Pałac w Brunowie
 nr rej. A/5386/486/J i A/5385/487/J z 14 stycznia 1977 roku[1] | |
 Widok pałacu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | Brunów 27 |
| Styl architektoniczny | barokowy z elementami neobarokowymi |
| Architekt | Mohrensberg z Legnicy i Scholtz z Lwówka Śląskiego |
| Kondygnacje | 2 |
| Rozpoczęcie budowy | 1740 |
| Ukończenie budowy | 1750 |
| Ważniejsze przebudowy | • 1787 |
| Pierwszy właściciel | śląski ród Zedlitz. |
| Kolejni właściciele | • hrabia Bernhard von Schmettau |
Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Lwówek Śląski") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego  | |
 51°08′01,392″N 15°35′06,569″E/51,133720 15,585158 | |
| Strona internetowa | |
Pałac w Brunowie – wybudowany w 1750 roku w stylu barokowym z elementami neobarokowymi i klasycystycznymi, położony jest we wsi Brunów w powiecie lwóweckim. Dnia 14 stycznia 1977 roku pod numerem A/5386/486/J i A/5385/487/J, pałac został wpisany do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
Historia pałacu
Pierwsza wzmianka o istnieniu w Brunowie dworu pochodzi z XV wieku. Była to wówczas budowla obronna w formie wieży rycerskiej. Dwór w tym czasie należał do śląskiego rodu Zedlitz i pozostawał do 1740 roku. Wówczas to właścicielem został Bernard von Schmettau. W tym czasie stary dwór został przebudowany w dwupiętrowy pałac w stylu barokowym. Bernard von Schmettau założył również folwark oraz wybudował dwór dla zarządcy majątku. Od 1750 roku do 1786 roku pałac był własnością barona Filipa Hermanna von Sonnenburg. W 1787 roku został sprzedany Krzysztofowi i Erneście von Schweinitz. W trzy tygodnie później pałac wraz z zabudowaniami został zniszczony przez pożar. Schweinitzowie rozpoczęli odbudowę swojej posiadłości w stylu neobarokowym, która zakończyła się w 1789 roku. Kolejną właścicielką była Senden von Schwienitz, a od 1838 roku rodzina Cottenetów. Pałac był własnością rodu do 1945 roku. Przez ten czas pałac został rozbudowany (niektóre jego elementy posiadają cechy XIX-wiecznego klasycyzmu)[4]. Powstały wówczas stajnia z powozownią, park z kaplicą rodzinną, fontanna, kordegarda czy młyn wodny. Na ścianie szczytowej stajni umieszczono herb rodziny von Cottenet. W 1933 roku rezydencja została przejęta na szkołę sportową Hitlerjugend, a następnie stała się własnością nazistów. Zaraz po zakończeniu II wojny światowej pałac wraz z zabudowaniami został ogołocony z wyposażenia i częściowo zniszczony. Po przejęciu go przez Skarb Państwa i zabezpieczeniu w budynku został otwarty ośrodek kolonijny Rejonu Dróg Publicznych. Obecnie pałac pozostaje w rękach prywatnych i funkcjonuje jako obiekt hotelowy[3].
Opis
Dwupiętrowy pałac wybudowany na planie prostokąta. W latach 1900-1901 przebudowany w stylu klasycystycznym. Powstało wówczas skrzydło południowe pałacu wraz z oranżerią i ośmioboczną, czteropiętrową wieżą. Od frontu ryzalit z głównym wejściem pod półkolistym balkonem z metalową balustradą. Ryzalit dzielony czterema pilastrami zwieńczony frontonem z kartuszem zawierającym herb rodziny von Cottenet. Obiekt został pokryty dwuspadowym dachem z naczółkami. Wnętrze pałacu przebudowano w dwu- i trzytraktowe, a miejscami użyto secesyjnej dekoracji, co widać szczególnie w balustradzie klatki schodowej.[5]
Oficyna
Obok pałacu piętrowa oficyna wybudowana na planie prostokąta, kryta czterospadowym dachem mansardowym z lukarnami. Na pierwszym piętrze prawej ściany płyciny z herbami Carla von Schweinitz (1747-1793) i inicjałami C. H. L. v. S. po lewej i jego żony Elisabeth von Schweinitz von Eicke (1753-1835) i inicjałami E. S. v. S. G. v. E. po prawej oraz z sentencją.
Herb von Cottenet
Herby Carla von Schweinitz (L) i jego żony Elisabeth von Eicke (P)
Herb Carla von Schweinitz
Herb Elisabeth von Eicke
Bibliografia
- Marek Gaworski, Najpiękniejsze zamki i pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego, Matiang, Strzelce Opolskie 2012, ISBN 978-83-932293-6-9.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021 [dostęp 2013-03-04].
- ↑ Dane adresowe pałacu. [dostęp 2013-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 sierpnia 2012)].
- ↑ a b Gaworski Marek - "Najpiękniejsze zamki, pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego" Wydawca - Matiang (Strzelce Opolskie 2012) Strona - od 31 do 32 ISBN 978-83-932293-6-9
- ↑ Historia pałacu. [dostęp 2013-03-04].
- ↑ Wojciech Kapałczyński, Kazimierz Śliwa: Przewodnik po cenniejszych zabytkach województwa jeleniogórskiego. Jelenia Góra: Reprocolor s.c., 1997, s. 25. ISBN 83-87416-00-2.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Flaga województwa dolnośląskiego
Symbol dworu do legendy mapy
Polska. Powiat Lwówek Śląski. Pałac we wsi Brunów.
Herb von Cottenet
Autor: Bazie, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Oficyna w Brunowie. Płycina na I piętrze (prawa, boczna ściana) z herbami Carla Siegfrieda von Schweinitz (1747-1793) po lewej i jego żony Elisabeth von Eicke (1753-1835) po prawej
Herb von Eicke
Stammwappen der von Schweinitz