Pałac w Żurawnie
| ||
 Front | ||
| Państwo |  Ukraina | |
| Miejscowość | Żurawno | |
| Typ budynku | pałac | |
| Styl architektoniczny | rezydencja francuska | |
| Architekt | Władysław Sadłowski | |
| Inwestor | Antoni Skrzyński | |
| Rozpoczęcie budowy | 1904 | |
| Ukończenie budowy | 1908 | |
| Pierwszy właściciel | Antoni Skrzyński | |
| Kolejni właściciele | Helena Skrzyńska (1894-1988), Kazimierz Jerzy Czartoryski | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | ||
Położenie na mapie Ukrainy  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||
 49°15′N 24°14′E/49,250000 24,233333 | ||
Pałac w Żurawnie – pałac wybudowany na przełomie XVIII-XIX w. w Żurawnie, spłonął w roku 1904. Istniejący obecnie budynek w stylu neorenesansowych rezydencji francuskich, został wzniesiony w latach 1904-1908 według projektu Władysława Sadłowskiego.
Historia
Pierwszy, piętrowy pałac w Żurawnie[1] wybudował na planie szerokiego prostokąta w stylu klasycystycznym, na początku XIX w. Tomasz Żebrowski. Obiekt posiadający dwa skrzydła od ogrodu, które z korpusem tworzyły literę U, powstał obok miejsca, w którym stał obronny zamek. Od frontu miał dwukondygnacyjny portyk z czterema wysuniętymi kolumnami podzielonymi na piętrze balkonem. W części górnej portyku zwieńczonej tympanonem znajdowały się smukłe kolumny toskańskie. Pałac nakryty dachem czterospadowym spalił się w 1904 r.
Pałac Skrzyńskich-Czartoryskich
Po pożarze, sto metrów za pałacem przy Dniestrze zbudowano w latach 1904-1908 dla Antoniego Skrzyńskiego nową rezydencję w formie mniejszego pałacu w neorenesansowym stylu francuskim[2], według projektu Władysława Sadłowskiego. Wystrój rzeźbiarski wnętrz był autorstwa Piotra Harasimowicza. W pałacu znajdowała się cenna biblioteka, zniszczona w roku 1939. W okresie przedwojennym pałac był własnością rodziny Czartoryskich[3]. Od frontu balkon wsparty na czterech kolumnach. Nad balkonowym oknem kartusz herbowy budowniczych, po lewej herb Zaremba Antoniego Skrzyńskiego[4], syna Władysława; po prawej herb Jelita Eugenii Dembowskiej[5], żony Antoniego[3].
Przypisy
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV. Warszawa: 1880-1902, s. 864.
- ↑ Żurawno. Cracovia Leopolis. [dostęp 2016-10-07].
- ↑ a b Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 627-634, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Antoni Skrzyński
- ↑ Eugenia Dembowska
Linki zewnętrzne
- Żurawno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 864.
Media użyte na tej stronie
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Львовской области с 17 июля 2020 года.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Autor: Neovitaha777, Licencja: CC BY-SA 4.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-215-0022
Autor:
- Tadeusz Gajl – projekt graficzny – Herb Jelita.jpg
- Bastianow (Bastian) – wersja wektorowa
Herb Jelita
Autor: Folkerman, Licencja: CC BY-SA 3.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-215-0022
Autor: Sw909az3, Licencja: CC BY-SA 3.0
Католицька каплиця Чарторийських-Скшинських
Autor: Poznaniak, tarcza, labry, hełm Bastian, Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Zaremba
Autor: Folkerman, Licencja: CC BY-SA 3.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-215-0022
Autor: Folkerman, Licencja: CC BY-SA 3.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-215-0022
Autor: Folkerman, Licencja: CC BY-SA 3.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-215-0022