Pałac Królewski w Oslo

Pałac Królewski w Oslo

Pałac Królewski od frontu
Państwo	Norwegia
Miejscowość	Oslo
Styl architektoniczny	klasycystyczny
Architekt	Hans Ditlev Franciscus Linstow
Powierzchnia użytkowa	17 624 m²
Rozpoczęcie budowy	1825
Ukończenie budowy	1849
Położenie na mapie Oslo Pałac Królewski w Oslo
Położenie na mapie Norwegii Pałac Królewski w Oslo
59°55′01″N 10°43′39″E/59,916944 10,727500

Pałac Królewski w Oslo (nor. Slottet, Det Kongelige Slott) – oficjalna siedziba norweskich monarchów i jeden z najbardziej charakterystycznych budynków stolicy Norwegii. Obecnie mieszka w nim król Harald V wraz z małżonką^[1]. Obiekt położony jest na wzgórzu Bellevuehøyden, w centrum miasta, na końcu ulicy Karola Jana (nor. Karl Johans gate) – głównej arterii handlowej i turystycznej Oslo.

Pałac jest miejscem uroczystych obiadów, podczas których król podejmuje zagraniczne głowy państw. W czasie oficjalnych wizyt zatrzymują się one właśnie w tym budynku. Jest również miejscem pracy większości członków dworu królewskiego. Co roku 17 maja, w święto narodowe Norwegii, podczas uroczystości rodzina królewska pozdrawia swoich poddanych z balkonu.

Historia

Honorowa warta Gwardii Królewskiej w tradycyjnym umundurowaniu przed pałacem

Przed wybudowaniem obecnego pałacu królowie szwedzko-norwescy z dynastii Bernadotte rezydowali w Paleet – okazałym domu miejskim w ówczesnej Christianii. W latach 20. XIX wieku parlament norweski zainicjował budowę nowej, większej rezydencji królewskiej. Autorem projektu został duński architekt Hans Ditlev Franciscus Linstow. W 1825 król Karol III Jan położył kamień węgielny pod budowę, która zakończyła się w 1849, już za rządów Oskara I.

Kolejni królowie przebywali w stolicy Norwegii przynajmniej przez kilka miesięcy w roku, ale często preferowali inne budynki – np. Oskar II wolał nadmorską willę na półwyspie Bygdøy. Dopiero po rozwiązaniu unii szwedzko-norweskiej w 1905 pałac został stałą siedzibą królewską Haakona VII. W okresie rządów Olafa V pałac nie był remontowany, w związku z czym jego stan techniczny zaczął się pogarszać. Aktualny monarcha Harald V, który wstąpił na tron w 1991, rozpoczął wszechstronną renowację budynku, co spotkało się z głosami krytyki ze względu na jej wysokie koszty.

W 2002 r. wyremontowane wnętrza pałacu zostały częściowo udostępnione zwiedzającym.

Pałac w 1890 roku

Architektura

Budynek został w zniesiony w klasycystycznym stylu w kształcie litery U (początkowo miał być w kształcie litery H, ale plany zmieniono z powodów finansowych). Główna część pałacu wychodzi na ulicę Karla Johansa, natomiast po bokach są dwa mniejsze skrzydła^[2]. Budynek jest trzypiętrowy.

Całkowita powierzchnia pałacu wynosi 17 624 m², z czego ok. 1000 m² zajmują pokoje królewskie. Główne skrzydło ma 100 m długości i 24 m szerokości. Skrzydła boczne mają odpowiednio 40 i 14 metrów. Są w nim 173 pokoje^[3] oraz kaplica pałacowa, w której ochrzczono w 2006 r. księcia Sverra Magnusa.

Pałacowy park

Konny pomnik Karola III Jana (w Szwecji Karola XIV Jana) Bernadotte przed pałacem

Wokół pałacu rozciąga się park (Slottsparken), w którym znajduje się kilka pomników. Największy z nich, stojący naprzeciw pałacu, przedstawia króla Karola III Jana – został ustawiony w 1875, autorem był Brynjulf Bergslien. Pozostałe to:

• wyrzeźbione przez Gustava Vigelanda pomniki Nielsa Henrika Abla (w 1908) oraz Camilli Collet (w 1911),
• królowej Maud z 1959, autorem był Ada Madssen,
• księżniczki Marty, ufundowany przez norweski parlament dla króla Haakona z okazji 70. rocznicy urodzin; w parku stanął w 2007, a autorem pomnika jest Kirsten Kokkin.

W 1941 kolaboracyjny rząd Vidkuna Quislinga ustawił w parku rzeźbę Snorri Sturlusona, którą usunięto w 1945, jako symbol rządów Nasjonal Samling. Park jest całkowicie otwarty dla zwiedzających.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona norweskiej rodziny królewskiej (en)(no)
• Stare fotografie pałacu