Pałac w Sobótce-Górce

Pałac w Sobótce-Górce
(niem.) Schloss Gorkau
Symbol zabytku nr rej. zespół A/3952/681/W z 6.05.1993, pałac A/3951/485 z 10.05.1958
Ilustracja
Pałac w Sobótce-Górce, dawniej klasztor kanoników regularnych, obecnie hotel
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Sobótka-Górka

Adres

ul. Zamkowa

Typ budynku

pałac

Inwestor

kanonicy regularni

Ukończenie budowy

połowa XIII w.

Ważniejsze przebudowy

XVI i XIX w.

Pierwszy właściciel

kanonicy regularni

Kolejni właściciele

Ernst von Luttwitz, Eugen von Kulmiz

Położenie na mapie Sobótki
Mapa konturowa Sobótki, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac w Sobótce-Górce”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Sobótce-Górce”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Sobótce-Górce”
Położenie na mapie gminy Sobótka
Mapa konturowa gminy Sobótka, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Sobótce-Górce”
Ziemia50°53′16,7″N 16°42′28,4″E/50,887972 16,707889
Strona internetowa

Pałac w Sobótce-Górce — dawny kościół i klasztor kanoników regularnych wybudowany w połowie XIII w. u podnóża góry Ślęży przebudowany w XIX w. do postaci pałacowej[1][2].

Położenie

Pałac położony jest u podnóża góry Ślęży w Sobótce-Górce – zachodniej części miasta Sobótka w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Sobótka.

Historia

W 1121 ufundowano na miejscu obecnej budowli, znajdującej się na południowym skraju dawnej wsi, kaplicę dla zakonu kanoników regularnych, sprowadzonych do Sobótki[3].

Wieś Górka wymieniana jest w dokumentach księcia Henryka Brodatego z 1204 i 1208 roku w związku z decyzją o zwrocie posiadłości zakonowi. Nazwa wsi pojawiła się też w 1250 w dokumentach papieża Innocentego IV w związku z konsekracją nowego kościoła[4]. W 1256 roku książę Bolesław Łysy napadł tu i uwięził biskupa wrocławskiego Tomasza I Zaręmbę[5].

W 1316 wzmiankowano Pacuszkę, proboszcza z Górki, a w 1320 opata Henryka Calvusa, który uwięził w kościele opata Filipa (swego poprzednika) wraz z kapelanem. Mieszczące się w Górce probostwo augustianów zniszczone zostało przez husytów w 1428 i 1435 roku. Odbudowę rozpoczęto w II połowie XV wieku i kontynuowano w I połowie XVI wieku staraniem proboszczów Franciszka Kräzera i Walentego Äschiusa; do kaplicy dobudowana została część mieszkalna (1524–1553[6], dalsza rozbudowa 1585 roku, ponowna konsekracja w 1589 roku). Ponownie splądrowane i zniszczone zostało opactwo podczas wojny trzydziestoletniej w latach 1618–1648. W 1736 otynkowane zostało wnętrze kościoła, a po sekularyzacji dóbr kościelnych w Królestwie Prus w 1810 zabudowania probostwa (oprócz samego kościoła, pełniącego rolę parafialnego) sprzedano (1812) w ręce prywatne Ernestowi von Luttwitz, który przeznaczył je na cele mieszkalne.

W latach 1854 i 1868 kościół doczekał się remontu dachu i szczytów. Całość zabudowań mieszkalnych i gospodarczych sprzedana została w 1885 Eugeniuszowi von Kulmitz. Podjął on decyzję o całkowitej ich przebudowie w formie neorenesansowego zamku według projektu architekta wrocławskiego, Wilhelma Rheniusa; prace te wykonano w latach 1886–1891. Naprawy i remonty kompleksu dokonywane były w latach 1908, 1914 i 1928. W 1932 parafię i wyposażenie kościelne przeniesiono do nowego kościoła, a stary kościół zamieniono na magazyn; po II wojnie światowej remonty wykonywano w latach 1965, 1970 i 1973. Od 2002 prowadzono prace archeologiczne, a następnie remont obiektu od 2013[7][8].

Architektura

Po licznych przebudowach całości zachowały się formy gotyckie i renesansowe, przesłonięte neorenesansowymi. Frontowa elewacja budynku z łamanego granitu z dodatkiem cegły, częściowo otynkowanego, skierowana jest ku południowi. Dawny XV-wieczny kościół znajduje się we wschodniej części obiektu, w części środkowej wieża powstała w latach 1524–1553, a dawny budynek gospodarczy z ok. 1558 w części zachodniej. Średniowieczna kaplica mieści się wewnątrz kompleksu, przy czym podczas prac konserwatorsko-remontowych natrafiono w jej pobliżu na resztki fundamentów wieży i murów, co mogłoby wskazywać na to, że w średniowieczu znajdował się tu także zamek. Przy pałacu znajdują się: budynek bramny, oficyna, wozownia browar, nieczynny, z poł. XIX w., ośrodek wychowawczy, z 1930 r., park. Na przełomie XX i XXI wieku w obiekcie znajdował się hotel, obecnie nieczynny.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 242. [dostęp 2015-01-25].
  2. Klaudia Stala, Palatium możnowładcze Piotra Włostowica? Rekonstrukcja najstarszej fazy budowli romańskiej W Sobótce-Górce na podstawie najnowszych wyników badań archeologiczno-architektonicznych, „Wiadomości Konserwatorskie”, 27, 2010.
  3. "Opat z Arrouaise, Gerwazy, wysłał na Ślężę pierwszy konwent, na czele z Rogerem, prepozytem arrowezyjskim, który został pierwszym opatem na Ślęży. Kanonicy pochodzili z romańskiej części Flandrii i przez dłuższy czas również na Śląsku konwent zachował francuski charakter" [w:] Przegląd historyczny. 1975. t. 66
  4. "sprowadzeni z Arrouaise we Flandrii mnisi [Kanonicy regularni reguły św. Augustyna, XII w. ] zamieszkali pierwotnie „in monte Silentii alias Sobotka", skąd z powodu wilgotnego klimatu panującego na górze przenieśli się do podnóża góry, do miejsca zwanego Gorca = Górka, niem. Gorkau, [w:] Rospond. Zabytki języka polskiego na Śląsku. s. 36
  5. SUb III, s. 133–135, nr 196: ... cum venerabilis frater noster ... episcopus Wratislauiensis ad monasterium de Gorca sue diocesis consecraturus ibidem quandam ecclesiam divertisset, nobilis vir Boleslaus dux Slesie associatis sibi quibusdam iniquitatis filiis in ipsum monasterium nocturno tempore subito irruens eundem episcopum in lecto iacentem nullasque tunc formidantem insidias cum .. preposito et Ecardo presbitero canonico eiusdem ecclesie necnon et quibusdam aliis ipsius familiaribus personaliter capere ...
  6. Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 120
  7. DOTACJE - ZamekGorka.pl. [dostęp 2022-01-16].
  8. Klaudia Stala, Prezbiterium dawnego kościoła kanoników regularnych w Górce koło Sobótki. Uwagi w kontekście odkrytych pochówków, „Architektura. Czasopismo Techniczne”, 23, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, 2011.

Media użyte na tej stronie

Lower Silesian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 51.9134 N
  • S: 49.9809 N
  • W: 14.7603 E
  • E: 17.9091 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
POL województwo dolnośląskie flag.svg
Flaga województwa dolnośląskiego
Sobórka zamek.JPG
Autor: Makartina, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Sobótka, zamek
Sobótka (powiat wrocławski) location map.png
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map Sobótka (powiat wrocławski), Poland.