Pałac Sejmu Stanów Pomorskich

Pałac Sejmu Stanów Pomorskich

nr rej. A-810 z 18.06.1954[1]
Pałac Sejmu Stanów Pomorskich, jedna z siedzib Muzeum Narodowego w Szczecinie
Państwo	Polska
Miejscowość	Szczecin
Adres	Staromłyńska 27, 70-561 Szczecin
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	barok
Architekt	Gerhard Cornelius van Wallrawe
Inwestor	Fryderyk Wilhelm I
Kondygnacje	4
Rozpoczęcie budowy	1726
Ukończenie budowy	1729
Ważniejsze przebudowy	1885–1888, 1926–1927
Właściciel	Muzeum Narodowe w Szczecinie
Położenie na mapie Starego Miasta w Szczecinie Pałac Sejmu Stanów Pomorskich
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pałac Sejmu Stanów Pomorskich
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Pałac Sejmu Stanów Pomorskich
Położenie na mapie Szczecina Pałac Sejmu Stanów Pomorskich
53°25′41,16″N 14°33′16,96″E/53,428100 14,554711

Pałac Sejmu Stanów Pomorskich (Dom Ziemiaństwa, Landeshaus) – gmach przy ul. Staromłyńskiej 27 w Szczecinie zbudowany w latach 1726–1729 na zlecenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I. Projekt budowli wykonał holenderski architekt Gerhard Cornelius van Wallrawe, a pracami budowlanymi kierowali: Hans J. Reinecke i J.H. Trippel. Autorem rzeźb umieszczonych na fasadzie był Bartholome Damart.

Budynek wykonany został w stylu północnego, klasycyzującego baroku. Posiada ozdobny tympanon z herbem króla Prus umieszczonym na tle panoplii oraz z dwiema rzeźbami – personifikacjami: Roztropności (postać ze zwierciadłem i wężem) i Sprawiedliwości (z wagą i mieczem). Poniżej – tuż nad wejściem – umieszczono herb Pomorza. Taki układ herbów nie był przypadkowy – miał on podkreślać podporządkowanie Pomorza królowi Prus. Urodę budowli zwiększa boniowana elewacja, ozdobne opaski okienne oraz misterna balustrada balkonu i zewnętrznych schodów. Przestrzeń poddasza ograniczają połacie dachu mansardowego.

Budynek został wzniesiony z przeznaczeniem na siedzibę sejmiku pomorskich stanów ziemskich. W latach 1885–1888 gmach uległ rozbudowie (wybudowano wówczas dodatkowe skrzydło, a istniejące od strony ul. Staromłyńskiej – przedłużono). W latach 1926–1927 budynek został odrestaurowany i zaadaptowany na siedzibę muzeum. Salę posiedzeń byłego Sejmu Stanów przekształcono w salę wystawową.

Obecnie w pałacu mieści się Galeria Sztuki Dawnej Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Wystawy stałe

• Złoty wiek Pomorza. Sztuka na dworze książąt pomorskich w XVI i XVII wieku – na ekspozycji prezentowane są dzieła sztuki powstałe na dworze Gryfitów,
• Sztuka na Pomorzu od XIII do XVII wieku – wystawa przedstawia przykłady pomorskiego malarstwa, rzeźby i rzemiosła artystycznego, powstałego w okresie od chrystianizacji do reformacji Pomorza. Eksponaty reprezentują sztukę późnoromańską, gotycką, manierystyczną i wczesnobarokową.
• Rzemiosło artystyczne (srebro, ceramika) – kolekcja wyrobów złotniczych powstałych od średniowiecza do secesji
• Malarstwo europejskie od XVI do początku XX wieku – zajmująca trzy sale wystawa prezentuje bogatą panoramę nowożytnego malarstwa europejskiego od późnego renesansu po wczesny modernizm. Wystawa obejmuje twórczość artystów z Niemiec, Holandii i Włoch, w tym wielu twórców z obszaru Pomorza.

Galeria

• 

  Tympanon nad wejściem do Muzeum Narodowego w Szczecinie

• 

  Herb Księstwa Pomorskiego nad wejściem do Muzeum Narodowego w Szczecinie

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Białecki (red.), Encyklopedia Szczecina, Uniwersytet Szczeciński. Instytut Historii. Zakład Historii Pomorza Zachodniego, Szczecin 1999, ISBN 83-87341-45-2.
• Przewodnik po Szczecinie, Wydawnictwo „XIII Muz”, Szczecin 1999, ISBN 83-908898-3-8.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Muzeum Narodowego w Szczecinie