Państwo wschodniofrankijskie

Państwo wschodniofrankijskie
Królestwo Wschodnich Franków
Francia orientalis
Regnum Francorum Orientalium
843–962
Położenie
Język urzędowy

łacina

Stolica

Akwizgran[1]

Ustrój polityczny

monarchia

Głowa państwa

król wschodniofrankijski Otton I Wielki

Status terytorium

królestwo

Traktat w Verdun

843

Przekształcenie w Królestwo Niemieckie

962

Religia dominująca

chrześcijaństwo

Mapa
Imperium Franków po traktacie w Verdun.

Państwo wschodniofrankijskie (łac. Francia orientalis) – jedno z trzech państw powstałych na mocy traktatu z Verdun (843). Jego królem został Ludwik II Niemiecki. Na terenie tego państwa wykształcało się przez wieki państwo niemieckie. Państwo wschodniofrankijskie określane od XI wieku mianem regnum teutonicorum, było poprzednikiem Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Do początku XII wieku nazywało się oficjalnie Regnum Francorum Orientalium, czyli Królestwo Wschodnich Franków.

Historia

Powstanie państwa wschodniofrankijskiego ma bezpośredni związek z konfliktami sukcesyjnymi między potomkami Karola Wielkiego. Cesarz Ludwik I Pobożny (778–840) walczył przeciwko swoim synom o panowanie w państwie Franków. Przegrał ostatecznie na początku lat 30. IX wieku. Jego syn Ludwik II Niemiecki, który od roku 831 panował w Księstwie Bawarii, Turyngii, Frankonii i Księstwie Saksonii, przejął w roku 833 władzę we wschodniej części państwa Franków. Traktatem z Verdun wprowadził Ludwik swoje państwo na arenę historii Europy jako niezależne królestwo.

Nazwa regnum francorum orientalium pojawiła się jednak później, dokładnie w roku 920, gdy Karol III Prostak i Henryk I Ptasznik zawarli układ w Bonn.

Inaczej niż zromanizowane państwo zachodnich Franków, państwo wschodniofrankijskie – w większości położone poza dawnymi granicami Imperium Romanum – kształtowane było przez świadomość plemienną. Pozostało to istotną cechą historii Niemiec.

Regnum Teutonicorum

Od X wieku państwo wschodniofrankijskie określano również jako Królestwo Niemieckieregnum teutonicorum (państwo Niemców). Określenie to utrwaliło się ostatecznie dopiero w wieku XI, jednak nie było to państwo jednolite. Obejmowało swoim zasięgiem Turyngię, Lotaryngię, Fryzję, Frankonię, Saksonię, Szwabię i Bawarię.

Królowie państwa wschodniofrankijskiego

Zobacz też

Przypisy

  1. Brak stałej siedziby władcy i nominalnej stolicy. Akwizgran był tradycyjnym miejscem koronacji władców i dawną rezydencją Karola I Wielkiego.

Media użyte na tej stronie

Partage de l'Empire carolingien au Traité de Verdun en 843.JPG
The parting of Carolingian Empire by the Treaty of Verdun in 843.
Pink area indicates West Francia.Green area indicates Middle Francia.Yellow area indicates East Francia.
East Francia 843.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
A map of East Francia within Europe circa 843 CE, following the treaty of Verdun.