Pałac w Łyntupach

Pałac Biszewskich w Łyntupach
Ilustracja
Fasada pałacu od strony południowo-wschodniej
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Łyntupy

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

Neorenesans

Architekt

Tadeusz Rostworowski

Fundator

Józef Biszewski

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

koniec XIX w.

Ukończenie budowy

1907

Zniszczono

1919

Pierwszy właściciel

Józef Biszewski

Plan budynku
Plan budynku
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia55°03′07,59″N 26°18′25,42″E/55,052108 26,307061

Pałac Biszewskich w Łyntupach – pałac znajdujący się w Łyntupach na Białorusi, wchodzący w skład zespołu pałacowo-parkowego, wybudowany dla Józefa Biszewskiego.

Historia

Pod koniec XIX wieku Józef Biszewski rozpoczął budowę zespołu architektoniczno-parkowego według projektu znanego ówczesnego architekta Tadeusza Rostworowskiego. Budowa i urządzanie rodowej siedziby trwało do I wojny światowej. Najpierw powstał dwupiętrowy pałac w stylu włoskiej willi. Później założono park z rzadkimi okazami drzew, wykopano 3 stawy, które zostały połączone strumykami. Wyposażenie pałacu zostało rozgrabione podczas wojny, a i sam pałac w 1919 r. mocno ucierpiał na skutek pożaru. Po zakończeniu działań wojennych Józef Biszewski zabezpieczył ocalałe mury, jednak w okresie dwudziestolecia międzywojennego nie zdołał ich już odbudować. Na swoje mieszkanie przeznaczył więc stojącą w pobliżu oficynę. Zmarł w Wilnie w 1944 r., zostawiając po sobie pokaźną sumę i spory majątek. W budynku pałacowym po II wojnie światowej mieściła się szkoła średnia. Pałac został sprzedany przez państwo białoruskie prywatnemu właścicielowi[1].

Architektura

Neorenesansowy pałac w stylu willi włoskiej stanowi centrum zespołu pałacowo-parkowego. Jest to budowla dwukondygnacyjna, na planie prostokąta, wzniesiona na wysokich suterenach. Pośrodku elewacji frontowej występuje szeroki portyk kolumnowy podtrzymujący balkon. Podobny wygląd ma elewacja ogrodowa. Pałac jest budowlą asymetryczną. Na jego lewym skrzydle znajduje się trójkondygnacyjna czworoboczna wieża, a na prawym, przy elewacji szczytowej - półkolisty ryzalit, ozdobiony pilastrami, dźwigający takiegoż kształtu balkon. W wystroju elewacji wykorzystano boniowanie pokrywające parter i narożniki budowli, ozdobne nadokienniki i zębaty gzyms. Przed domem znajduje się szeroki taras z balustra­dą i schodami wiodącymi nad brzeg stawu. Zachowały się także zabudowania zespołu dworskiego: oficyna z czterokolumnowym portykiem, kaplica, trójłukowy most, neogotycka okrągła wieża-wędzarnia ze spicza­stym dachem, browar i inne zabudowania gospodarcze.

Zespół otacza park krajobrazowo-regularny o powierzchni ok. 6 ha, z systemem stawów, z których największy, w kształcie prostokąta, rozpościera się przed frontem pałacu[2].

Galeria

Przypisy

  1. Białoruś: dworki Radziwiłłów, Potockich, Reytanów czekają na kupców, PolskieRadio.pl [dostęp 2015-12-28].
  2. Ziemia lidzka, pawet.net [dostęp 2015-12-28].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie