PZInż 343
 Podwozie ciągnika PZInż. 343 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja | kołowa, 4x4 |
| Załoga | 1+ |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja | |
| Egzemplarze | 4 sztuki próbne |
| Dane techniczne | |
| Silnik | silnik benzynowy PZInż. 705 o mocy 75 KM |
| Poj. zb. paliwa | 180 l |
| Długość | 5320 mm |
| Szerokość | 2240 mm |
| Wysokość | 2500 mm |
| Prześwit | 300 mm |
| Masa | 4223 kg (własna) 6320 kg (całkowita) |
| Osiągi | |
| Prędkość | 70 km/h (po szosie) |
| Dane operacyjne | |
| Wyposażenie | |
| linociąg | |
PZInż 343 – polski, kołowy ciągnik artyleryjski z czasów dwudziestolecia międzywojennego.
Prototyp ciągnika oznaczony jako PZInż 343 powstał na przełomie lat 1938-1939, jako mniejsza odmiana innego prototypowego ciągnika – PZInż 342. PZInż 343 był pojazdem kołowym o napędzie 4x4, o nośności 2100 kg oraz zdolności holowania w terenie doczepki o masie do 3000 kg. Planowano wprowadzenie go na wyposażenie Wojska Polskiego, gdzie miał być używany do holowania armat przeciwlotniczych kal. 40 mm oraz jako 2-tonowy, terenowy, samochód ciężarowy[1].
Prototyp wkrótce poddano intensywnym próbom. Przeprowadzono testy holowania armaty przeciwlotniczej kal. 40 mm, a następnie PZInż 343 porównano z dotychczasowym ciągnikiem tych armat – C2P. Do zalet nowego ciągnika należały: większa prędkość po drogach bitych i gruntowych, duża nośność użytkowa (dzięki czemu można było zrezygnować z dodatkowych przyczepek z amunicją), wyposażenie w linociąg oraz cichsza jazda. Natomiast do wad zaliczono gorsze zdolności terenowe od C2P oraz to, że ciągnik był zbyt duży i zbyt ciężki. Ostatecznie zdecydowano się, że nowy ciągnik nie będzie następcą, a jedynie uzupełnieniem dla C2P. Do 1 sierpnia 1939 roku powstały cztery próbne egzemplarze, zaś do 1 czerwca 1941 roku planowano wyprodukować 200 ciągników PZInż 343[1].
Przypisy
- ↑ a b Rafał Białkowski. Polskie ciągniki do armaty przeciwlotniczej kal. 40 mm. „Poligon”. 3/2012, s. 20-28, 2012. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1895-3344. (pol.).
Bibliografia
- Rafał Białkowski. Polskie ciągniki do armaty przeciwlotniczej kal. 40 mm. „Poligon”. 3/2012, s. 20-28, 2012. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1895-3344. (pol.).
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Podwozie samochodu terenowego 4x4 PZInż. 343 [opis oryginalny]