Pałac Badenich w Busku

	Pałac Badenich w Busku
	Pałac Badenich w Busku
	; Pałac w 2020 roku
Państwo	Ukraina
Miejscowość	Busk
Styl architektoniczny	klasycystyczny
Inwestor	Wojciech Mier
Kondygnacje	2
Rozpoczęcie budowy	1810
Pierwszy właściciel	Wojciech Mier
Kolejni właściciele	Feliks Mier, Kazimierz Badeni, Ludwik J. Wł. Badeni, Kazimierz St. Badeni
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Pałac Badenich w Busku
	Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pałac Badenich w Busku
	49°57′58″N 24°36′49″E/49,966111 24,613611

Pałac Badenich w Busku – klasycystyczny pałac z dużym parkiem, zbudowany przez hr. Wojciecha Miera w Busku w 1810.

Historia

Pałac Badenich w Busku na początku XX wieku

Do 1819 w pałacu rezydował sam hrabia Wojciech Mier, później przeprowadził się do Leżajska. W 1833 zadłużone dobra wraz z pałacem sprzedano na licytacji kuzynowi poprzedniego właściciela – Feliksowi Mierowi. Pałac znajdował się w rękach jego rodziny do 1879. W tym roku Anna z Wierenów Mierowa zapisała majątek z pałacem swojemu krewnemu – Kazimierzowi Badeniemu. Osiadł on w pałacu na stałe w 1897. Po nim odziedziczył pałac jego syn Ludwik Józef Władysław Badeni, a następnie syn Ludwika – Kazimierz Stanisław Badeni, w imieniu którego, jako małoletniego, majątkiem zarządzali matka Alicja Elżbieta z domu Ankarcrona wraz z drugim mężem – arcyksięciem Karolem Olbrachtem Habsburgiem. Mieszkali oni w Żywcu, a pałac do 1939 był ich letnią rezydencją.

Po II wojnie światowej w pałacu do 2009 stacjonowała jednostka wojskowa. Obecnie pałac przejęło ministerstwo Spraw Wewnętrznych Ukrainy.

W listopadzie 2016 został uszkodzony przez pożar^[1]^[2].

Architektura

Pałac jest jednopiętrowym budynkiem, złożonym z budynku frontowego, i dwóch cofniętych skrzydeł bocznych. Od frontu znajduje się portyk z trójkątnym frontonem, przedzielony balkonem na pierwszym piętrze. Balkon podtrzymują arkady. Autorem stiukowej dekoracji wnętrz był Petro Harasymowycz. Przypałacowy park ma powierzchnię 8 hektarów, znajdują się w nim dawne zabudowania gospodarcze: młyn, magazyny, suszarnie chmielu. Budynki gospodarcze zostały po wojnie przebudowane, zbudowano też kilka nowych.