PW-6
PW-6U | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | PZL Świdnik, |
Typ | |
Konstrukcja | laminatowa |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | 18 lipca 1998 |
Liczba wypadków • w tym katastrof | 1 |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Rozpiętość | 16 m |
Wydłużenie | 16,8[1] |
Długość | 7,85 m |
Wysokość | 2,44 m |
Powierzchnia nośna | 15,25 m² |
Profil skrzydła | NN 18-17[2] |
Masa | |
Własna | 360 kg |
Startowa | 546 kg |
Osiągi | |
Prędkość minimalna | 68 km/h |
Prędkość dopuszczalna | 260 km/h |
Prędkość min. opadania | 0,75m/s przy 80km/h |
Doskonałość maks. | 34 |
Współczynnik obciążenia konstrukcji | +5,3 / -2,65 g |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Polska, Egipt, Nowa Zelandia, Belgia, Kanada, Portugalia, Niemcy |
PW-6 – dwuosobowy, kompozytowy szybowiec szkolno-treningowy polskiej produkcji, zaprojektowany na Politechnice Warszawskiej przez zespół pod kierownictwem dr inż. Romana Świtkiewicza[3].
Historia
PW-6 powstał jako rozwinięcie szybowce PW-5 Smyk, który został w roku 1993 zwycięzcą konkursu FAI na szybowiec Klasy Światowej. Jest przeznaczony do szkolenia pilotów, i pod wieloma względami, w tym właściwościami pilotażowymi, podobny do swojego poprzednika.
Konstrukcja powstała jako trójstronny projekt realizowany przez Politechnikę Warszawską, Komitet Badań Naukowych oraz PZL-Świdnik. W realizacji projektu brało również udział Ministerstwo Edukacji Narodowej oraz Fundacja na rzecz Nauki Polskiej[3].
Prototyp szybowca, oznaczony znakami rejestracyjnymi SP-P631, został oblatany 18 lipca 1998 roku przez pilotów doświadczalnych Macieja Laska i Jerzego Kędzierskiego. Proces certyfikacji nowego typu statku powietrznego zakończył się dnia 11 września 2000 roku, kiedy to szybowiec uzyskał Świadectwo Typu nr BG-213. Po zakończeniu badań, po zmianie oznaczenia na SP-3631, prototyp był eksploatowany przez Politechnikę Warszawską. Uległ katastrofie 15 sierpnia 2013 roku na lotnisku w Bezmiechowej. W wyniku katastrofy zginął pasażer a pilot-instruktor został ciężko ranny[4].
Produkcję seryjną szybowca rozpoczęły zakłady PZL w Świdniku gdzie wyprodukowano 41 egzemplarze szybowca. Szybowce były eksportowane do Egiptu, Nowej Zelandii, Belgii, Kanady, Portugalii oraz Niemiec. Szybowiec jest obecnie produkowany przez Zakład Szybowcowy Jeżów jako PW-6U Kingo[3].
SZD Jeżów planuje realizację rozwoju projektu szybowca i stworzenie konstrukcji z elektrycznym zespołem napędowym o nazwie PW-6AM.
Konstrukcja
Dwumiejscowy wolnonośny średniopłat wykonany z laminatu szklano-epoksydowego[2].
Skrzydło dwudzielne, jednodźwigarowe o konstrukcji skorupowej. Dźwigar z pasami z włókna szklanego, w obrębie wykroju lotki dodany szczątkowy dźwigarek. Wyposażone w lotki konstrukcji przekładkowej i jednopłytowe hamulce aerodynamiczne na górnej powierzchni. Połączone z kadłubem za pomocą dwóch wręg w centralnej części kadłuba.
Kadłub skorupowy, całkowicie laminatowy usztywniony wręgami. Wyposażony w dwa zaczepy do lotów holowanych i startu za wyciągarką. Kabina zakryta, limuzyna przednia otwierana do przodu, tylna do tyłu. Pedały przestawiane w locie, fotele pilotów regulowane na ziemi. Antena VHF w stateczniku pionowym. Tablica przyrządów jest wyposażona w prędkościomierz, wysokościomierz, wariometr, busolę magnetyczną, chyłomierz oraz zakrętomierz elektryczny. Istnieje możliwość montażu radiostacji KRT2.
Usterzenie w układzie klasycznym, niedzielone, konstrukcji przekładkowej.
Podwozie jednotorowe stałe, z małym kółkiem przednim, amortyzowanym kołem głównym z hamulcem bębnowym i kółkiem tylnym.
Przypisy
- ↑ Specyfikacja szybowca PW-6U na stronie producenta. [dostęp 2018-07-20]. (pol.).
- ↑ a b Piotr Piechowski: Modelarstwo lotnicze. PW-6. [dostęp 2011-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 sierpnia 2011)]. (pol.).
- ↑ a b c Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s.243-248
- ↑ W Bezmiechowej rozbił się PW-6U. [dostęp 2018-07-20]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Fotograficzny Rejestr Szybowców. PW-6 (pol.), dostęp: 2018-07-20,
- Oferta specjalna dla Aeroklubu Łódzkiego na dwumiejscowy szybowiec o konstrukcji szklano-epoksydowej PW-6U. aeroklub-lodz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)]. (pol.), dostęp: 2018-07-20,
- Raport wstępny dotyczący wypadku szybowca PW-6U (pol.), dostęp: 2018-07-20.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
(c) Paweł Marynowski / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
Szybowisko we wsi Bezmiechowa Górna.
Autor: Tango5, Licencja: CC BY-SA 3.0
PW-6U glider on Mlada Boleslav airfield (AKMB), Czech Republic