P (oznaczenie)
P (niem. Polenabzeichen) – oznaczenie Polaków zmuszonych do pracy przymusowej w III Rzeszy.
Wprowadzone dekretami z 8 marca 1940 roku, podpisanymi przez szefa SS Heinricha Himmlera, musieli je nosić w widocznym miejscu wszyscy Polacy zmuszeni do niewolniczej pracy w Niemczech.
W dekretach czytamy m.in.: „(...) Robotnicy i robotnice polskiej narodowości, którzy są lub będą włączeni do pracy cywilnej w Niemczech, mają obowiązek stałego noszenia na piersi każdej części ubioru po prawej stronie noszonego ubrania widocznego znaku. Znak składa się z postanowionego na kancie kwadratu o boku 5 cm, półcentymetrowego fioletowego obramowania i litery P na środku. Kto nie zastosuje się do przepisów, będzie podlegał karze grzywny do 150 RM [reichsmarek – przyp. red.] lub karze aresztu sześć tygodni (...)”[1].
Przypisy
- ↑ Maszewski Waldemar: To był pierwszy prawdziwy „widoczny znak” (pol.). naszdziennik.pl, 2009-03-09.
Media użyte na tej stronie
