwo – triady dynamicznej obrony RP. Czy Loara, Goryl i Huzar będą bronić Polski?. „Raport WTO”. 4/1998, s. 11-14. Agencja Lotnicza Altair Sp. z o. o.. ISSN 1429-270X.