Pałac Alfreda Biedermanna w Łodzi

Pałac Alfreda Biedermanna

nr rej. A/271 z 16 września 1980[1]
Widok współczesny
Państwo	Polska
Miejscowość	Łódź
Adres	ul. Franciszkańska 1/5
Styl architektoniczny	modernizm
Architekt	architekci berlińscy[2]
Kondygnacje	2 (dodatkowo użyteczne poddasze)
Rozpoczęcie budowy	1910
Ukończenie budowy	1912
Ważniejsze przebudowy	1999–2003
Pierwszy właściciel	Alfred Biedermann
Obecny właściciel	1998 Uniwersytet Łódzki
Położenie na mapie Łodzi Pałac Alfreda Biedermanna
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pałac Alfreda Biedermanna
Położenie na mapie województwa łódzkiego Pałac Alfreda Biedermanna
51°46′49,13″N 19°27′46,92″E/51,780314 19,463033

Pałac Alfreda Biedermanna – pałac znajdujący się przy ulicy Franciszkańskiej 1/3 w Łodzi, nieopodal skrzyżowania z ulicą Północną.

Historia

Zbudowany dla Alfreda Biedermanna (1866–1936), syna Roberta. Wzniesiony wraz z zabudowaniami gospodarczymi i wozownią w 1912 roku. Usytuowany w ogrodzie, przypuszczalnie w miejscu istniejącego tu wcześniej parterowego domu zbudowanego jeszcze przez Roberta Biedermanna.

W styczniu 2008 właścicielem pałacu został Uniwersytet Łódzki. Od roku akademickiego 2004/2005 w pałacu ma siedzibę Katedra Historii Sztuki oraz Instytut Kultury Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego^[2]. W najbardziej reprezentacyjnej części budynku mają miejsce tylko oficjalne uroczystości uniwersyteckie.

Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/271 z 16.09.1980^[1].

Architektura

Należy do typu pałaców wolnostojących, wznoszonych z dala od fabryki, nie w bezpośrednim jej sąsiedztwie. Otoczony żeliwnym parkanem na ceglanej podmurówce. W parku zachował się stary drzewostan (lipy i dęby), a przy wejściu zabytkowa stróżówka.

Dom mieszkalny składał się z dwóch budynków na planie prostokątów połączonych łącznikiem. Budynek główny jest trzytraktowy, podpiwniczony, dwukondygnacyjny z użytkowym poddaszem.

Całość ma zwartą bryłę o cechach modernistycznych i nakryta jest dachem mansardowym. Główne wejście od strony północnej osłonięte jest portykiem kolumnowym prowadzącym do reprezentacyjnego holu, od którego biegnie korytarz, z rozmieszczonymi wokół pokojami. Na parterze oprócz holu znajdowała się jadalnia i gabinet. Na piętro mające kiedyś charakter mieszkalny prowadzą dwubiegowe drewniane schody o ciekawej, asymetrycznej kompozycji i manierystyczno-barokowej dekoracji balustrad^[2].

Wnętrza były bogato wyposażone w liczne obrazy, rzeźby i dywany wchodzące w skład słynnej kolekcji Alfreda Roberta Biedermanna, juniora (1902–1964). Po II wojnie światowej niewiele z nich pozostało na swoim miejscu.

W pałacu pierwotnie zaplanowano wykonanie witraży, jednak wybuch I wojny światowej zniweczył te plany. Dopiero podczas ostatniego remontu pałacu, prowadzonego w latach 1999–2003 przez UŁ, oprócz odnowienia elewacji i dachu uzupełniono wystrój wnętrz o stylizowane witraże. Zastosowano identyczną technologię jak sto lat wcześniej – ornamenty nanoszono metodą malarską i wypalano^[2]. Wnętrze uzupełniono także m.in. o złocone klamki z literą „B”^[3].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Pałac w serwisie Uniwersytetu Łódzkiego
• Pałac w serwisie na temat zabytków UŁ
• Wirtualna wycieczka po pałacu. bir.uni.lodz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-17)].
• Galeria fotografii pałacu