Pałac w Mysłakowicach

Pałac w Mysłakowicach
Symbol zabytku nr rej. 639/J z 13 maja 1980
Ilustracja
Pałac w Mysłakowicach
Państwo Polska
Województwo dolnośląskie
MiejscowośćMysłakowice
Adresul. Sułkowskiego 1
Typ budynkuPałac
InwestorMaksymilian von Reibnitz
Ukończenie budowyXVIII w.
Ważniejsze przebudowy1816, 1835 r.
Pierwszy właścicielMaksymilian von Reibnitz
Położenie na mapie gminy Mysłakowice
Mapa konturowa gminy Mysłakowice, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Mysłakowicach”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Mysłakowicach”
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego
Mapa konturowa powiatu karkonoskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Mysłakowicach”
Ziemia50°50′41″N 15°46′46″E/50,844722 15,779444
Miniatury pałacu
2015 Pałac w Żelaźnie, park 02.JPG
Pałac Króla Pruskiego Fryderyka Wilhelma III (20685413865).jpg

Pałac w Mysłakowicach (niem. Schloss Erdmannsdorf) – pochodzący z XVIII wieku pałac we wsi Mysłakowice w województwie dolnośląskim.

Historia

Pierwsze wzmianki na temat mysłakowickich dóbr lennych pochodzą z roku 1385. Jako właścicieli wymienia się braci von Kolberg. Między wiekiem XIV a XVI w Mysłakowicach rządziły dwie rodziny: von Stange i von Zedlitz[1]. Majątek mysłakowicki w latach 1593–1759 należał do von Reibnitzów[1]. Pałac w Mysłakowicach wzniesiono ok. pierwszej połowy XVIII w., a zlecenie budowy przypisuje się Maksymilianowi Leopoldowi von Reibnitz[1]. Pierwsza przebudowa nastąpiła w 1816 na zlecenie hr. Augusta Neidharda von Gneisenau[1]. Autorem klasycystycznej przebudowy był Josef Carl Raabe[1]. Zmian dokonano w elewacji, nadbudowano mezzanino, na dachu skrzydła frontowego wzniesiono kryty kopułą belweder, zbudowano ogród zimowy[1].

Po śmierci von Gneisenaua, posiadłość odkupił w roku 1831 król pruski Fryderyk Wilhelm III i przekształcił ją w rezydencję cesarską[1]. W latach 1832-1835 pałac przebudował stylistycznie Karol Fryderyk Schinkel[1]. W trakcie przeprowadzanych prac zmianom poddano układ wnętrz[1]. Pozostałe prace można zaliczyć do kosmetycznych – tyczyły się wystroju wnętrz oraz zmiany kolorystyki elewacji[1]. Ówcześnie wokół pałacu utworzono rozległy park krajobrazowy, którego projektantem był Peter Joseph Lenne[1].

Mysłakowicką posiadłość po śmierci Fryderyka Wilhelma III odziedziczyła wdowa Augusta von Harrach, która odsprzedała pałac w 1840 następcy tronu Fryderykowi Wilhelmowi IV[1]. Nowy właściciel zlecił gruntowną przebudowę obiektu, której autorem był uczeń Schinkla, August Stüler[1]. Rezydencję przebudowano w stylu neogotyckim. Pałac powiększono: wzniesiono wieżę, wielką jadalnię w osobnym skrzydle, przebudowano dachy i elewacje oraz zmieniono układ pomieszczeń[1].

Po rozwiązaniu majoratu koronnego w roku 1909 dobra przeszły pod zarząd starostwa powiatu jeleniogórskiego. W latach 20. dobra w Mysłakowicach podzielono. Po 1945 założenie pałacowo-parkowe miało różnych właścicieli m.in. Lasy Państwowe i PGR. Obecnie w pałacu znajduje się siedziba szkoły podstawowej, co uchroniło pałac przed dewastacją[1]. Przy pałacu znajduje się 13-hektarowy park z cennym drzewostanem oraz stawem.

Architektura

Korpus pałacu założony na planie zbliżonym do prostokąta. Bryła pałacu urozmaicona ryzalitami, wykuszami. Obiekt przekryty płaskimi dachami. Elewacje gładko otynkowane, zwieńczone krenelażem z narożnymi wieżyczkami[1]. W elewacji zachodniej oktagonalna wieża, po stronie południowo-zachodniej jednokondygnacyjna wielka jadalnia. Na detal architektoniczny składają się łuki Tudorów w obramieniach, krenelaże, wieżyczki. We wnętrzu zachowane do naszych czasów są częściowo ozdobne stropy, okładziny ścian i kamienna klatka schodowa[1]. Sala balowa miała w założeniu przypominać z zewnątrz parostatek z rzeki Missisipi. Płaski dach sali to pokład statku, z przodu tarasu dwa kominy, boczne wejścia to koła parostatku, a balkony nad tarasem to mostek kapitański[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 254-262. ISBN 978-83-89102-63-8.

Bibliografia

  • Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
  • Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. 109-112. ISBN 83-92292-21-9.
  • Zabytki sztuki w Polsce : Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 582. ISBN 83-92290-61-5.Sprawdź autora:1.

Linki zewnętrzne


Media użyte na tej stronie

Lower Silesian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 51.9134 N
  • S: 49.9809 N
  • W: 14.7603 E
  • E: 17.9091 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
POL województwo dolnośląskie flag.svg
Flaga województwa dolnośląskiego
Pomnik Historii logo.svg
Logo Pomników Historii Polski
Chojnik1.jpg
Zamek Chojnik - litografia z poczatku XIX wieku
Mysłakowice pałac 59.JPG
Autor: Beemwej, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Mysłakowice, pałac, 1832-1844
2015 Pałac w Żelaźnie, park 02.JPG
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Żelazno palace park, miniature palace in Mysłakowice
Pałac Króla Pruskiego Fryderyka Wilhelma III (20685413865).jpg
Autor: Joanna Apanasewicz, Licencja: CC BY 2.0
Pałac Króla Pruskiego Fryderyka Wilhelma III