PZL.22
 PZL.22 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | bezogonowy samolot doświadczalny |
| Konstrukcja | jednosilnikowy wolnonośny dolnopłat konstrukcji mieszanej, kadłub stalowy, z rur krytych sklejką i płótnem, płatowiec drewniany kryty sklejką i płótnem. Podwozie czterokołowe stałe |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Data oblotu | nie odbył się |
| Lata produkcji | 1933-1934 (jedyny prototyp) |
| Liczba egzemplarzy | 1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | silnik tłokowy, rzędowy, chłodzony powietrzem D.H. Gipsy Major III |
| Moc | 96 kW (130 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 11 m |
| Długość | 5 m |
| Wysokość | 2 m |
| Powierzchnia nośna | 17 m² |
| Masa | |
| Własna | 380 kg |
| Startowa | 500 kg |
PZL.22 – prototyp jednomiejscowego, jednosilnikowego samolotu doświadczalnego w układzie bezogonowca, zbudowany w 1934 roku w Państwowych Zakładach Lotniczych. Samolot opracował polski inżynier, profesor Gustaw Andrzej Mokrzycki.
Historia
Samolot został opracowany przez profesora Gustawa Mokrzyckiego jako pierwszy (i jedyny zbudowany) polski samolot bezogonowy. Był on efektem badań profesora nad nowymi koncepcjami rozwoju samolotów i skutkiem inspiracji badaniami niemieckiego konstruktora Lippischa nad samolotem bezogonowym. Samolot sfinansowany przez Ligę Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej został zbudowany w 1934 roku w zakładach PZL otrzymując oznaczenie PZL.22. Do oblotu prototypu nie doszło wobec obaw władz o bezpieczeństwo (zakaz wydany przez gen. Rayskiego). Konstrukcji zarzucano, że zbyt wysoko położona kabina pilota nie gwarantuje równowagi samolotu podczas rozbiegu
Służba w lotnictwie
Samolot ten nigdy nie wyszedł poza fazę prototypu i tym samym nigdy nie służył w lotnictwie.
Opis techniczny
Konstrukcja mieszana metalowo-drewniana. Kadłub wykonany ze spawanych rur stalowych, skrzydła drewniane. Napęd stanowił silnik rzędowy de Havilland Gipsy Major III o mocy 230 KM.
Wersje
- PZL.22 – prototyp samolotu bezogonowego.
Linki zewnętrzne
- Opis PZL.22. awiacja.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-10)].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).