Pałac w Koniuchach

Pałac w Koniuchach
Dwór w Koniuchach podczas I wojny światowej[1]
Państwo	Ukraina
Miejscowość	Koniuchy (obwód wołyński)
Typ budynku	pałac
Inwestor	Antoni Rudziński (1754-1821)
Zniszczono	1918
Właściciel	Antoni Rudziński (1754-1821)
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego Pałac w Koniuchach
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pałac w Koniuchach
50°38′14″N 24°41′42″E/50,637222 24,695000

Pałac w Koniuchach – wybudowany pod koniec XVIII w. przez Antoniego Rudzińskiego (1754-1821) w Koniuchach.

Zamek

Według legendy we wsi znajdował się zamek obronny zbudowany z drewna modrzewiowego przez Stefana Czarnieckiego (1599-1665) herbu Łodzia, który został zniszczony w XVIII w. W 1722 r. Michał Potocki, od 1726 r. gubernator Wołynia, wybudował kolejny zamek w stylu barokowym, który był otoczony ziemnymi wałami o wysokości 50 m. Wokół zamku znajdowały cztery bastiony. Forteca była również chroniona przez głębokie fosy wypełnione wodą. Pod zamkiem znajdowały się duże lochy, w którym można było ukryć się przed wrogami.

Pałac

Pod koniec XVIII w. Antoni Rudziński (1754-1821) herbu Prus III, syn Eustachii Elżbiety Potockiej herbu Pilawa (1720-1781)^[2], na miejscu zrujnowanego zamku zbudował parterowy klasyczny pałac, kryty dachem dwuspadowym, z piętrowym portykiem od frontu z czterema kolumnami podtrzymującymi fronton, z lukarnami na bocznych skrzydłach. Pałac posiadał imponujące wyposażenie, m.in. kolekcję naczyń z porcelany z cenną zastawą chińską dla 60 osób. Ciekawym meblem z pałacowego wyposażenia była stara kołyska, przypominająca ogromne jajko. W pałacu znajdowały się biura, sypialnie, pokoje, w których często przyjmowano gości. Wszystkie pokoje były wygodne i stylowo umeblowane. Dom był używany przez cały rok, ponieważ w pokojach znajdowały się klasyczne kominki. Pałac otaczał duży park z alejkami, w którym rosło wiele drzew ozdobnych, w tym: grab, lipa, świerk, topola i kwiatów. Najciekawszym elementem architektury była brama, ocalała po drugim zamku. Jej wysokość wynosiła około 10 m (1939 r.). Na bramie znajdowała się marmurowa płyta z łacińskim napisem. Pałac spłonął w 1918 r.^[1]

Przypisy