Państwo wielonarodowe

Państwo wielonarodowe: Polska w okresie międzywojennym (1918-1939)

Ten artykuł od 2021-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Państwo wielonarodowe – państwo, w którym żadna z grup etnicznych nie ma znaczącej przewagi liczebnej nad pozostałymi.

Spośród nich można wyróżnić stare państwa wielonarodowe (np. Wielka Brytania, Belgia, Szwajcaria, Hiszpania) oraz młode państwa narodowe z okresu kolonialnego (np. państwa afrykańskie). W tych pierwszych wiele różnic etnicznych już się zatarło i czasem określa się ich obywateli narodem belgijskim czy hiszpańskim. Jednak wielu mieszkańców tych państw zwraca uwagę na swoje pochodzenie, czego świadectwem są narastające nastroje nacjonalistyczne i domaganie się zwiększonej autonomii w ramach istniejących państw. Natomiast w krajach postkolonialnych, gdzie granice zostały narzucone sztucznie, a wśród miejscowej ludności trudno mówić o poczuciu odrębności narodowej, często dochodzi do konfliktów i wojen domowych.

W okresie przedrozbiorowym oraz międzywojennym Polska była typowym przykładem państwa wielonarodowego.

Zobacz też

• państwo narodowe