Pałac w Żelaźnie

Pałac w Żelaźnie
(niem.) Schloss Eisersdorf
Symbol zabytku nr rej. A/5236/656/WŁ z 25.05.1977[1]
Ilustracja
Pałac w Żelaźnie
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Żelazno

Adres

nr 63

Styl architektoniczny

barok, neobarok

Architekt

Karl Schmidt
(przebudowa 1869–1871)

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1797

Ukończenie budowy

1798

Pierwszy właściciel

Franz Arbogast Hoffmann

Kolejni właściciele

płk. Albert von Biberstein (1808),
Hermann Dietrich von Lindheim (1835),
synowie Lindheima (1860),
Hugo von Löbbecke (1860),
rodzina von Löbbecke,
skarb państwa (1945),
Huta Bobrek w Bytomiu (1946),
Centrala Zaopatrzenia Hutnictwa w Katowicach (1994),
Grupa Tanzanit (2012).

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kłodzko, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Żelaźnie”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Żelaźnie”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac w Żelaźnie”
Ziemia50°23′16,6″N 16°39′26,7″E/50,387944 16,657417
Widok od głównego wejścia

Pałac w Żelaźnie – pałac z XVIII wieku, położony w północnej części Żelazna, w gminie Kłodzko, w województwie dolnośląskim.

Historia

Pałac w Żelaźnie został wybudowany w stylu barokowym w latach 1797–1798[2] przez radcę królewskiego Franza Arbogasta Hoffmanna. Powstał w miejscu poprzedniego dworu spalonego podczas wojny trzydziestoletniej[3]. W 1808 roku został przejęty przez płk. Alberta von Bibersteina, który poślubił wdowę po Hoffmannie[4].

W 1835 roku pałac został kupiony przez Hermanna Dietricha Lindheima, właściciela m.in. przędzalni, fabryk i hut na Śląsku i w Czechach[3]. Z jego inicjatywy przekopano przez park pałacowy kanał, który doprowadzał wodę z Białej Lądeckiej do urządzeń przędzalni w pobliskich Krosnowicach[5].

W 1860 roku pałac został sprzedany przez synów zmarłego Lindheima ich szwagrowi – Hugonowi von Löbbeckemu, który przejął także fabryki w Krosnowicach i Ołdrzychowicach[6]. W latach 1869–1871 został przebudowany z inicjatywy Hugona von Löbbeckego przez Karla Schmidta. Ponownie powiększano go w 1883 i 1905 roku. Dostawiono wtedy jedno skrzydło, a fasadę ogrodową ozdobiono reprezentacyjnym portykiem z czterema kolumnami podtrzymującymi balkon[3]. Przebudowy dokonano na zlecenie ówczesnego właściciela rezydencji – Siegfrieda von Löbbecke[6].

Po II wojnie światowej w pałacu mieściła się składnica muzealna, a od 1952 roku dom wczasowy huty Bobrek[3]. Wtedy to, w latach 1970–1978 gmach był remontowany[7]. Od stycznia 1994 do grudnia 2012 roku obiekt był własnością Centrali Zaopatrzenia Hutnictwa S.A. w Katowicach[3]. Obecnie jego właścicielem jest grupa Tanzanit, która otworzyła w nim hotel 3-gwiazdkowy. Obecnie prowadzone są działania zmierzające do tego, aby na przestrzeni nadchodzących lat odrestaurować budynek i przywrócić mu jego dawną świetność. W tym celu powołano do życia Fundację "Pałac Żelazno"[8].

Architektura

Jest to budowla murowana, dwuskrzydłowa z cylindryczną wieżą w narożniku południowo-zachodnim, o układzie dwuipółtraktatowym z wewnętrznym korytarzem, piętrowy z użytkowym poddaszem, nakryty czterospadowymi dachami łamanymi z lukarnami[3]. Elewacje dzielą pary pilastrów stojące na boniowanym parterze[3]. Wejście akcentuje czterokolumnowy portyk z tarasem u góry[3]. W części pomieszczeń na parterze zachowały się sklepienia kolebkowe z lunetami i fragmenty neobarokowych dekoracji sztukatorskich[3]. Przetrwało również założenie parkowo-ogrodowe z czasów budowy pałacu[9].

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021 [dostęp 2013-02-04].
  2. Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 432.
  3. a b c d e f g h i Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 430-433. ISBN 978-83-89102-63-8.
  4. Słownik geografii turystycznej, pod red. M. Staffy, t. 15, wyd. I-BIS, Wrocław 1994, s. 516.
  5. M. Perzyński, Gminy Kłodzko skarby i osobliwości, wyd. Wrocławski Dom Wydawniczy, Wrocław 2002, s. 24.
  6. a b Ibidem, s. 25.
  7. Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, wyd. I-BIS, Wrocław 1994.
  8. Historia pałacu w Żelaźnie na oficjalnej stronie Grupy Tanzanit. palaczelazno.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-27)]. [on-line] [dostęp: 27.12.2013]
  9. J. Pilch, Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, wyd. Arkady, Warszawa 2005. ISBN 83-213-4366-X

Bibliografia

  • Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, wyd. I-BIS, Wrocław 1994.
  • M. Perzyński, Gminy Kłodzko skarby i osobliwości, wyd. Wrocławski Dom Wydawniczy, Wrocław 2002.
  • J. Pilch, Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, wyd. Arkady, Warszawa 2005. ISBN 83-213-4366-X

Linki zewnętrzne


Media użyte na tej stronie

Lower Silesian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 51.9134 N
  • S: 49.9809 N
  • W: 14.7603 E
  • E: 17.9091 E
Powiat kłodzki location map.jpg
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map of powiat kłodzki, Poland.
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
POL województwo dolnośląskie flag.svg
Flaga województwa dolnośląskiego