Pałac w Sarnach
nr rej. pałac A/4792/1946 z 24.06.1968, spichrz A/4761/905/WŁ z 24.06.1982; park A/4759/891/WŁ z 25.06.1982; wystrój, w tym malowidło, w kaplicy św. Jana Nepomucena B/818/539 z 19.08.1996; kamienny kartusz herbowy B/820/541 z 19.08.1996 | |
Zespół pałacowy Sarny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Inwestor | Fabian von Reichenbach |
Ukończenie budowy | 1661 |
Ważniejsze przebudowy | 1661–1738[1], 1819–1820, 1971–1973, 1974–1977 |
Kolejni właściciele | Friedrich von Czeschaw; Niklas, Hans, Janko von Pradel; Heinrich von Stillfried; Georg, Fabian, Rudolf, Adolf, Christoph von Reichenbach; Johann Georg, Johann Ernst, Johann Franz Anton, Johann Joseph Leonhard, Friedrich Wilhelm, Adolf Sigismund, Gustav Adolf von Götzen; Heinrich, Max Scheider; Franz i Eleonora „Lilly” Poppler, Państwowe Przedsiębiorstwo Hodowlane; Agencja Nieruchomości Rolnych; Fundacja Odbudowy Dworu Sarny |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
50°32′47″N 16°27′46″E/50,546389 16,462778 |
Pałac w Sarnach[2] – powstał w 1661 r. w Sarnach z przebudowy renesansowego dworu[3], dokonanej przez von Götzenów.
Położenie
Pałac położony jest w Sarnach – przysiółku wsi Ścinawka Górna w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Radków na skraju wsi w malowniczym miejscu, na skarpie w rozwidleniu rzek Włodzicy i Ścinawki[4].
Historia
Pierwotny obiekt zbudowano przed XV w. Początkowo był skromnym dworem obronnym. Renesansowy, trójkondygnacyjny dwór wybudowany w 1590 r.[5] przez Fabiana von Reichenbacha[4] przebudowany został na pałac w 1661 r. i w pierwszej połowie XVIII w. przez Götzenów[4]. Pałac był wtedy jedną z najbardziej okazałych rezydencji rodowych na ziemi kłodzkiej.
W latach 20. XVIII w. hrabia Franciszek Antoni Götzen wybudował w ramach założenia kaplicę Św. Jana Nepomucena, bogato zdobioną freskami poświęconymi świętemu męczennikowi oraz innym świętym. Budowa trwała jednocześnie z finansowaną przez hrabiego przebudową kościoła parafialnego (obecnie bazyliki mniejszej) w pobliskich Wambierzycach.
Zespół pałacowo-folwarczny został w XIX wieku sprzedany przez rodzinę Götzenów i, jak wiele rezydencji Hrabstwa Kłodzkiego, zaczął podupadać. Największe zniszczenia miały miejsce po 1989 r. i likwidacji państwowych gospodarstw rolnych, kiedy zespół był z jedynie formalnym nadzorem właścicielskim. W latach 90. XX w. wydzielono i sprzedano osobom prywatnym pałac letni, w którym obecnie mieszczą się pokoje gościnne. Reszta obiektu była zamieszkiwana przez kilka rodzin byłych pracowników PGR a główny budynek popadał w ruinę.
Na początku 2010 r. zainteresowanie przejęciem nieruchomości wyraziła brytyjska fundacja Save Britain’s Heritage, która pod patronatem Karola, księcia Walii, miała zamiar przekształcić zespół w wielofunkcyjny obiekt z mieszkaniami prywatnymi i pomieszczeniami dostępnymi publicznie. Mimo spotkania przedstawicieli fundacji, księcia Karola, generalnego konserwatora zabytków Tomasza Merty i ministra kultury Bogdana Zdrojewskiego, nie doszło do przejęcia nieruchomości przez fundację. Agencja Nieruchomości Rolnych, podlegająca ministrowi rolnictwa, w 2011 i 2013 wystawiła nieruchomość na sprzedaż w trybie przetargu z ceną wywoławczą ok. 1,5 mln zł, jednak bez skutku.
Pod koniec 2013 r. Agencja Nieruchomości Rolnych w trybie negocjacji sprzedała obiekt osobom prywatnym, które powołały Fundację Odbudowy Dworu Sarny. Fundacja zadeklarowała utworzenie w zespole pałacowym instytucji kultury muzycznej[6].
Stan po prywatyzacji
Od początku 2014 r. trwają prace remontowe, w trakcie których odbudowano dach XVII-wiecznego spichlerza dworskiego przy udziale funduszy Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego. Jako pierwszy w 2017 r. otwarto po kompleksowym remoncie dom bramny, jeden z najstarszych obiektów zespołu, w którym mieści się punkt obsługi ruchu turystycznego i przejście do kaplicy Św. Jana Nepomucena. Trwają prace nad pozyskaniem dotacji remontowych. W 2016 r. Fundacja otrzymała 400 tys. zł z funduszy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na ratunkowe prace konstrukcyjne w budynku dworu[7] oraz 180 tys. zł na ratunkowy remont hełmu wieży.
Zespół pałacowy bierze udział w powołanej w 2014 r. Fundacji Ochrony Dziedzictwa Kulturowego Hrabstwa Kłodzkiego mającej na celu promocję zabytków regionu, a skupiającej pałace w Sarnach, Gorzanowie, Kamieńcu i Żelaźnie, Dom pod Twierdzą w Srebrnej Górze oraz Wapiennik w Starej Morawie.
Zwiedzanie głównego budynku jest bezpłatne. Możliwe jest również wejście na wieżę, mającej charakter punktu widokowego[8]. Niektóre sale pałacu połączone są amfiladami.
Właściciele[5]
- 1350–1406 – von Czeschaw:
- 1350–1406 – Fryderyk
- 1406–1564 – Pradelowie:
- od 1406 – Niclas
- 1480 – Niclas Grotz
- 1480, 1494 – Hans
- 1564 – Henryk
- 1565 – Henryk von Stillfried Starszy
- 1565–1625 – von Reichenbachowie:
- Grzegorz
- 1602 – Fabian (1547–1605) ze Stoszowic
- Adolf
- 1628 – jezuici z Kłodzka
- 1661–1875 – von Götzenowie:
- 1661 – Jan Grzegorz (1623–1679)
- Jan Franciszek (1667–1707)
- Franciszek Antoni(niem.) (1693–1738)[1]
- do 1771 Jan Karol Józef Leonard (1716–1771)[9]
- 1771–1774 Friedrich Wilhelm von Götzen Starszy(niem.) (1734–1794)
- od 1796 – Adolf (1770–1847)
- do 1875 – Gustaw Adolf (1866–1910)
- od 1876 – Schneiderowie z Jugowic:
- 1876 – Henryk
- 1890, 1894 – Max
- 1917 – Rudolf Röβler
- 1937–1945 – prof. Franz Poppler, Eleonora Lilly Poppler z domu Röβler (Rössler) (1907–1940)
- po 1945 – Państwowe Przedsiębiorstwo Hodowlane, potem Agencja Nieruchomości Rolnych
- od 2013 – Fundacja Odbudowy Dworu Sarny
Kaplica
Kaplica pw. św. Jana Nepomucena wzniesiona została w latach 1722–1730 w kształcie elipsy[1]. Jej najlepsze czasy przypominają freski iluzoryczne na ścianach i sklepieniach[4] z 1738 r.[5] Jest on główną postacią fresków. Na jednych unoszą go aniołowie, na innych trzyma palmę męczeństwa, na kolejnych ośmiu są sceny z jego życia. Poza św. Janem Nepomucenem znajduje się tam również herb Götzenów, św. Apolonia i św. Barbara – patronki rodu, a także m.in. Antoni Padewski, Franciszek Ksawery, Franciszek z Asyżu, Jan Boży, Jan Sarkander, Jan Jałmużnik, Jan Chrzciciel. Polichromie, które wyszły spod pędzla Jana Franciszka Hoffmanna z Kłodzka[4], były później dwukrotnie konserwowane w 1850 r. i w latach 1971–1977[1] i zachowały się do czasów obecnych[4].
Opis zniszczeń
Z dziedzińca pałacu można zobaczyć całą posiadłość z kilkoma budynkami gospodarczymi oraz zabytkowym spichlerzem z drugiej połowy XVII w., w którym kilka lat temu zawalił się dach[6]. W 2014 r. rozebrano pozostałości zawalonego dachu i wykonano nowy dzięki dotacji Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego.
W 2013 r. zespół był w bardzo złym stanie. Przez nieszczelny dach woda przelewała się przez wszystkie kondygnacje. Zdewastowane pomieszczenia, w których brak podłóg, futryn i drzwi, zawalone były cegłami i resztkami z pieców. Komnatę na drugiej kondygnacji zajmowały wielkie belki ze stropu, które runęły. Kolejne piętro przez zniszczoną podłogę było niedostępne. Złodzieje kradli wszystko od kafelków ze ścian po kafle piecowe. Pałac Götzenów z oknami zasłoniętymi deskami w owym czasie nie przedstawiał się najlepiej[6].
W skład zespołu pałacowego Sarny wchodzą jeszcze:
- pałac letni – wybudowany w 1730 r. Obiekt dwukondygnacyjny pokryty dachem mansardowym z lukarnami. Nad wejściem znajdował się kartusz z herbami budowniczego pałacu hrabiego Franza Antona von Götzena (1693–1738) i jego żony Marii Anny (Marianne) von Stillfried[10], córki Raymunda Erdmanna Antona barona Stillfrieda von Rattonitz (1672–1720)[11] z Nowej Rudy. Kartusz skradziono w 1996 r. Pałac pozostaje od lat 90. XX w. w odrębnej własności od głównego założenia
- spichrz z drugiej połowy XVII w.
- park z XVIII-XIX w. projektu wielkiego pruskiego architekta krajobrazu Eduarda Petzolda.
Działania kulturalne
We wrześniu 2014 r. zaprezentowano wystawę zdjęć opuszczonych pałaców Dolnego Śląska i Wielkopolski autorstwa Patrycji Makowskiej.
W lipcu 2015 r. odbyła się I Międzynarodowa Letnia Szkoła Muzyki Dawnej Schloss Scharfeneck z udziałem wykładowców i studentów z Polski, Niemiec, Belgii, Holandii, Czech i Słowacji. W sierpniu 2015 r. odbył się w kaplicy św. Jana Nepomucena koncert „Omnes Sancti Dei” Zespołu Męskiego „Gregorianum”, podczas którego zabrzmiały nieprezentowane od stuleci utwory z repertuaru krakowskiej Kapeli Rorantystów, m.in. Magnificat Jeana L’Heritier[12].
W lipcu 2016 r. odbyła się II Międzynarodowa Letnia Szkoła Muzyki Dawnej oraz koncert orkiestry Arte dei Suonatori i klawesynisty Marcina Świątkiewicza.
W lipcu 2017 r. orkiestra Arte dei Suonatori ponownie odwiedziła Sarny z programem utworów Georga Philipa Telemanna, przywożąc do Wambierzyc i Saren solistki Reiko Ichise (viola da gamba) i Bolette Roed (flet prosty).
W sierpniu 2017 r. odbyła się III Międzynarodowa Letnia Szkoła Muzyki Dawnej, podczas której klasy mistrzowskie prowadzili światowej sławy cynkista Jeremy West, puzonistka Stephanie Dyer i kontratenor Jakub Burzyński.
Pałac w Sarnach we wrześniu 2016 r. i 2017 r. brał udział w Europejskich Dniach Dziedzictwa.
W ramach Festiwalu Góry Literatury w pałacu i w parku odbywają się spotkania z pisarzami i naukowcami, w których uczestniczyli m.in.: Edwin Bendyk, Grzegorz Gauden, Joanna Lamparska, Mikołaj Łoziński, Monika Płatek, Kazimiera Szczuka, Karol Maliszewski, Adam Leszczyński.
Przypisy
- ↑ a b c d pod red. Marka Staffy: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, tom 11. Wrocław: I-BiS, 1995, s. 331–334. ISBN 83-85733-12-6.
- ↑ Zestawienia zabytków nieruchomych. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 31 grudnia 2018 r. woj. dolnośląskie. W: Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 85. [dostęp 2019-02-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 82. [dostęp 2012-08-02].
- ↑ a b c d e f Tadeusz Bieda: U podnóża Gór Stołowych. Historia miejscowości Gminy Radków. Wyd. 2 poprawione i rozszerzone. Maria, 2008, s. 139–150. ISBN 978-83-60478-55-4.
- ↑ a b c Romuald M. Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: 2008, s. 379–384. ISBN 978-83-89102-63-8.
- ↑ a b c Lucyna Róg, Kiedyś wspaniała rezydencja, teraz szuka nowego właściciela. [dostęp 16-08-13].zły zapis daty dostępu
- ↑ MKiDN, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Ochrona zabytków, www.mkidn.gov.pl [dostęp 2016-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-26] (pol.).
- ↑ Ciekawe miejsce: Zamek Sarny w Ścinawce Górnej.
- ↑ T. Bieda, U podnóża Gór Stołowych – Gmina Radków, s. 143.
- ↑ Marianne, countess of Stillfried und Rattonitz. www.geneall.net. [dostęp 2015-09-27].
- ↑ Raymund Erdmann Anton Freiherr Stillfried von Rattonitz. www.geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Pierwszy sezon muzyki w Sarnach | Dwór Sarny. Scharfeneck, www.dworsarny.pl [dostęp 2016-04-02] .
Bibliografia
- Tadeusz Bieda U podnóża Gór Stołowych. Historia miejscowości Gminy Radków, wyd. II, Wydawnictwo Maria, Radków, 2008, ISBN 978-83-60478-55-4, s. 139–150
- Romuald M. Łuczyński Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8, s. 379–384
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, tom 11, pod red. Marka Staffy, Wrocław, Wyd. I-BiS, 1995, s. 331–334, ISBN 83-85733-12-6.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map of powiat kłodzki, Poland.
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Flaga województwa dolnośląskiego
Autor: Anniolek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kaplica pw. św. Jana Nepomucena w Pałacu Sarny (Schloss Scharfeneck), Ścinawka Górna, woj. dolnośląskie
Autor: Anniolek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kaplica pw. św. Jana Nepomucena w Pałacu Sarny (Schloss Scharfeneck), Ścinawka Górna, woj. dolnośląskie
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Scena barokowa Kotlina Kłodzka. Barok francuski. Marta Gawlas (flet), Marcin Świątkiewicz (klawesyn), Justyna Młynarczyk (viola). Pałac Sarny, 15.07.2021
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grzegorz Gauden i Mikołaj Łoziński, VI Festiwal Góry Literatury, Zamek Sarny, 2020
Autor: Anniolek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kaplica pw. św. Jana Nepomucena w Pałacu Sarny (Schloss Scharfeneck), Ścinawka Górna, woj. dolnośląskie
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna. Budynek bramny
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ambrazura. Pałac w Sarnach
Autor: Anniolek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kaplica pw. św. Jana Nepomucena w Pałacu Sarny (Schloss Scharfeneck), Ścinawka Górna, woj. dolnośląskie
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Kłodzko, most na młynówce, kon. XIV, 1628, 1701, 1750
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kazimiera Szczuka i Jaga Hupało, VI Festiwal Góry Literatury, Zamek Sarny, 2020
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Joanna Lamparska, VI Festiwal Góry Literatury, Zamek Sarny, 2020
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Scena barokowa Kotlina Kłodzka. Barok francuski. Marta Gawlas (flet), Marcin Świątkiewicz (klawesyn), Justyna Młynarczyk (viola). Pałac Sarny, 15.07.2021
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna - Sarny, zespół pałacowy "Sarny", XVII, XIX
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna - Sarny, pałac letni, 1730
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Monika Płatek i Edwin Bendyk, VI Festiwal Góry Literatury, Zamek Sarny, 2020
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna. Sala w budynku bramnym
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna. Budynek bramny
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Podziemia budynku bramnego w zamku Sarny
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna. Kaplica
Autor: Anniolek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kaplica pw. św. Jana Nepomucena w Pałacu Sarny (Schloss Scharfeneck), Ścinawka Górna, woj. dolnośląskie
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Żelazno, d. pałac von Löbbecke, 1797, 1869, 1908
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna. Sala w budynku bramnym
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Sarny. Piaskownica zrobiona z belek stropowych
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map.
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna. Sala w budynku bramnym
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna - Sarny, dwór, XVII, XVIII, XIX
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ścinawka Górna - Sarny, spichrz, 2 poł. XVII