Pałac Tyszkiewiczów w Wilnie
| ||
Północna i zachodnia fasada pałacu | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Wilno | |
Adres | ul. Zawalna 26 / ul. Trocka 1 Wilno | |
Typ budynku | pałac | |
Styl architektoniczny | klasycyzm | |
Architekt | Wawrzyniec Gucewicz, Tomasz Tyszecki (autor przebudowy w 1840) | |
Inwestor | Michał Józef Tyszkiewicz | |
Kondygnacje | 2 | |
Rozpoczęcie budowy | 1783 | |
Ważniejsze przebudowy | 1840 | |
Pierwszy właściciel | Michał Józef Tyszkiewicz | |
Kolejni właściciele | Józef Michał Tyszkiewicz | |
Obecny właściciel | Wileński Uniwersytet Techniczny im. Giedymina, Wydział Architektury | |
Położenie na mapie Litwy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||
![]() |
Pałac Tyszkiewiczów w Wilnie – jeden z zabytków architektonicznych, zlokalizowany w centrum Starego Miasta w Wilnie u zbiegu ulic Zawalnej, Trockiej i Kiejdańskiej (lit. Pylimo g. 26,Trakų g. 1 і Kėdainių g.).
Historia
Pierwszy murowany budynek w tym miejscu zbudowano w XV wieku i należał do rodu Żylińskich, później Karpiów. W 1783 roku Karpiowie zamówili projekt przebudowy budynku u architekta Wawrzyńca Gucewicza.
Po tym, jak Janina Karp wyszła za mąż za Michała Józefa Tyszkiewicza, który zapoczątkował birżańską linie Tyszkiewiczów, pałac około 1790 roku przeszedł na własność Tyszkiewiczów. W 1839 roku właścicielem pałacu był Józef Michał Tyszkiewicz, a po jego śmierci pałac odziedziczył jego syn Józef Tyszkiewicz. W 1840 roku architekt Tomasz Tyszecki przebudował budynek.
W połowie XIX wieku zbudowano portal z balkonem podtrzymywanym przez dwa atlanty według projektu architekta Mikołaja Czagina. Rzeźby wykonał Francesco Andriolli i jego uczeń Józef Kozłowski. Z powodu rzeźb atlantów pałac nazywany jest Domem pod bałwanami[1].
W pałacu mieszkali Konstanty Tyszkiewicz, Eustachy Tyszkiewicz, Józef Tyszkiewicz. Dla Wileńskiego Muzeum Starożytności Eustachy Tyszkiewicz przeznaczył część swojej kolekcji znajdującej się w pałacu. Po likwidacji Uniwersytetu Wileńskiego w 1832 roku, był to swego rodzaju ośrodek intelektualny Wilna[2], odbywały się koncerty i spotkania. Miały tu miejsce tajne spotkania powstańców styczniowych. Po stłumieniu powstania władze rosyjskie sekwestrowały pałac.
W końcu XIX wieku pałac kupił inżynier kolejnictwa Adolf Wendorff. Po I wojnie światowej dożywotnim właścicielem pałacu wraz z przyległymi nieruchomościami przy zbiegu ulic Zawalnej, Trockiej i zaułka Kiejdańskiego był Konstanty Bukowski, mąż córki Wendorffa - Marii Anieli. W roku 1936 w budynku pałacu znajdowała się piekarnia, sklep i szkoła powszechna na 1 piętrze.
W latach 1944-1991 działała tu Wileńska Specjalna Szkoła Średnia im. Juozasa Bartašiūnasa przygotowująca funkcjonariuszy MSW ZSRR. Później (1991-1997) mieścił się tu Wydział Prawa Uniwersytetu Wileńskiego, a na pierwszym piętrze od strony ul. Zawalnej funkcjonowała apteka i kawiarnia.
Obecnie budynek jest własnością Wileńskiego Uniwersytetu Technicznego im. Giedymina, znajduje się w nim Wydział Architektury.
Galeria
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Pałace Wilna, www.wilno.name [dostęp 2015-12-18] .
- ↑ Historia pałaców Wileńskich (PDF) – Niezbędnik turysty – Poznaj Wilno, poznajwilno.pl [dostęp 2015-12-18] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Lithuania
Coat of arms of Vilnius
Autor: Rimantas Lazdynas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tyszkiewicz Palace in Vilnius, Lithuania
Vilnius Gedeminas technical university, architecture faculty, Lithuania
Autor: Rimantas Lazdynas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tyszkiewicz Palace in Vilnius, Lithuania