Pałac Miączyńskich w Łukowie

Pałac Miączyńskich w Łukowie
Pałac Miączyńskich
Państwo	Ukraina
Obwód	wołyński
Miejscowość	Łuków (rejon turzyski)
Typ budynku	Pałac
Styl architektoniczny	empire
Architekt	Matthäus Daniel Pöppelmann
Inwestor	Franciszek Ksawery Miączyński
Kondygnacje	1
Ukończenie budowy	XVIII w.
Pierwszy właściciel	Franciszek Ksawery Miączyński
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego Pałac Miączyńskich w Łukowie
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pałac Miączyńskich w Łukowie
51°14′00″N 24°20′51″E/51,233333 24,347500

Pałac Miączyńskich w Łukowie – wybudowany w XVIII w. w Łukowie przez Franciszka Ksawerego Miączyńskiego, według projektu Matthäusa Daniela Pöppelmanna.

Zamek

Król Polski Zygmunt II August w XVI w. wydał zezwolenie Stanisławowi Maciejowskiemu, kasztelanowi sandomierskiemu^[1], na budowę zamku warownego, który otaczały ziemne wały oraz fosa zasilana wodą z pobliskiej rzeki. Do zamku, posiadającego cztery narożne baszty, prowadził kamienny most. Według legendy w podziemiach zamku znajdowały się skarby ukryte przez Atanazego Miączyńskiego zdobyte pod Wiedniem^[1].

Pałac

Pod koniec XVIII w. Franciszek Ksawery Miączyński przebudował zamek w piętrowy pałac, powstały na planie prostokąta, która okalał czworobok starych wałów z fosą. Od frontu znajdował się portyk z czterema kolumnami doryckimi podtrzymującymi fronton. Franciszek Ksawery Miączyński (1841-1915)^[2] w 1903 r. sprzedał pałac seminarium prawosławnemu z Petersburga. W II Rzeczypospolitej w pałacu znajdował się zakon sióstr Niepokalanek, który miał kaplicę oraz prowadził ochronkę, szkołę i seminarium nauczycielskie^[3]. Po II wojnie światowej pałac przeznaczono na potrzeby służby zdrowia. Obecnie mieści sanatorium przeciwgruźlicze^[4]. Pałac otaczał park angielski z XVIII w. w którym znajdowała się rokokowa kaplica grobowa Miączyńskich z 1753 r.

Przypisy